En toch. Als ik bij mezelf na ga wat de periodes zijn dat ik me het best voel, qua energie en over hoe ik in mijn vel zit, dan zijn dat toch de periodes waarin ik veel beweeg. Ik heb een tijdje getraind voor een 5 kilometerloop (had ik al gezegd dat mijn ambities met betrekking tot bewegen niet zo hoog liggen?). In die tijd sliep ik nog veel in hotels voor mijn werk, maar had altijd mijn hardloopkloffie bij me. En als ik dan door de bossen bij Arnhem of door het natuurgebied in de buurt van Bergen op Zoom of Amersfoort liep, dan kon me zomaar een enorm gelukzalig gevoel overvallen.
Er waren ook dagen dat ik het rennen vervloekte. Als het koud was of er een stevige tegenwind stond dan was rennen eigenlijk pas lekker als ik na afloop onder de douche stond. Maar ook dan had ik een soort endorfine-rush waar ik uren mee vooruit kon.
Zoals ik een tijdje geleden al schreef, had ik een tijdje een vrij laag energieniveau. Ik schoof dat toen op de vakantie waarin we niet bijster netjes hebben gegeten en aan het gebrek aan regelmaat. Maar als ik heel eerlijk ben naar mezelf, is écht bewegen er al bij in geschoten sinds mijn ongeluk in juli 2009. Vervolgens treedt er een soort self fulfilling prophecy in werking: hoe minder je beweegt, hoe minder zin je hebt om te bewegen. En het gebrek aan beweging had niet zozeer consequenties voor mijn gewicht (alhoewel ik wel een paar kilo ben aangekomen), maar vooral voor mijn energieniveau.
Ik ben soms geneigd om naar bewegen te kijken als één van de vele dingen die ik Moet. Op de lange lijst met dingen die Moeten (huishouden, werken, boodschappen, afspraken) bungelt ergens onderaan ook nog sporten. En ik ben er achter gekomen dat daar de schoen wringt.
Er bleek namelijk een knop in mijn hoofd te zitten die ik kon switchen van "ik moet bewegen" richting "ik kan bewegen". In plaats van een verplichte wekelijkse sportsessie tegen heug en meug heb ik mezelf voorgenomen om elke gelegenheid waarbij ik kan bewegen aan te grijpen. Een boodschap vergeten? Ik loop naar het winkelcentrum een wijk verderop. Met de tram naar de stad? Ik stap een paar haltes eerder uit. Schoffelen in de tuin als het zonnetje schijnt, een lange avondwandeling met mijn lief, een potje Wii'en met de kinderen, op de fiets naar het werk, een rondje skeeleren met mijn dochter. Op die moment is bewegen geen "moeten", maar "mogen" en dat maakt alle verschil! Laat ik niet te vroeg juichen; ik zit immers nog in de wittebroodsweken van deze ontdekking, maar ik denk dat ik bewegen op deze manier een veel duurzamere plek in mijn leven kan geven. En het voelt een stuk lekkerder dan wanneer ik mezelf elke week met tegenzin naar een huppelklasje dwing.
Je moet eens een optelsommetje per week maken,hoeveel beweging je op die manier krijgt. Je staat er versteld van.En is leuk.Vlak yoga niet uit. Hoewel dat verder gaat,dan lichamelijke beweging heb ik daardoor voor mijn leeftijd een goed souplesse. Groeten IZerina
BeantwoordenVerwijderenIk vind yoga toch echt behoorlijk zwaar af en toe. Sommige houdingen kosten me best moeite.... Wij hebben een hondje en dat betekent dus wandelen, ook bij slecht weer, een goede stok achter de deur. Ik hou ook niet echt van sporten, maar ik merk dat ik toch best veel beweging krijg op een dag.
BeantwoordenVerwijderenArgh...weer zo herkenbaar. Ik ben ook geen sportief type. Op dit moment heb ik het verschrikkelijk in mijn rug, maar stiekem begin ik het vermoeden te krijgen dat dat geen toeval is: Ik had me namelijk net voorgenomen om Meer Te Bewegen. En hup, mijn lichaam saboteert meteen mijn plannen. En nu ik er zo over nadenk is dit volgens mij al eens eerder gebeurd, als ik plannen maakte om Meer Te Bewegen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben trouwens ook helemaal kapot van de vakantie: te laat naar bed (en voor mij is elf uur, half twaalf al te laat), onregelmatig eten.... dat wreekt zich dus nu.
PS ken je het boek van Tiny Fisscher over meer bewegen? Ben even kwijt hoe het heet - ik heb er wel een blog over geschreven een maand of twee, drie terug- , maar de clou van dat boek was ook dat je niet op sport hoeft, maar op allerlei manieren veel beweging kunt creëren.
Herkenbaar, je stukje. Sinds 2 jaar ga ik naar de sportschool, ik probeer 2 en liefst 3 x per week. Ik ben ook nooit een sporter geweest, wel een beweger: fietsen (geen rijbewijs) en wandelen (hond) doe ik dagelijks. Maar sinds een tijdje vind ik ook energie in het sporten. Aquarobics, de fitnesszaal, een zumbales, tennissen, wel afwisselen en regelmatig wat anders doen werkt heel goed. Hoop dat het bij jou ook gaat komen:)
BeantwoordenVerwijderenSucces, zomerse groetjes Jolanda
@Izerina en L:
BeantwoordenVerwijderenja, yoga kan behoorlijk pittig zijn. Vooral poweryoga, wat ik regelmatig doe, zet je flink aan het zweten. En toch; het is op een andere manier weldadig dan een keer echte cardiotraining, zoals hardlopen. Ik word lenig van yoga en ik word er een prettiger mens van. Maar conditie krijg ik er niet van. Jullie wel?
@Meibloempje:
dat stukje heb ik inderdaad gelezen en ik vind dat soort stukjes altijd een pleister op de ziel; ik voel me meteen een stuk minder schuldig, want sjouwen met boodschappen en stevig stofzuigen doe ik ook regelmatig.
Over die vakantiedip: ik merk wel dat mijn energie weer schoksgewijs terugkomt nu ik veel bewuster eet en op tijd naar bed ga (elke avond om 22 uur, 22.30 is voor mij echt nodig. Hoe suf dat ook klinkt)
@Jolanda: ik hoop zo dat ik op een dag ook het licht ga zien en daar plezier in schep! Tot die tijd vind ik dingen als Wii-en en skeeleren een prima alternatief waar ik oprecht lol in beleef. En Wii-en kan gelukkig de hele winter door!