Als iedereen eindeloos blijft oplappen en repareren, komen er weinig "nieuwe" tweedehands spullen beschikbaar, waardoor de markt opdroogt. Uiteindelijk komt elk product aan het eind van zijn levenscyclus en zal dan geen waarde meer hebben voor verkoop. Kort en goed: men gebruikt spullen tot ze tot de draad versleten zijn en gaat dan over tot aanschaf van iets nieuws met een lange levensduur. Marktplaats en rommelmarkten kunnen dan wel inpakken.
Uit milieu oogpunt zou een zekere bekeringsdrang van ons consuminderaars geen kwaad kunnen. Repareer! Koop tweedehands! Maak zelf! Maar zijn we er stiekem niet een beetje bij gebaat dat niet iedereen onze levensstijl er op na houdt?
Als ik heel eerlijk ben, ben ik best een beetje hypocriet: door tweedehands dingen aan te schaffen - die dus minder kosten en er al een eerste leven op hebben zitten - kost het me minder moeite om er weer afstand van te doen als ik er op uitgekeken ben. Ik verkoop het weer door (weggooien gaat me aan het hart), maar het netto-effect is hetzelfde. Ik kan me best verlekkeren aan nieuwe spullen, maar met in het achterhoofd: als jij er klaar mee bent, dan neem ik het voor een prikkie over. Zolang er mensen zijn die nieuwe spullen blijven kopen, blijft "mijn" markt gevuld worden.
Maakt dat mijn consumentengedrag meer verantwoord, of zo u wilt: minder verwerpelijk? Ik zou het niet durven beweren.
Prima toch dat het nu wat gemakkelijker is om te consuminderen, anders was het bij het vuilnis gegaan.
BeantwoordenVerwijderenIk probeer zoveel mogelijk dingen zelf te kunnen maken. Zoals in de zomer een trui gebreid van uitgehaalde katoen van een trui die mij te groot was geworden.
En nu leer ik sokken breien. De boorden lukken al aardig, nu de rest nog...
Wat ik in onze familie ook een leuke traditie vind is tegen elkaar zeggen welke spullen je over hebt en waar je vanaf wilt. Zo heb ik bv een heel leuk antiek tafeltje voor de telefoon, handdoeken, matrasovertrekken gekregen van mijn ouders. En zij kregen van mij een compostvat, antieke borrelglaasjes en nog zo wat spulletjes.
Ook met een vriendin ruil ik graag. Ik kreeg van haar kleding die haar te groot was, zij weer dingen van mij die mij te klein zijn. Zij een bureau, ik een kast.
Ook dit vind ik een leuke manier van consuminderen, elkaar helpen. En ik kan blij worden van de spullen die ik gekregen heb, omdat ik dan ook steeds denk aan degene van wie het was.
Groetjes, Monique
Dat is precies waarom mensen (en alle andere organismen/'systemen in de natuur') altijd meer willen, je kan immers niet altijd minder willen want dat houdt een keer op. Maar meer/groter kan altijd overtreffen.
BeantwoordenVerwijderenJe neemt gewoon deel aan de kringloop van het leven!
BeantwoordenVerwijderen