gewicht

Na een paar heerlijke dagen in Krakau (fotocompilatie volgt), ben ik vanmiddag weer met beide benen in Nederland geland. En het was geen zachte landing, want het Poolse eten heeft zijn werk goed gedaan als ik de weegschaal en de knoop van mijn spijkerbroek mag geloven. Gelukkig is het nog geen bikini-weer en heb ik nog een week of acht voor de volgende vakantie zich aandient (ik heb nooit beweerd dat ik een zwaar leven heb), dus alle tijd om weer een beetje discipline in mijn eetpatroon te blazen.

Het is flauw om alleen die paar vakantiedagen de schuld te geven voor de actuele cijfers op mijn weegschaal. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik na mijn twee operaties van het afgelopen jaar weinig fysiek actief ben geweest. En dat ik uit zieligheid meer ben gaan snacken dan goed voor me is. En dat ik in de afgelopen weken ook nog eens mijn woensdagse weekmenu's heb laten versloffen, waardoor de avondmaaltijden niet het toonbeeld van gezond-en-slank waren. Maarrrrrr....(tromgeroffel)...nieuwe tijden breken aan! Of beter gezegd: oude tijden herleven. En wel vanaf vandaag.

Vooropgesteld: ik geloof niet in diëten en ik heb in principe helemaal geen klagen over mijn gewicht. Lange tijd heb ik niet eens een weegschaal gehad en nog steeds zeggen de cijfers me niet zo veel: tot mijn dertigste woog ik altijd onder de zestig kilo, maar als ik dat nu na zou streven zou ik er bijzonder ongezond uitzien.

Meer dan op kilo's let ik tegenwoordig op mijn energieniveau, op mijn huid en op hoe mijn kleren zitten. Zodra het aan één van deze indicatoren schort weet ik dat het verstandig is om weer "authentiek" te gaan eten. Dat moet je vooral niet verwarren met een dieet, maar meer met een aantal bij elkaar gesprokkelde uitgangspunten die normaal de rode draad van mijn eetgewoonten vormen, maar die ik nu tijdelijk heb laten versloffen. Mijn persoonlijke regels voor authentiek eten:

- Voorbereiding is het halve werk. Maak een weekmenu en baseer daar je boodschappenlijstje op. Voorkom impulsaankopen uit gebrek aan inspiratie en voorkom inkopen doen vijf minuten voor sluitingstijd.

- Groenten is het hoofdbestanddeel van maaltijden. Het is voor mijn gestel geen probleem om af en toe een grote schep pasta of rijst extra te nemen, als het maar vergezeld gaat van een extra dosis salade of groenten, zodat in de verhouding groenten-koolhydraten groenten altijd de winnaar blijven.

- Sterk geraffineerde dingen vermijd ik zoveel mogelijk (in mijn geval vooral: chocola, maar het geldt eigenlijk voor alles wat gemaakt is van wit meel, witte suiker en dat soort dingen).

- Langzamer en bewuster eten zodat ik daadwerkelijk voel wanneer ik vol zit. In de praktijk betekent dat regelmatig tussen een paar happen door even mijn bestek neerleggen. En tijdens het ontbijt de verleiding weerstaan om stukken of weblogs te lezen.

- Niet eten op de klok of uit gewoonte, maar op gevoel. In periodes dat mijn energie te wensen overlaat of mijn broek niet meer past, betrap ik mezelf vaak op gedachteloos eten "omdat het etenstijd is". Of een doos soepstengels leegknagen terwijl ik zit te studeren. Gewoon niet doen; ik beleef er geen bewust plezier aan als ik het wél doe, dus waarom zou ik?

- Bij sterke behoefte aan zoetigheid afleiding zoeken. Ik kan de hele dag zoetigheid goed laten staan, maar na het avondeten word ik soms overvallen door enorme trek in suiker. Meestal heb ik niet veel snoep in huis, maar ik heb mezelf weleens aangetroffen met een pak chocoladevlokken aan de mond. Ik weet zeker dat ik op zo'n moment geen trek meer heb, maar de behoefte aan zoet is dan zo groot dat ik verander in een suikerjunk. Afleiding (een boek pakken, even in de tuin rommelen, een blogje schrijven) is voor mij de beste remedie. Een breiwerk blijkt trouwens goud waard, want als je handen bezig zijn kun je niet grijpen naar zoetigheid of chips.

- Meer water en kruidenthee drinken. Ik blijk in de praktijk dorst vaak te verwarren met honger. Dat schijnt vaker voor te komen en is geen handige eigenschap, gewichtstechnisch gesproken. Bij trek dus eerst drinken, dan even tijd nemen om te voelen of het gevoel weg is en zo niet: eten.

- Lief zijn voor mezelf. Ik hoef mezelf in principe niets te ontzeggen, als ik mijn gezonde verstand maar gebruik. Dus heb ik écht zin in een wijntje of een plakje cake dan is dat prima, maar dan moet ik er bewust en zonder schuldgevoel van genieten en vervolgens iets anders laten liggen. En een etentje met vrienden is een feestje waarbij ik me niets wil ontzeggen. Dat kan altijd weer gecompenseerd worden op de good old balans-dag.

Ik weiger eten te degraderen tot een tobberige bezigheid. Het is meer dan punten of calorieën tellen, jezelf dingen ontzeggen of rare tegennatuurlijke voedingsgewoontes opleggen. Eten heeft te maken met zorgen voor jezelf en je gezin, met cultuur, met gezelligheid en verbondenheid, met verwennen. Maar gezond verstand en lekker eten kan prima hand in hand gaan, als ik mijn hoofd maar blijf gebruiken en het evenwicht tussen beide in de gaten houd.