de fases van bewuste eenvoud

Ik hang onze manier van leven niet aan de grote klok. Het stuit vaak op onbegrip of geeft je het label "vrekkig". Bovendien heb ik niet altijd de goede woorden - of het geduld - om uit te leggen waarom wij leven zoals we leven. Aan de buitenkant is er weinig vreemds aan ons te zien: we wonen in een normaal huis, we rijden auto, gaan op vakantie en we gaan uit zoals ieder ander gezin. We komen niet Calvinistisch over omdat we dat niet zijn: we leven gulzig en proberen er maximaal uit te halen wat er in zit.

Deze week sprak ik een collega die helemaal aan de andere kant van het consumeer-spectrum zit. Geld gaat eruit zodra het er is en één keer per jaar wordt het tekort weer rechtgetrokken met het vakantiegeld. Dat bracht me toch in de verleiding om iets meer te vertellen over ons streven naar financiële vrijheid.

Het is leuk om met iemand hierover te praten die precies andersom tegen de zaken aankijkt. Het gaf mij een heel scherp beeld van de route die wij tot nu toe bewandeld hebben. Bekijk ik de afgelopen twee jaar waarin we bewust anders zijn gaan leven, dan hebben we met elkaar een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt. In die ontwikkeling zijn duidelijke fases te onderscheiden die soms volgtijdig, soms overlappend met elkaar leiden tot waar we nu zijn. En we wandelen nog steeds, want we genieten van de reis en de bestemming is van ondergeschikt belang.

Fase 1: sparen
We begonnen bewust minder geld uit te geven. Ik hield een tijd lang tot op de cent bij welke boodschappen waar het goedkoopst waren. We begonnen er een sport van te maken om zo slim mogelijk in te kopen en zo min mogelijk geld uit te geven. We schaffen alleen aan wat noodzakelijk is en waar mogelijk doen we dat tweedehands. We legden in het begin van dit proces een administratie aan van al het inkomen wat er in kwam en alles wat er per maand uitging, wat we tot op de dag van vandaag gebruiken. Dat geeft een hoop inzicht in waar het geld "weglekt", zodat we ons gedrag daar kunnen aanpassen. In de spreadsheet is duidelijk te zien hoe gestaag ons spaargeld groeit en, eerlijk is eerlijk, dat is erg bevredigend.

Fase 2: rust en ruimte inbouwen
In ons "oude leven" hadden we ieder een bomvolle agenda. We renden van werk naar kinderopvang naar sociale verplichtingen en hadden weinig tijd voor reflectie. Door bewust meer tijd thuis door te brengen en onderscheid te maken tussen activiteiten die energie geven en die energie aan je onttrekken is ons leven een stuk overzichtelijker geworden. Je kiest bewust voor kwaliteit. In deze fase is ook de krant de deur uitgegaan, zijn we kritischer naar ons tv-gedrag gaan kijken en ben ik gestopt naar films te kijken waar ik me ellendig van ging voelen, hoe goed ze ook aflopen.

Fase 3: ontspullen
Als je meer thuis bent, krijg je onherroepelijk meer oog voor je huis. En zie je pas écht hoe vol het staat. Langzaam maar zeker begon het besef door te dringen dat spullen zorgen met zich mee brengen. Alles wat je hebt neemt plek in, kan kapot, moet verzorgd, afgestoft en verzekerd worden. Toen zijn we begonnen met onze 10 dingen-uitdaging. Na een eerste grote opruim-actie hebben we er een sport van gemaakt om - aanvankelijk iedere week, later met grotere intervals - iedere keer tien dingen uit het huis te verwijderen. Dit werd kado gedaan, verkocht of naar de Kringloop gebracht. Alleen wat écht niet meer gerepareerd of gebruikt kon worden werd weggegooid. Inmiddels hebben we een hele kast weg kunnen doen omdat we geen spullen meer hadden om er in te zetten. En we zijn nog steeds niet klaar!

Fase 4: milieu
Bij bewust leven hoort in mijn optiek ook goed rentmeesterschap. Ik wil onze voetstap zo klein mogelijk houden en mijn kinderen opvoeden met het besef dat ze zuinig moeten zijn op de aarde, overigens zonder ze daar al te tobberig over te maken. Ik had het grote geluk een moestuin te kunnen overnemen, we hebben een bokashi-emmer voor ons gft-afval en kopen zo min mogelijk nieuwe spullen. Ik ben me erg bewust dat we nog veel meer kunnen doen voor het milieu en dat ik op dit punt nog lang niet klaar ben. De balans tussen wat het beste is voor het milieu en comfort is een doorlopende zoektocht.

Fase 5: echt eten
Met de moestuin kwam het biologische en daarmee het bewuste eten. Ik ben altijd al een foodie geweest, maar het lezen over en bezig zijn met groenten heeft flink olie op het vuur gegooid. Ik ben al meer dan tien jaar vegetariër, maar na het lezen van (onder andere) In Defence of Food ben ik anders naar voeding gaan kijken. Ik ben een koolhydraat verslaafde en grijp regelmatig naar zwaar bewerkte tussendoortjes als Sultana's, Cup a Soupjes of kunstmatig gezoete yoghurtjes. Steeds meer begin ik echter in te zien dat ik me energieker en optimistischer voel als ik zo natuurlijk mogelijk eet (meer groenten, minder geraffineerde producten). En door zuivel (grotendeels) van mijn menu te schrappen heb ik deze zomer geen hooikoorts gehad.

Omdat ik erg vol ben van mijn ontdekkingen op dit punt - en niet Bewuste Eenvoud tot een foodblog wil transformeren - ben ik een paar weken geleden Mieb eet echt eten begonnen.


Fase 6: giving back
We voelen ons rijk. We verdienen meer dan we nodig hebben en sparen is voor ons geen doel op zich. Als je de ergste hectiek uit je leven hebt gehaald en ruimte hebt in je hoofd en je huis, ga je meer om je heen kijken. Althans, zo verging het ons. Het begon met microkredieten via Kiva. Daarnaast hebben de kinderen naast hun zakgeld wekelijks een kleine bijdrage voor een "goede doelenpotje". Vorig jaar ging dat naar Haïti, maar dit jaar heeft mijn zoon voor het geld een heuse olifant geadopteerd. Daarnaast is er nog een aantal doelen die wij een warm hart toedragen en waar we elke maand geld naar over maken.
Maar giving back houdt niet op bij het storten van geld. Couchsurfing heeft ons huis en ons leven geopend voor willekeurige reizigers die een tijd in ons gezin willen doorbrengen. En het besef dat je door belangeloos iets moois te doen voor een ander de wereld een stukje mooier kunt maken is iets waar ik de komende tijd meer mee wil doen.

We zijn nog onderweg en ik kijk uit naar de fases die we nog tegen gaan komen. Ik ben erg benieuwd of jullie de fases herkennen. En aan de consuminder-veteranen onder de meelezers: kunnen jullie al een voorzichtige voorspelling doen van wat ons nog te wachten staat?

stiekeme statussymbolen

Het buurtje waarin wij wonen is een typische tweeverdienerswijk. 's Ochtends als de scholen beginnen loopt de wijk leeg en 's avonds rond etenstijd loopt de wijk weer vol. Maar dat is niet het enige waar je het aan merkt. Voor vrijwel ieder huis staat een Representatieve Auto. Veel gezinnen gaan drie keer per jaar op vakantie, waarvan één keer op wintersport en één keer intercontinentaal. In de huizen staan dure keukens, de tuin is aangelegd door een hovenier en om de paar jaar wisselen de interieurs. Het zijn de statussymbolen van de tweeverdienerswijk.

Een tijd geleden zijn wij doelbewust uit dit onuitgesproken systeem gestapt. We stonden er al nooit met twee benen in (zo hebben we al onze babyspullen tweedehands gekocht en hebben we altijd een voorliefde gehad voor de Viavia en haar opvolger Marktplaats), maar als je bewust afstand neemt ga je zien hoe we elkaar met z'n allen in de tang houden.

Ik ben nog altijd erg tevreden met onze keuze, maar ik zie af en toe heel scherp dat er een risico in zit om een beetje zelfingenomen te worden. Wij hebben die "platte" statussymbolen niet nodig. Wij kunnen zonder plasma tv. Wij kiezen voor LevensKwaliteit in plaats van carrière maken.

Maar als wij bewuste consumenten eens kritisch naar onszelf kijken, hebben we dan ook niet een paar stiekeme statussymbolen? Of spullen/rituelen/ideologieën waarmee we ons proberen te onderscheiden van de massa? Eten uit eigen tuin? Wie kan er vrijwillig rondkomen van het laagste maandbedrag? Een heel huis dat is ingericht met kekke, zelf opgeknapte Marktplaatsspullen?

Het is maar een beetje filosoferen, maar ik ben benieuwd hoe jullie er naar kijken: hebben consuminderaars en bewuste consumenten volgens jullie stiekeme statussymbolen?

10 dingen uitdaging - 10

Het was zondag een regenachtige dag dus hoog tijd om weer te declutteren (is daar een mooi Nederlands woord voor?) Dit is de tiende 10-dingen uitdaging, dus vier ik dat ik in de afgelopen maanden 100 dingen heb weggegooid. En het eind is nog niet in zicht!

1. een Diddle-schooltas van mijn - inmiddels puberende - dochter (verjaardagkadootje voor nichtje)
2. een mandalamaker (verjaardagskadootje voor nichtje)
3. een kapstok (Kringloop)
4. een sapmaker (is vervangen door een heavy-duty exemplaar; naar de Kringloop)
5. een decoratief kopje/theepotje met zebraprint (naar de Kringloop)
6. te kleine skeelers (naar de Kringloop)
7. een koelbox voor bierblikjes (naar de Kringloop)
8. een beachballset (naar de Kringloop)
9. een oud lampje (naar de Kringloop)
10. een kitscherige barometer met hertenkop  (ooit van plan deze te pimpen voor de kinderkamer; ligt inmiddels al jaren op zolder. Naar de Kringloop)

Verder staan er twee zonnebrillen, een oud mobieltje en een paar schoenen op Marktplaats, dus wellicht dat de volgende tien dingen spoedig volgen. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat er gisteren ook tien kledingstukken van de rommelmarkt zijn bijgekomen. Maar netto is er de afgelopen maanden nog altijd een stuk meer uitgegaan dan er in is gekomen.

economie

Vanochtend heb ik zó goed gescoord op de rommelmarkt; ik ben er helemaal beduusd van. De vangst van vandaag:

- vier nette broeken voor op het werk (allen van bekende merken als Esprit, Mexx en Sandwich)
- voor jongste een windstopper voor op de fiets (van Brunotti)
- een winterjas van O'Neill voor manlief
- een windstopper van Oxbow voor manlief
- drie prachtige overhemden, eveneens voor manlief.

Onze garderobes zijn weer compleet. Alles wat we gekocht hebben is in prima staat en van het afgelopen seizoen. En dat voor de luttele prijs van 10 Euro. U leest het goed: 10 Euro voor deze hele voorraad!

Achter de kraam waar we de spullen kochten stonden drie zussen. De kleding was allemaal behoorlijk nieuw en sommige dingen waren niet eens gedragen. Ze vertelden dat ze één keer per jaar met elkaar op een rommelmarkt stonden en altijd dezelfde constructie hanteren: de spullen worden ongeveer een meter hoog opgetast in de kraam en iedereen kan grabbelen wat hij wil hebben. Voor alles in de kraam vragen ze een euro, want dat rekent makkelijk. Van de opbrengst maken de drie zussen met elkaar een feestelijk uitstapje. "Maar," benadrukte één van de zussen, "dan moet er altijd nog wel geld bij!" Ze hadden het op deze manier allemaal slim voor elkaar.

Het klonk allemaal gezellig en we waren natuurlijk erg gelukkig met onze aankopen (ze kwamen later zelfs nog een jasje overhandigen dat bij één van de broeken hoort. Gratis.) maar op de terugweg waren we toch even aan het recapituleren wat hier nu precies gebeurt:

• Ieder jaar kopen drie zussen zoveel nieuwe dure merkkleding, dat ze genoeg over hebben om een rommelmarktkraam (meer dan) te vullen. 

• Ze verkopen kledingstukken voor een euro, wat gemiddeld een waardeverlies betekent van grofweg 50 euro per kledingstuk (voor de jassen iets meer, voor de overhemden iets minder).

• Van de opbrengst maken ze een leuk uitstapje waar dan wel wat geld bij moet.

Soms denk ik wel eens dat er een paar economieën naast elkaar bestaan. De vrekkeneconomie, waar ik al een tijdje met veel tevredenheid deel van uitmaak. En dan heb je de economie waarbij je een dief van je eigen portemonnee bent als je niet die zwaar afgeprijsde (maar nog steeds peperdure) schoenen koopt. Of waarbij je ieder jaar op een rommelmarkt zóveel geld verdient dat je met je zussen een uitstapje kan maken.

bewegen

Ook al zou ik mezelf als redelijk actief omschrijven, ik ben van nature niet zo'n sporter. Ik kijk niet graag naar sport en ik ben niet competitief als het op sporten aankomt (of op spelletjes in het algemeen). Ik ben niet lid van een sportclub. Wel heb ik een goedkope jaarkaart voor een soort prijsstunt-sportschool, waar ik eerlijk gezegd maar 10 á 15 per jaar kom als het geen weer is voor iets anders. Ik doe aan yoga en vind dat heerlijk. Maar om dat nou aan te merken als een sport gaat me wat ver. De manier waarop ik dat beoefen komt meer neer op een soort meditatie-in-beweging.

En toch. Als ik bij mezelf na ga wat de periodes zijn dat ik me het best voel, qua energie en over hoe ik in mijn vel zit, dan zijn dat toch de periodes waarin ik veel beweeg. Ik heb een tijdje getraind voor een 5 kilometerloop (had ik al gezegd dat mijn ambities met betrekking tot bewegen niet zo hoog liggen?). In die tijd sliep ik nog veel in hotels voor mijn werk, maar had altijd mijn hardloopkloffie bij me. En als ik dan door de bossen bij Arnhem of door het natuurgebied in de buurt van Bergen op Zoom of Amersfoort liep, dan kon me zomaar een enorm gelukzalig gevoel overvallen.

Er waren ook dagen dat ik het rennen vervloekte. Als het koud was of er een stevige tegenwind stond dan was rennen eigenlijk pas lekker als ik na afloop onder de douche stond. Maar ook dan had ik een soort endorfine-rush waar ik uren mee vooruit kon.

Zoals ik een tijdje geleden al schreef, had ik een tijdje een vrij laag energieniveau. Ik schoof dat toen op de vakantie waarin we niet bijster netjes hebben gegeten en aan het gebrek aan regelmaat. Maar als ik heel eerlijk ben naar mezelf, is écht bewegen er al bij in geschoten sinds mijn ongeluk in juli 2009. Vervolgens treedt er een soort self fulfilling prophecy in werking: hoe minder je beweegt, hoe minder zin je hebt om te bewegen. En het gebrek aan beweging had niet zozeer consequenties voor mijn gewicht (alhoewel ik wel een paar kilo ben aangekomen), maar vooral voor mijn energieniveau.

Ik ben soms geneigd om naar bewegen te kijken als één van de vele dingen die ik Moet. Op de lange lijst met dingen die Moeten (huishouden, werken, boodschappen, afspraken) bungelt ergens onderaan ook nog sporten. En ik ben er achter gekomen dat daar de schoen wringt.

Er bleek namelijk een knop in mijn hoofd te zitten die ik kon switchen van "ik moet bewegen" richting "ik kan bewegen". In plaats van een verplichte wekelijkse sportsessie tegen heug en meug heb ik mezelf voorgenomen om elke gelegenheid waarbij ik kan bewegen aan te grijpen. Een boodschap vergeten? Ik loop naar het winkelcentrum een wijk verderop. Met de tram naar de stad? Ik stap een paar haltes eerder uit. Schoffelen in de tuin als het zonnetje schijnt, een lange avondwandeling met mijn lief, een potje Wii'en met de kinderen, op de fiets naar het werk, een rondje skeeleren met mijn dochter. Op die moment is bewegen geen "moeten", maar "mogen" en dat maakt alle verschil! Laat ik niet te vroeg juichen; ik zit immers nog in de wittebroodsweken van deze ontdekking, maar ik denk dat ik bewegen op deze manier een veel duurzamere plek in mijn leven kan geven. En het voelt een stuk lekkerder dan wanneer ik mezelf elke week met tegenzin naar een huppelklasje dwing.

goed advies

Gisteren hoorde ik op de radio de Sunscreen song van Baz Luhrman. Het was een bescheiden hit ergens eind jaren '90 maar ik heb toen nooit goed tot me door laten dringen wat hij wilde zeggen. En dat terwijl ik toen tot de doelgroep behoorde die hij toezingt. Toen ik hem gisteren op mijn MP3-speler voorbij hoorde komen heb ik eens met aandacht de woorden in me opgenomen.

Het is een gesproken tekst en bevat een paar sterke oneliners, en wow, wat een geweldig advies aan de class of '97. Jammer dat ik in de jaren '90- toen ik onzeker was over wat ik wilde worden, toen ik me druk maakte over wat mensen over me dachten en mezelf ongelukkig maakte door altijd te vergelijken met modellen uit tijdschriften - niet open stond voor de boodschap.

Wear sunscreen.

If I could offer you only one tip for the future, sunscreen would be it. The long-term benefits of sunscreen have been proved by scientists, whereas the rest of my advice has no basis more reliable than my own meandering experience. I will dispense this advice now.

Enjoy the power and beauty of your youth. Oh, never mind. You will not understand the power and beauty of your youth until they've faded. But trust me, in 20 years, you'll look back at photos of yourself and recall in a way you can't grasp now how much possibility lay before you and how fabulous you really looked. You are not as fat as you imagine.

Don't worry about the future. Or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum. The real troubles in your life are apt to be things that never crossed your worried mind, the kind that blindside you at 4 p.m. on some idle Tuesday.

Do one thing every day that scares you.

Sing.

Don't be reckless with other people's hearts. Don't put up with people who are reckless with yours.

Floss.

Don't waste your time on jealousy. Sometimes you're ahead, sometimes you're behind. The race is long and, in the end, it's only with yourself.

Remember compliments you receive. Forget the insults. If you succeed in doing this, tell me how.
Keep your old love letters. Throw away your old bank statements.

Stretch.

Don't feel guilty if you don't know what you want to do with your life. The most interesting people I know didn't know at 22 what they wanted to do with their lives. Some of the most interesting 40-year-olds I know still don't.

Get plenty of calcium. Be kind to your knees. You'll miss them when they're gone.

Maybe you'll marry, maybe you won't. Maybe you'll have children, maybe you won't. Maybe you'll divorce at 40, maybe you'll dance the funky chicken on your 75th wedding anniversary. Whatever you do, don't congratulate yourself too much, or berate yourself either. Your choices are half chance. So are everybody else's.

Enjoy your body. Use it every way you can. Don't be afraid of it or of what other people think of it. It's the greatest instrument you'll ever own.

Dance, even if you have nowhere to do it but your living room.

Read the directions, even if you don't follow them.

Do not read beauty magazines. They will only make you feel ugly.

Get to know your parents. You never know when they'll be gone for good. Be nice to your siblings. They're your best link to your past and the people most likely to stick with you in the future.

Understand that friends come and go, but with a precious few you should hold on. Work hard to bridge the gaps in geography and lifestyle, because the older you get, the more you need the people who knew you when you were young.

Live in New York City once, but leave before it makes you hard. Live in Northern California once, but leave before it makes you soft. 

Travel.

Accept certain inalienable truths: Prices will rise. Politicians will philander. You, too, will get old. And when you do, you'll fantasize that when you were young, prices were reasonable, politicians were noble and children respected their elders.

Respect your elders.

Don't expect anyone else to support you. Maybe you have a trust fund. Maybe you'll have a wealthy spouse. But you never know when either one might run out.

Don't mess too much with your hair or by the time you're 40 it will look 85.

Be careful whose advice you buy, but be patient with those who supply it. Advice is a form of nostalgia. Dispensing it is a way of fishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the ugly parts and recycling it for more than it's worth.

But trust me on the sunscreen.


(voor degenen onder ons die wat meer auditief/visueel zijn ingesteld: hier vind je de clip op Youtube.

Chinese supermarkt

Vandaag heb ik weer eens een rondje Chinese supermarkt gemaakt. Ik was er al een tijd niet geweest, maar ik vind het altijd een geweldig uitje. Heerlijk om te mijmeren bij al die exotische ingrediënten die je niet in een normale supermarkt vindt (ben ik de enige die gek is op buitenlandse supermarkten? Tijdens mijn vakantie ben ik er niet weg te slaan!)

Wat me vanmiddag extra opviel was dat er veel ingrediënten te krijgen zijn die ik tot nu toe alleen in de biologische winkel dacht te kunnen krijgen, maar voor een fractie van de prijs! Tofu in alle denkbare varianten, een groot assortiment vegetarisch broodbeleg, gedroogde vruchten, noten en zaden, zeegroenten, glutenpoeder voor het zelf maken van seitan, kruiden, talloze soorten meel en rijst, noem maar op!

Het vereist wel even een kritische blik om te kijken of het artikel in kwestie niet boordevol kwalijke toevoegingen zit. Met name producten uit China willen nog weleens stijf staan van de foute E-nummers. Maar gewapend met mijn Wat zit er in mijn eten-gidsje kon ik in geval van twijfel een gezonde(re) afweging maken. Van de meeste artikelen hebben ze meerdere merken en het loont erg de moeite om even het etiket te lezen. Waar het ene merk van E-nummers aan elkaar hangt, is er bij de ander uitsluitend sprake van puur natuur. Gelukkig staat het er inmiddels in meerdere talen op (vaak naast Chinees ook in het Engels en soms in het Duits), zodat je een betere afweging kunt maken.

Uiteraard is het grootste verschil met de biologische winkel dat veel artikelen niet van biologische oorsprong zijn. Het blijft dus altijd belangrijk om je gezond verstand te gebruiken en te bedenken welke ingrediënten je alleen maar biologisch wilt hebben. Maar als je, zoals ik, voor elk "ingewikkeld ingrediënt" helemaal aangewezen bent op de biologische super, dan lopen de uitgaven aan boodschappen nogal op.

De vangst van vandaag:

•  vegetarische beefjerky (op basis van paddestoelen, geen kunstmatige toevoegingen, 90 cent per zak!)
• vegetarisch broodbeleg (biologisch!)
• rozensiroop (vurige wens van dochterlief)
• rauwe amandelen, zonnebloempitten en pompoenpitten
• rode rijst
• silken tofu (verder bijna nergens te krijgen en belangrijk bestanddeel van vega toetjes, zonder rare modificaties of iets dergelijks)
• Chinese broccoli
• sojabonen (zonder modificaties) voor mijn voorraad zelfgemaakte sojamelk/sojayoghurt

Overigens had ik een vergelijkbare ervaring in het klein al eens bij de Turkse supermarkt, maar de Chinese super blijkt helemáál een walhalla voor mensen die graag "moeilijk koken" (lees: geen pakjes of zakjes willen gebruiken).

willekeurige vriendelijkheid

Vorige week zag ik op Oprah een gigantische flashmob waar 21.000 mensen aan mee deden. Ik weet niet wat het is, maar als ik zoiets zie, raak ik altijd ontroerd. Toen mijn lief thuiskwam liet ik hem het filmpje op Youtube zien. Ook hij kreeg er aangenaam kippenvel van en zo kwam ons gesprek op de vraag waar die ontroering nu vandaan komt. Volgens hem heeft het te maken met het zien van mensen die belangeloos samenwerken. Tot op zekere hoogte denk ik dat daar wel iets in zit. Maar toen ik er later nog eens over nadacht bedacht ik dat het voor mij meer in het 'belangeloos' dan in het 'samenwerken' zit.

Het feit dat mensen zich zonder uitzicht op persoonlijk gewin inzetten om de wereld een stukje mooier/speelser/luchtiger te maken vind ik heel bijzonder. Zo vind ik ook de acties van Improve Everywhere (gevonden op de site van Patrick) helemaal geweldig, evenals Operation Beautiful waar ik eerder al eens over schreef. Ik heb net mijn eerste post-it geplakt!

En waar mijn hart de afgelopen week helemaal een sprongetje van maakte was de online vriendelijkheidscursus. Vooral huiswerkopdracht nummer 3, waarbij de cursisten gevraagd wordt om iets vriendelijks te doen voor een onbekende. Heerlijk om te lezen en erg inspirerend. Van een bedankmailtje sturen aan de anonieme jongen van de helpdesk die je zo goed geholpen heeft tot een kadokaart achterlaten tussen de ruitenwisser van een willekeurige vreemde.

Vorig jaar, ongeveer rond deze tijd, lag ik na een ongeluk een tijdje in een Frans ziekenhuis. Toen ik eindelijk bericht kreeg dat ik naar huis mocht, vroeg mijn bezorgde kamergenote, een wat oudere Franse dame, of ik echt van plan was dat hele eind in de auto te zitten met mijn gehavende lijf. Door de taalbarrière (ik spreek een paar woorden Frans, maar diepe gesprekken zitten er op dat niveau niet in) hadden we tot dat moment nog niet veel meer contact gehad dan een oppervlakkig gesprekje. Toen ik zei dat we van plan waren om een tussenstop te maken in Parijs omdat dat ongeveer op de helft van de route lag, schoot ze overeind. Zij was eigenlijk een Parisienne, maar had een ongelukje gehad in de tuin van haar vakantiehuis. Ze zou een buurvrouw voor ons bellen die de deur voor ons open zou maken en we moesten in haar Parijse woning blijven slapen. En zo geschiedde.

Af en toe heb je opeens een engel in je leven en op dat moment was het madame Bosse. Maar het kan ook iemand zijn die opeens een aria zingt in de supermarkt, of die een andere, belangeloze vriendelijke daad verricht. En toen ik al die filmpjes zag en stukjes las, bedacht ik dat ik een deel van mijn overvloedige courgette-oogst bij de tramhalte naast de moestuin neer ga zetten met een briefje erop. Wie er een lust, mag hem meenemen. Ik word al helemaal vrolijk van het idee.

gezond eten, the final

Vandaag is een raar, niet representatief dagje. Vannacht werd ik wakker met een overweldigende hoofdpijn en misselijkheid. Ik kon me letterlijk niet verroeren. Uiteindelijk heb ik tot diep in de middag in het donker in bed gelegen, wachtend tot de mist op zou trekken. Trek in eten had ik niet.

Ik heb misschien twee of drie keer eerder in mijn leven een dergelijke migraine-aanval gehad, maar dan was er een duidelijke aanleiding: na een periode van langdurige, extreme stress en hormoonschommelingen net na mijn bevalling. Zou deze aanval te maken hebben met de wijzigingen in mijn eetpatroon? En is het in dat geval een goed of een slecht teken dat ik er zo heftig op reageer? Ben ik deze week te hard van stapel gelopen met het overschakelen en is dit de consequentie daarvan? Ik ben benieuwd wat jullie hier van denken.

Mijn menu van vandaag is dus ook zeker niet representatief voor een normale zondag. Ik zit nog steeds in badjas met een zonnebril op in huis (wat er eigenlijk best Hollywood uit ziet, al zeg ik het zelf) en ik heb nog steeds geen trek.

Gegeten/gedronken:

ochtend:
niets (tot 14.00 uur in bed gelegen)

middag:
een paar stukjes gedroogde appel met speculaaskruiden*
een geroosterde volkorenboterham met cheatin'ham, cherrytomaatjes, komkommer en kiemen (zie foto)

avond:
kleine salade met tomaat, komkommer en avocado

Zoals de titel van dit blogje al een beetje weggeeft, was dit de laatste bijdrage over mijn gezond eten uitdaging op deze plek. Niet omdat mijn migraine-aanval meteen tot de conclusie leidt dat ik maar niet meer gezond moet eten. In tegendeel eigenlijk. Uit de poll die ik heb geplaatst blijkt dat de helft van mijn lezers geïnteresseerd is in mijn voedseldagboek. De andere helft heeft het wel weer een beetje gezien.

Ik ben Bewuste Eenvoud gestart om te schrijven over de veranderingen in ons leven sinds we besloten uit de ratrace te stappen. Ik ben nog steeds heel blij met de keuzes die we gemaakt hebben en ik ben er nog lang niet over uitgeschreven. Bewuster eten is maar een heel klein onderdeel daarvan. Daarom verhuis ik vanaf nu de blogjes over gezond eten - waaronder mijn dagboek - naar Mieb eet (zie ook link in de menubalk). Zo kan ik me op Bewuste Eenvoud blijven richten op alle onderwerpen die met consuminderen, downshiften en bewust leven te maken hebben.

gezond eten uitdaging 7

Gegeten/gedronken:

ochtend:
1 pot yogi tea (womens balance)
1 kopje decaf
2 grote glazen water
2 geroosterde boterhammen met vegetarische cheatin' ham, komkommer, kiemen en cherrytomaat
1 bakje sojayoghurt met muesli/cruesli mix

middag:
kopje cup a soup tomaat
2 fruitrepen met appel
1 dubbele rijstwafel met pindakaas
2 grote glazen water
1 bordje Thaise groentecurry met jasmijnrijst

avond:
1 pizzapunt met pesto
1 kleine mango
2 speculaasjes
1 wijntje

bewogen:
Vandaag was het Thailandfestival in het Zuiderpark en Waterpop in Wateringen en we hebben beide met de fiets bezocht. Het waren geen enorme afstanden, maar al met al toch lekker een uurtje gefietst denk ik.

evaluatie:
Met alle festiviteiten van vandaag is het toch weer een rommelig dagje geworden qua eten. Ik doe daar niet te moeilijk over als het een keer gebeurt. Als ik leuke dingen moet laten vanwege mijn eetgewoontes dan schiet ik mijn doel een beetje voorbij. Volgens mij is plezier minstens zo belangrijk (zo niet belangrijker!) dan een gezond eetpatroon.

Morgen even flink boodschappen doen (lang leve de zondagsopening van onze buurtsuper), zodat ik in ieder geval genoeg gezonds in huis heb. De bodem begint in zicht te raken en dan is de kans dat er een pak koekjes open gaat bij wijze van ontbijt niet ondenkbeeldig.

zuur lijf

Ik vertelde gisteren al dat ik wat research heb gedaan naar de invloed van de Ph-balans in je lichaam. Ik had er al weleens iets over gelezen, maar het stond toen redelijk ver van mijn bed. Bovendien ben ik niet zo van lange technische verhandelingen over dingen als aminozuren, enzymen, koolhydraten en proteïnen. Ik hou gewoon van lekker eten.

Het fascineert me dat voeding zo één op één in verband staat met je energiebalans. Waar zit dat dan in? Als je er in duikt zie je een terugkerend thema in de artikelen op internet: de zuur/basen balans in je lichaam. Normaal is het lezen van zo'n term het moment waarop ik afhaak, maar nu wilde ik het weten ook. En omdat ik de beroerdste niet ben maak ik voor jullie een - hopelijk iets leesbaarder - samenvatting.

Basisch versus zuur

Ons lichaam bestaat uit een delicaat evenwicht tussen zuur en basisch. Onze nieren zorgen ervoor dat de Ph-waarde van ons bloed niet al te zeer slingert. Na het verteren van voedsel blijft er altijd een zure of basische rest in het lichaam achter. En met name een zuur overschot kan gevolgen hebben voor hoe lekker je in je lijf zit; er wordt verband gelegd met huidproblemen of je weerstand, maar ook met aandoeningen als jicht, een te hoog cholesterolgehalte of osteoporose. De zwaarste claim die ik tegenkwam is dat kankercellen niet zouden overleven in een alkalische omgeving. Van nature is ons lichaam trouwens aan de zure base kant.

In het algemeen kan gezegd worden dat voedingsmiddelen die voor een groot deel uit metalen bestaan (klinkt heftig, maar ik bedoel ijzer, calcium, magnesium, etc.) basenvormend zijn. Koffie, zwarte en groene thee, alcohol en suiker bevatten geen ijzer en zijn erg zuurvormend. Dat geldt in iets mindere mate ook voor vlees, zuivel en geraffineerde meelsoorten. Op Amerikaanse sites worden deze middelen weleens aangeduid als "high-PRALfoods", waarbij PRAL staat voor potential renal acid load (ofwel: nier-verzurend).
"Low-PRALfoods" zijn onder andere groenten, fruit, granen en aardappelen.

Kort samengevat gaat het er om je totale voeding zo samen te stellen dat er een basenoverschot ontstaat. Je kunt je Ph-gehalte eenvoudig meten door een Ph-strip (te koop bij de drogist) op je tong te leggen en te kijken of het tussen de 6.4 en 6.8 uit komt. Dan zit je goed.  [Nota Bene: zie reactie van Budgetstudent hieronder over zuur/basen evenwicht!]

Wat kun je doen om je Ph-gehalte positief te beïnvloeden?

- vermijd koffie, thee met cafeïne en frisdranken
- eet sterk basische voedingsmiddelen, zoals selderij en bladgroenten
- switch van koeienmelk naar soja-, rijst- of amandelmelk
- vermijd kunstmatige zoetstoffen
- eet geen vlees
- reduceer stress door yoga, tai chi, meditatie, etc.

...en wat gaat Mieb doen met deze informatie?

Weinig. Ik wilde een verklaring voor de stijging van mijn energieniveau nu ik een paar dagen anders eet. Maar net zoals ik een broertje dood heb aan calorieën tellen, wil ik geen lijsten gaan bijhouden om te kijken of mijn zuurgraad wel in evenwicht is. Ik ga geen Ph-strips kopen, niet mijn water ioniseren en geen high-tech voedingssupplementen slikken. Misschien probeer ik iets te minderen met koffie (moeilijk!), maar voor de rest ben ik best tevreden over mijn eetpatroon.

gezond eten uitdaging 6

Pfoeh. Dat viel dus even tegen vanochtend. Na een dag of vijf schoon eten is het gisteren toch een beetje te hard gegaan met de wijn, waardoor ik vanochtend behoorlijk moeite had om op te staan. Conclusie: vier wijntjes zijn er ongeveer twee teveel voor mij. Tel daar een bijzonder kort nachtje bij op en je begrijpt hoe ik er nu bij zit.

Vandaag probeer ik de draad zo goed en zo kwaad als het kan weer op te pakken. Ik heb niet veel energie, maar dat is - gezien de omstandigheden - niet zo verwonderlijk.

gegeten/gedronken:

ochtend:
5 grote glazen water (hoezo, nadorst?)
1 forse groene smoothie
1 grote banaan
3 kopjes normale zwarte koffie (geloof me, ik had het nodig)

middag:
2 geroosterde volkorenboterhammen met cheatin' ham (vegetarisch), sla, plakjes tomaat en een toefje spruitgroenten (mungboontjes)
1 glas kamillethee
1 handje zonnebloempitten als snack
1 pruim (vers van de boom)

avond:
1 mok tomatenbouillon met croutons
1 klein schepje roast potatoes
1 bord tomatensalade met verse bieslook, zonnebloempitten en balsamicodressing
1 pot kruidenthee

bewogen:
Te duf om echt iets sportiefs te doen. Ik ben wel een halte eerder uit de tram gestapt zodat ik mijn wandelingetje van twee keer tien minuten met nog eens tien minuten verleng. Toch weer dertig minuten bij elkaar. En in dat geval mag ik ook het half uurtje wandelen door de stad tijdens mijn lunchpauze wel meetellen (..en het sjouwen van de zware tas met boodschappen nadat ik tijdens mijn lunchpauze even de natuurwinkel had bezocht).

Evaluatie
Vandaag merk ik heel duidelijk dat alcohol in je lijf behoefte aan zoute, zware en vette voedingsmiddelen aanwakkert. Ik heb uit alle macht geprobeerd hier niet aan toe te geven, om mijn toch al lome gevoel niet te versterken. Net een tijdje zitten Googlen of hier inderdaad een verband tussen zit en toen kwam ik op wat interessante informatie over de Ph-waarde van je lichaam en van bepaalde voedingsmiddelen.

Morgen in dit theater dus een stukje over de invloed van eten op de Ph-balans van je lijf en daarmee op je gezondheid. Nu zak ik lekker op de bank met mijn kids om een mooie film te kijken.

gezond eten uitdaging 5

Gegeten/gedronken:

Ochtend:
1 kopje decaf (gebracht op bed, dat zijn de beste!)
1 groene smoothie met havermelk, spinazie, frambozen, lijnzaad en havermoutvlokken
1 banaan
1 groot glas water

Middag:
1 dubbele volkorenboterham met pindakaas met stukjes noot
1 bakje sojayoghurt met muesli
2 mini-krentenbollen
2 grote glazen water

Avond (of eigenlijk: laat in de middag):
1 bord met gestoomde broccoli met shoyu en sesamzaadjes (heb nog een stronkje liggen dat op moet)
1 kommetje zilvervliesrijst
1 zandkoekje met kokos (zelfgebakken door mijn dochter)

Evaluatie:

Vandaag vloog voorbij en ik had een berg energie. Heerlijk, voor het eerst sinds tijden voelde ik me op het werk weer scherp en kon ik zelfs na een paar uur vergaderen nog goed reageren (althans, naar mijn maatstaven). Dat is zó lang geleden!
Ik maak een mental note dat ik altijd (ALTIJD) voorbereid moet zijn qua lunch. Ik had vandaag een overleg op het werk tijdens lunchtijd inclusief broodjes. Het was een stapel broodjes (voornamelijk witte puntjes) met grote kledders margarine en per broodje drie lapjes vlees. Voor de vegetariërs was er een bleek uitziende kaassoort. Gelukkig waren er mini-krentenbollen dus heb ik me daar maar opgestort. Aangezien ik niet kan verwachten dat men zich aan mijn aparte eetpatroon aanpast, zorg ik dat ik zelf steeds een voorraadje bij me heb. Inmiddels heb ik een aardige inboedel in de bedrijfskoelkast staan: wat sla, een bakje hummus en een halve komkommer. Voor geval van nood, zeg maar.

Vanavond heb ik een borrel-afspraak met collega's in de stad. Dat dreigt erg gezellig te worden, dus het zal de nodige zelfdiscipline kosten om de hoeveelheid alcohol en ongezonde borrelhappen binnen de perken te houden. Ik beloof dat ik morgen heel eerlijk zal zijn. Dat is meteen een mooie stok achter de deur om het niet te gek te maken. Ik zorg voor vertrek dat ik de nodige vitamines binnen heb (broccoli!), zodat ik niet meteen aanval op het obligate mandje brood met pesto.

Recept rauwe spaghetti

Zoals gisteren beloofd, het recept voor rauwe spaghetti. Het klinkt misschien niet direct aantrekkelijk, maar het is zo ongelofelijk lekker dat zelfs mijn lief gister zei dat hij dit elke dag wel kon eten. Als ze het in de supermarkt zouden verkopen, zou hij meteen een doos aanschaffen. Dus dat zegt wel iets.

Nodig:
1 courgette (zo recht mogelijk)
zongedroogde tomaatjes (een stuk of 5)
1 rode paprika
een handje verse basilicum
2 teentjes knoflook
wat Italiaanse keukenkruiden naar smaak
een scheutje olijfolie
een rasp
een blender

- Schil de courgette en haal hem met lange halen over de meest grove rasp, zodat je lange "spaghettislierten" maakt. Leg de courgette-spaghetti op een schaal.

- Doe de rest van de ingrediënten in de blender en mix tot alles helemaal fijngemalen is en een gladde saus vormt. Als het te vast van substantie blijft, doe er dan wat meer olijfolie in.

- Giet de saus over de rauwe spaghetti en klaar is je gerecht.

Rauwe spaghetti is geen volledige maaltijd, maar wel een heerlijk licht gerecht voor op een zomerse avond. In combinatie met soep en een broodje een prima maaltijd!

gezond eten uitdaging 4

Gegeten/gedronken:

ochtend:
1 groene smoothie*
1 kopje decaf koffie
1 flinke bak sojayoghurt met muesli/crueslimix (mijn 11 uurtje)

middag:
1 kop courgettesoup
1 volkorenboterham met pindakaas met stukjes noot
1 pruim (vers van de boom)
1 handje wijnbessen (van de struik)
1 volkorencracker met hummus (vier uurtje)
3 grote glazen water
1 kopje decaf

avond:
1 bord "rauwe spaghetti" met tomaten-paprikasaus (recept post ik binnenkort, dus stay tuned!)
1 bescheiden portie roast potatoes
1 klein schaaltje sojayoghurt
1 kopje decaf

Bewogen:

1 serie buikspieroefeningen van 10 minuten (hard nodig! Veel lage rugpijn de laatste tijd, dus dat is een signaal)
2 uur fysieke arbeid in de moestuin (woensdag is mijn parttimedag, vandaar)
30 minuten arm- en schouderoefeningen met gewichten bij de fysiotherapeut (nog steeds in het kader van mijn revalidatie)
1 uurtje wandelen in het zonnetje met mijn lief

evaluatie:
Mijn oma zei al dat je zou moeten ontbijten als een keizer, lunchen als een koning en dineren als een bedelaar. Nu kan ik een keizerlijk ontbijt in de vorm van een enorme stapel boterhammen slecht weg krijgen, maar met een royale smoothie heb ik geen enkel probleem. Een koninklijke lunch schiet er nog weleens bij in als ik werk, waardoor ik beestachtige trek heb als ik 's avonds thuis kom. Ik eet dan veel en relatief laat, waardoor ik met een volle maag naar bed ga. Niet handig.

Vandaag was ik vrij en had ik dus alle mogelijkheden om zo uitgebreid en lekker te eten als ik zelf wilde. Maar om een bescheiden hoeveelheid voortreffelijk eten nou een bedelaarsdiner te noemen.... Ik merkte aan mijn eetlust dat ik behoorlijk fysiek actief ben geweest vandaag. Ik voelde me rond 11 uur en rond 16 uur een beetje slapjes worden. Ik heb daarom wat meer tussendoortjes genomen dan normaal, maar ik heb me weten te beperken tot gezonde dingen als fruit, een belegde cracker of een bakje yoghurt.

Het bewegen na het avondeten houd ik er in. Met twee kinderen, vaak aangevuld met de nodige vriendjes over de vloer, komen we weinig aan rustig praten toe zonder in de herrie te zitten of rekening te hoeven houden met nieuwsgierige oren. Door 's avonds nog even samen op pad te gaan kunnen we lekker bijpraten en zijn we nog actief geweest ook. In de winter zal ik daar ongetwijfeld anders over denken, maar voorlopig geniet ik er nog even van.



* groene smoothies zijn verslavend lekker; ik verheug me er inmiddels al op als ik 's ochtends wakker word. Een smoothie is een volwaardig ontbijt, ik kan op één fors glas uren vooruit.

De truc is om de avond van tevoren een banaan in stukjes in te vriezen. De volgende ochtend doe je een klein kopje melk - wat voor soort dan ook - in de blender, dan de stukjes banaan, wat ander fruit en wat groene bladgroenten, eventueel nog wat havermoutvlokken. Tot nu toe had ik steeds genoeg spinazie in huis, maar vanochtend had ik nog maar een klein beetje en heb ik dat aangevuld met een restje jonge bladsla.

Nadat het uit de blender komt proef je niets van de bladgroenten en heb je toch je eerste grote portie groenten van de dag achter de kiezen. Meer inspiratie voor recepten vind je bij de Green Monster Movement.

gezond eten uitdaging 3

gegeten/gedronken:

1 glas groene smoothie met spinazie, banaan en framboos
1 bakje havermout met kaneel
1 bordje linzen met wortel en ui
1 dubbele rijstwafel met marmite
3 kopjes decaf koffie
1 pot witte thee
1 banaan
1 bescheiden bord tagliatelle met spinaziesaus
1 bord gestoomde broccoli met sesamzaadjes en shoyu

bewogen:

wegens aanhoudende regen met de kinderen geboxt en gefietst op de Wii

evaluatie:

Het was een drukke werkdag met veel vergaderingen, dus dan is er niet veel tijd om te snacken. Dat is een voor- en een nadeel. Het betekent namelijk ook dat ik gedachteloos het meegebrachte eten weg zit te werken en daarom niet voel of ik écht honger heb. In de middag was mijn energieniveau wat aan de lage kant en kon ik me niet zo goed concentreren op het gesprek. Nou was het ook geen bijzonder boeiend overleg, dus het zou te gemakkelijk zijn om alleen mijn eetgewoontes de schuld te geven.
De Wii is een leuk alternatief bij slecht weer. Het slaat meerdere vliegen in één klap, want ik heb meteen een lekkere uitlaatklep met de kids na een volstrekt verregende vakantiedag.

body image

Mijn tweede gezond eten-dagje ging vrij geruisloos: op het werk is geen andere verleiding dan wat ik zelf had meegenomen. Ik heb tot laat gewerkt, maar thuis had ik al een gezonde salade in de steigers staan, die alleen nog maar bij elkaar gehusseld hoefde te worden.

Ik probeer voor mijn kinderen een duidelijk verband te leggen tussen het feit dat ik even een tandje bij zet qua gezond eten en dat ik me weer energiek wil voelen. Ik probeer elke link naar lijnen of diëten vermijden. Mijn dochter is twaalf en zich erg bewust van haar lijf. Ik zou het vreselijk vinden als zij, zoals ik op die leeftijd, teveel energie steekt in de vraag of ze slank en mooi genoeg is. Ik herinner me dat mijn dag al bij voorbaat geruïneerd was als ik vond dat een t-shirtje te strak zat of mijn billen te dik leken in mijn spijkerbroek. Kijk ik terug naar de foto's van toen ik 12 was, zie ik een naar alle normen erg slank meisje met een leuk koppie dat desondanks onzeker uit haar ogen kijkt.

Het is een vreselijk platgetreden pad, maar het schoonheidsideaal uit tijdschriften, tv-series en videoclips legt een onnatuurlijke norm op aan meisjes en vrouwen. Ik ga er niet eens teveel woorden aan vuil maken, maar feit is dat iedereen daar tot op zekere hoogte gevoelig voor is. En als je als moeder continue bezig bent met lijnen, het al dan niet hebben van een "dikke kont" of algehele ontevredenheid over je uiterlijk, dan geef je je dochter nog een extra hindernis mee. De norm uit het tijdschrift of van tv wordt de norm die thuis geldt. Gevaarlijk.

Ik doe mijn best om richting mijn dochter nadrukkelijk een link te leggen tussen voedsel en je lekker voelen, gezond zijn van binnen en daarmee van buiten. En of dat lijf waar je in woont nu dik of dun is, dat doet niet ter zake; als je gezond bent straal je van binnen uit. Ik weet dat ik hier thuis nogal wat tegenwicht moet geven tegen de Sex and the City-norm of de extreme make-overs, waarin de centrale boodschap is dat uiterlijk het enige is wat telt.

Daarom word ik erg blij van initiatieven zoals Operation Beautiful. Onder het motto "change the way you see, not the way you look", hangen willekeurige mensen op willekeurige plekken post-its op met een positieve boodschap. Het zijn boodschappen als: "Je bent mooi precies zoals je bent" (op de spiegel van een openbaar toilet), of (een post-it op een weegschaal): "deze weegschaal vertelt je niet wat een geweldig persoon je bent".

Zou het niet mooi zijn om dit - oké, ietwat hysterisch Amerikaanse - idee naar Nederland te kopiëren?

-----------------------

Gezond eten uitdaging dag 2:

Gegeten/gedronken

3 kopjes decaf koffie
1 pot witte thee
1 groot glas groene smoothie van havermelk, frambozen, spinazie
1 appel
1 banaan
dubbele rijstwafel met marmite
paprika met babaganoush als dippertje
2 mini speculaasjes
een supersalade met avocado, falafelstukjes, tomaat, bleekselderij en courgettedressing
een kleine mango

Bewogen

Uurtje gewandeld met mijn lief in het avondzonnetje

Evaluatie

Voel me, ondanks lange en drukke dag, relatief energiek. Vandaag geen extreme trek of "lekkere honger" gehad. Kinderen zitten nu met popcorn op de bank, ik kom niet in de verleiding om mee te snacken. Ben benieuwd hoe lang het zo voor-de-wind-en-heuveltje-af blijft voelen...

gezond eten uitdaging 1

Gegeten/gedronken:

3 koppen decaf koffie
2 grote glazen water
2 home-made bananenkoekjes met walnoot (zonder suiker of andere geraffineerde toestanden, dus best ok).
1 smoothie van havermelk, 2 flinke handen spinazie, een eetlepel lijnzaad, een paar bevroren frambozen en een bevroren banaan uit de blender (lekker!!!)
1 bord sojayoghurt met cruesli en muesli
4 stukken Turks brood met zelfgemaakte baba ganoush en hummus
1 vegetarische braadworst
4 stukken gegrillde courgette, gemarineerd in olijfolie met diverse Italiaanse kruiden
5 vegetarische satéballetjes
1 vegetarische braadworst
1 flinke schep tomatensalade met mozzarella en verse basilicum in balsamicodressing
1 mergpijp bij de koffie
2,5 rode wijntjes

Bewogen

6 kilometer powerwalken

Evaluatie dag 1

Niet de handigste dag om te beginnen: we hadden al een afspraak staan om met goede vrienden te barbecueën en we wisten vooraf dat dat gepaard zou gaan met de nodige wijn. En dat terwijl dat in mijn uitdaging eigenlijk niet past. Ook de mergpijp zou iets zijn wat ik nu zou moeten laten liggen, maar voor de gezelligheid heb ik hem toch mee gedaan.

Het was een supergezellige middag en avond en ondanks de "slippertjes" van deze eerste dag ben ik best tevreden. Morgen een gewone werkdag, dus dan heb ik alle kans om het goed te maken. Ik ben blij met de afstand die ik gelopen heb en met het gezonde begin met de smoothie. Morgen ga ik weer proberen om te starten met een smoothie als ontbijt en om een gezonde lunch mee te nemen naar het werk. Ook lijkt het me goed om morgen, verdeeld over de hele dag, meer water te drinken.

gezond

De laatste vakantieweek breekt aan. De 16e begint de basisschool van mijn jongste weer en een week later gaat de oudste naar de brugklas. Ook al ben ik alweer even aan het werk, het voelt nog steeds als vakantie. Ik maak kortere dagen, zodat de kinderen niet te lang alleen zijn en we doen elke dag wel iets leuks. zoals naar het strand, roti eten in de stad of een terrasje pikken.

Per saldo betekent het dat we al een week of vijf op onregelmatige tijden eten en vaak ook nog eens slordig (poffertjes, een patatje of een boterham en elke dag wel een roséetje. Of twee.). Verder komt er weinig van bewegen; de sportclubjes liggen nog stil en ik heb een zittend beroep, dus al met al een ongezonde combinatie. En dat wreekt zich. Ik ben de afgelopen dagen niet vooruit te branden, ben een beetje down, ik heb een slechte huid en een koortslip die maar niet wil genezen. Tijd voor actie!

Vandaag begin ik met een paar dagen "schoon" eten en een dagelijks rondje bewegen. Ik heb vanochtend een uurtje op een stevig tempo gepowerwalkt (mijn conditie is zo belabberd dat rennen er nog even niet in zit) en mezelf daarna getrakteerd op een gezonde smoothie van havermelk met banaan en spinazie (klinkt vies, is erg lekker!). Ik ga hier de komende dagen bijhouden wat ik gegeten heb en hoe ik me daarbij voel. Het experiment heeft weinig wetenschappelijke waarde, maar ik ben toch benieuwd of ik, door het dagelijks vast te leggen, voor mezelf verschil merk. En zo niet, dan is het publiek gaan met mijn eet- en beweegpatroon gewoon een goede stok achter de deur.

Het is niet de beste dag om te beginnen met (weer) gezond eten, want we krijgen zo vrienden over de vloer voor een barbecue. Maar met een grote voorraad salade, gezonde smeerseltjes, gemarineerde groenten moet ik mezelf toch in de hand kunnen houden.

Wordt vervolgd!

pittenproject

Vorig jaar ontdekte ik dat je van veel groenten- en fruitzaden erg leuke planten kunt kweken. Waarschijnlijk kon dat al wel eerder, maar bij mij duurde het wat langer om het te ontdekken. Het begon eigenlijk met de prachtige pit van een avocado. De vrucht was zó rijp, dat het vruchtvlees er af viel en de pit vrijwel schoon achterbleef. Toch zonde om zo'n kunstwerkje gewoon weg te gooien.

Wat Googlen leverde aanwijzingen op over hoe zo'n pit kon worden uitgebroed tot heuse avocadoplant. Het kostte wel wat geduld: eerst de pit goed schoonmaken, dan een nachtje weken en vervolgens wekenlang door tandenstokers gedragen boven een hyacintglas hangen met zijn kont in het water. Maar het wachten werd beloond. Op een goede dag barstte de pit open en kwam er een stevige, groene stengel tevoorschijn. Ik plantte de pit voor ongeveer éénderde in de aarde en liet het steeltje er bovenuit steken. Daarna werd het net een science fiction-verhaal: de pit barstte steeds verder open en de stengel groeide als kool; binnen een paar weken hadden we een forse avocadoplant met een prachtige bladvorm.

Tja, en na zo'n succesje is het hek van de dam. Citroenpitten, mandarijnpitten, mangopitten, meloenpitten, druivenpitten, paprika- en peperpitjes; geen pit was meer veilig in dit huis. De vensterbank stond vol met meer en minder geslaagde pittenprojecten. De citroen en mandarijn werden best groot, tot ze op een dag in één klap stierven. De meloen staat in mijn kasje weelderig te groeien, maar (vooralsnog) zonder bloei en (dus) zonder vrucht. De druiven bleken weinig te doen, evenals de mango, maar de paprika en peper werden prima plantjes en het peperplantje begint inmiddels aardig te produceren.

De avocadoplant heeft het lang prima gedaan, maar helaas heeft hij vorige zomervakantie niet overleefd toen ik na mijn ongeluk wel wat anders aan mijn hoofd had. Dus nu we terug zijn van vakantie ben ik opnieuw begonnen met het uitbroeden van een avocadopit, mijn oldtime favorite. En ik hoop dat de mango die ik in de biologische winkel kocht niet bestraald is, zodat ik daar dit keer ook meer succes mee ga boeken.

Vruchtdragend zullen ze in dit klimaat niet worden, maar het is toch geweldig dat je over een paar maanden kunt zeggen dat je die bijzondere kamerplanten helemaal zelf hebt opgekweekt uit één simpele pit?

p.s. Hier kun je meer lezen over het opkweken van plantjes uit pitten.

raw food

Als vegetariër betrap ik mijzelf er weleens op dat ik verzand in een inspiratieloos aardappelen-groenten-vleesvervanger-menu. Ik kan me helemaal voorstellen dat mensen aarzelen om vegetariër te worden als dat het beeld is wat ze er bij hebben. Na de derde groentenburger in een week houd je het wel voor gezien.

In het kader van beter goed gejat dan slecht verzonnen, mag ik graag inspiratie opdoen bij andere "alternatieve diëten". Mijn favoriete bron van nieuwe recepten zijn op dit moment veganistische en rawfood websites. Beide levenswijzen zijn een beetje te recht in de leer naar mijn smaak, maar dat neemt niet weg dat hun principes uitnodigen tot een creatief menu.

Vooral raw foodies kijken zo anders naar eten, dat het geweldig is om een tijdje op rauwe receptensites rond te snuffelen. Want waarom zou je een sla- of koolblad niet als wrap gebruiken? En wat dacht je van een paté van zonnebloempitten of cashewnoten? Rauwe spinazie-appel soep of courgettespaghetti (gewoon een courgette in lange slierten raspen en pastasaus er overheen)?

Als ik praat over mijn fascinatie voor stromingen als rawfood of veganisme dan stuit ik vaak op weerstand. Veel kookliefhebbers vinden het extreem of zien het als een soort geloof. Maar er over lezen is in mijn beleving niet hetzelfde als 100% kiezen voor één strikte verzameling leefregels. Inmiddels is het "dagje vegetarisch" in veel huishoudens overgenomen, dus waarom zou een beetje rauw of een beetje veganistisch geen waardevolle aanvulling kunnen zijn? Al is het maar om nieuwe ideeën op te doen over creatief omgaan met ingrediënten.