logboek

Ik ben nogal eens geneigd te tobben over wat ik allemaal verkeerd doe op milieu- en consumindergebied. Zo pak ik bij slecht weer vaak de auto naar mijn werk, gaat er wekelijks nog steeds veel plastic de deur uit en neem ik niet vaak de tijd om uit te puzzelen waar mijn boodschappen het goedkoopst zijn. Dus besloot ik een tijdje bij te houden wat ik allemaal wél goed doe. Een soort milieu- of consuminderlogboek om de moed er in te houden, zeg maar.

- ik sta op en was mijn gezicht met koud water. Voorheen deed ik dat met cleanser, tonic en weet ik wat allemaal voor spul, maar dat heb ik afgezworen. Als dagcrème smeer ik Weleda. Die is 100% natuurlijk, wordt niet op dieren getest en met aandacht voor fairtrade en duurzaamheid.

- ik maak een portie havermout met zelfgemaakte sojamelk. Ik zet meteen een verse portie sojabonen te weken voor een volgende voorraad. Door zelf sojamelk te maken spaar ik verpakking, transport én kosten. De bonen koop ik bij de biologische supermarkt.

- ik maak mijn lunch en die voor de kinderen klaar. We nemen ieder zelf een broodtrommel en (herbruikbaar) flesje drinken mee om afval te beperken (en kosten te sparen!). Ik gebruik regelmatig mijn bento en vul die met kliekjes van de vorige avond. Zo voorkom ik dat er eten wordt weggegooid.

- op het werk let ik er op dat ik geen plastic bekertjes gebruik, maar altijd mijn eigen mok. Als ik een keer toch een plastic bekertje krijg aangeboden omdat het niet anders kan, dan zorg ik dat ik hem kan hergebruiken.

- áls ik print dan doe ik dat altijd dubbelzijdig én met twee bladzijden per pagina. Zo print je op een A4tje in totaal vier pagina's. In elke e-mail die ik verstuur staat een disclaimer met de indringende vraag of het écht nodig is de mail uit te printen (desondanks zie ik tot mijn frustratie nog dagelijks mensen die wel alles afdrukken).

- ik zet de verwarming in mijn kantoor uit als ik er niet ben (de lichten hebben een bewegingssensor, dus daar hoef ik me sowieso geen zorgen om te maken). Thuis gaat de verwarming pas aan als we er 's avonds allemaal zijn. We zetten hem op 19 graden; daar ben ik inmiddels zo aan gewend, dat ik het bij andere mensen vaak erg warm vind. We zetten de verwarming al ver voor bedtijd lager.

- we scheiden al het afval: GFT, papier, plastic, glas. Voor het restafval hebben we nog maar een heel klein prullenbakje nodig, waarvoor we oude plastic zakjes (bijvoorbeeld waar het fruit uit de supermarkt in gewogen wordt) als vuilniszak gebruiken.

- 's avonds thuis koken we volgens ons woensdagse weekmenu, zodat we (meestal) precies afgepast de goede proviand in huis hebben en geen overbodige kilometers hoeven te maken voor extra inkopen. We nemen altijd onze eigen tassen mee om de boodschappen in te vervoeren. Ik kook vrijwel volledig vegetarisch (ook met zo min mogelijk zuivelproducten) om het milieu te sparen. In de loop der jaren heb ik menu's zodanig leren samenstellen dat niemand in huis het vlees echt mist. Alhoewel de mannen in mijn gezin af en toe wel een stukje worst bij de stamppot lusten. En dat maak ik dan ook gewoon voor ze klaar.

- de zeep die we gebruiken maak ik zelf; omdat er gegarandeerd geen chemische troep in zit, was ik er zonder problemen mijn gezicht mee.

- de was doe ik in de goedkope uren en met zelfgemaakt wasmiddel, wasnoten of een Ecoball.

- we zijn vrijwel volledig overgestapt op spaar- en ledlampen. We zetten ze pas aan, wanneer dat echt nodig is.

- we gooien vrijwel niets zomaar weg; alles wordt eerst bezien op Marktplaats-waarde en gaat anders naar de weggeefwinkel, Kringloop of Dress for Succes. Ook kopen we hoogstzelden iets nieuw: als we iets willen aanschaffen stellen we onszelf eerst indringend de vraag of we het écht nodig hebben en gaan dan bij Marktplaats en rommelmarkten kijken of we het tweedehands kunnen vinden. Door een dergelijke vertraging in te bouwen valt regelmatig de initiële behoefte al weg, dus dat is dubbel verdienen!

Het lijstje kan uiteraard nog véél langer en ik ben nog steeds aan het leren hoe het nog beter kan. Maar het overzicht geeft me desondanks het lekkere gevoel dat ik met de opeenstapeling van al die kleine beetjes toch al verschil kan maken.