- vier nette broeken voor op het werk (allen van bekende merken als Esprit, Mexx en Sandwich)
- voor jongste een windstopper voor op de fiets (van Brunotti)
- een winterjas van O'Neill voor manlief
- een windstopper van Oxbow voor manlief
- drie prachtige overhemden, eveneens voor manlief.
Onze garderobes zijn weer compleet. Alles wat we gekocht hebben is in prima staat en van het afgelopen seizoen. En dat voor de luttele prijs van 10 Euro. U leest het goed: 10 Euro voor deze hele voorraad!
Achter de kraam waar we de spullen kochten stonden drie zussen. De kleding was allemaal behoorlijk nieuw en sommige dingen waren niet eens gedragen. Ze vertelden dat ze één keer per jaar met elkaar op een rommelmarkt stonden en altijd dezelfde constructie hanteren: de spullen worden ongeveer een meter hoog opgetast in de kraam en iedereen kan grabbelen wat hij wil hebben. Voor alles in de kraam vragen ze een euro, want dat rekent makkelijk. Van de opbrengst maken de drie zussen met elkaar een feestelijk uitstapje. "Maar," benadrukte één van de zussen, "dan moet er altijd nog wel geld bij!" Ze hadden het op deze manier allemaal slim voor elkaar.
Het klonk allemaal gezellig en we waren natuurlijk erg gelukkig met onze aankopen (ze kwamen later zelfs nog een jasje overhandigen dat bij één van de broeken hoort. Gratis.) maar op de terugweg waren we toch even aan het recapituleren wat hier nu precies gebeurt:
- Ieder jaar kopen drie zussen zoveel nieuwe dure merkkleding, dat ze genoeg over hebben om een rommelmarktkraam (meer dan) te vullen.
- Ze verkopen kledingstukken voor een euro, wat gemiddeld een waardeverlies betekent van grofweg 50 euro per kledingstuk (voor de jassen iets meer, voor de overhemden iets minder).
- Van de opbrengst maken ze een leuk uitstapje waar dan wel wat geld bij moet.
Soms denk ik wel eens dat er een paar economieën naast elkaar bestaan. De vrekkeneconomie, waar ik al een tijdje met veel tevredenheid deel van uitmaak. En dan heb je de economie waarbij je een dief van je eigen portemonnee bent als je niet die zwaar afgeprijsde (maar nog steeds peperdure) schoenen koopt. Of waarbij je ieder jaar op een rommelmarkt zóveel geld verdient dat je met je zussen een uitstapje kan maken.
Raar he, en voor wie is nu die economie? Worden we daar met elkaar gelukkiger van? Of houden we onszelf iets blindelings voor ogen wat eigenlijk niet bestaat.
BeantwoordenVerwijderenvreemde redenering van de zussen, maar gunstig voor jou!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat de zussen best gelukkig zijn. Gezellig met z'n 3-en een uitje bij elkaar sparen. Dat moet een band geven. T kost alleen wel erg veel geld op deze manier.... als ze alle drie bewuster bewuster kleding zouden kopen en het geld dat ze uitsparen opzij zetten zouden ze op vakantie kunnen met z'n 3-en :-) Voor jou wel een supervangst!
BeantwoordenVerwijderenHihi.. grappig om dit zo te lezen! :)
BeantwoordenVerwijderenEen enorme andere aanpak.. maar we hebben elkaar allemaal nodig..
Geen 'zussen' betekent geen koopjes voor de vrekken en geen dingen als marktplaats.. Wij zouden niet zulke goede dealtjes maken op rommelmarkten en MP als er geen anderen waren die telkens dure merkkleding kochten en die ook weer gauw zat waren..
Dat gezegd.. ik zie toch meer in de vrekkeneconomie hoor ;) Het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat dit gezin van 4 met één minimuminkomen ook in kleding van Esprit en Tommy Hilfiger kan lopen.. (niet dat die merken iets zeggen, maar de kleding gaat gemiddeld langer mee dan die van de zeeman-hoewel-nieuw)
@Theresia:
BeantwoordenVerwijderenInderdaad. In principe is economie natuurlijk ook niets meer dan psychologie. En als ik heel eerlijk ben: mijn economie is een stuk gemakkelijker vol te houden dankzij hun economie.
@Kopka: je hoort mij ook niet klagen! Hun mannen waren er overigens niet bij, ik kan me voorstellen dat die wel klagen! ;-)
@Petra: Ik zie zo in welk economisch kamp jij zit :-D. Maar inderdaad: als je omrekent wat het uitje de zussen op deze manier kost, dan hadden ze al lang op de Bahama's kunnen zitten in een hele dure bikini!
Haha, herkenbaar! Ik sta regelmatig met een vriendin op de rommelmarkt (leuke oude, gekregen spullen verkopen voor 'n goed doel). Laatst stonden we naast een meid die haar hele kraam vol met schoenen had, maat 39. Haar maat dus... je raad het al! Elk jaar staat zij op een rommelmarkt met wel 50 (!!) paar schoenen. Trots vertelde ze dat ze nu aan het 'sparen' was voor een tuinset, van het geld dat ze verdiende met de schoenen. Ze verkocht ze wel voor meer dan 'n euro, maar halloooo, wie is hier nou gek?! ;)
BeantwoordenVerwijderen@Linda:
BeantwoordenVerwijderenDe merken zeggen mij eigenlijk ook niets, maar ik vind de grap des te leuker als mijn zoon commentaar van zijn (op z'n zachtst gezegd "anders" opgevoede) klasgenoten krijgt dat zij zo'n vette (lees: dure) jas heeft. Soms is de kwaliteit inderdaad aanzienlijk beter, maar daar ben ik ook al een paar keer erg in teleurgesteld!
@ief:
haha, wat een verhaal! Waar staat ze op de rommelmarkt? Ik heb ook maat 39! (en ik heb mijn oude tuinset op Marktplaats staan, misschien wil ze ruilen?) :-D
Als iedereen haar kleding echt tot de draad versleet,was er bijna geen tweedehands markt. Dus laten er maar niet teveel "vrekken"komen. Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenhey Mieb
BeantwoordenVerwijderenik volg al een tijdje je blog, en " we both think alike". Erg grappig, en vooral erg fijn om te lezen dat we niet alleen zijn. Door jezelf buiten de waanzin van de ratrace te plaatsen krijg je er een heldere kijk op. En dan vraag je je soms ( of beter : vaak; of soms zelfs de hele dag;-)) af waar mensen mee bezig zijn.
Veel groetjes
Maman Verte
Wat grappig, ik had ook zo'n 'goede' week, op de rommelmarkt had ik gekocht:
BeantwoordenVerwijdereneen rokje van Barbera Farber voor m'n dochtertje,het spel Twister, twee nieuwe leesboeken,een nieuw speeltje voor m'n dochter ( ark van Noach met alle dieren), een nieuwe whitewash krans, een nieuwe Didl map, drie bollen katoen, een etui met stipjes en blokjes, een rieten whitewash windlicht, een roze bling-bling tas voor de gymspullen van dochterlief, een nieuw to-do-boekje van de Hema, een nieuw notitieboekje van de Action, 3 nieuwe rollen kaftpapier (in totaal 20 meter...), drie krijtbordjes in de verpakking, en herfstdecoratie, voor in totaal... 7.80 euro. En het belangrijkste: het zijn allemaal spullen die we ook echt gebruiken, anders is het natuurlijk nog zonde van je geld.(de nieuwe spullen gaan de cadeautjeskast in) O ja, en we hebben zelf op de rommelmarkt verkocht voor 32.30 euro! Daar ben ik een hele maand happy van!
@Izerina:
BeantwoordenVerwijderenDaar zit inderdaad een pervers elementje. We moeten dus niet te hard gaan roepen dat de "old school" consumenten soms niet slim bezig zijn, anders droogt onze (rommel)markt op...
@Maman Verte:
Wat leuk dat je mee leest! Sinds ik hier blog blijkt dat er meer "gelijk gestemden" zijn dan ik dacht. In mijn omgeving ken ik ze niet en wordt er nog weleens meewarig gekeken als je uitlegt waarom je leeft zoals je leeft. Af en toe heeft bloggen bijna het karakter van lotgenotencontact ;-)
@Wendy:
Wow, wat een oogst! En het zijn nog kadootjes waar je goed mee voor de dag kunt komen. Ik herken dat euforische gevoel maar al te goed; vandaag meteen in mijn nieuwe broek naar het werk gegaan en veelbetekenend geglimlacht toen er iets over gezegd werd.
Dat is echt een enorm koopje zeg! Mijn zus zei laatst ook al: 'Ik kan het niet meer over mijn hart verkrijgen meer dan zo'n 7 euro uit te geven aan een kledingstuk!'
BeantwoordenVerwijderen