Terwijl ik dit schrijf ligt onze kat Sok uitgestrekt naast me op de verwarming te knorren. Ik was bezig om deze stressvolle dag te evalueren - en vooral vol zelfverwijt te bedenken wat ik anders had moeten doen - en besefte met een blik op onze kat dat ik erg veel van hem kan leren.
De dingen die ik kan leren van mijn kat:
- Niemand kan zo intens genieten als onze Sok. Daar waar de zon schijnt, een zacht dekentje ligt of een warme schoot in het vizier komt, daar ligt Sok luidruchtig knorrend te genieten.
- Ik betrap Sok nooit op piekeren.
- Sok doet nooit twee dingen tegelijk. Om het in mindfulness-termen uit te drukken: waar Sok gaat, daar is hij. Hij focust 100% op zijn eten, zijn prooi of zijn speeltje.
- Sok doet zich niet mooier voor dan hij is. Als hij humeurig is verbergt hij dat niet onder een sociaal wenselijk sausje. Als hij met rust gelaten wil worden trekt hij zich terug. Als hij aandacht wil, speelt hij geen manipulatieve spelletjes, maar vraagt er gewoon om.
- Sok kent duidelijk zijn prioriteiten in het leven: eten, spelen en slapen. De rest is bijzaak en er wordt dan ook geen energie aan verspild.
- Sok is hygiƫnisch maar niet ijdel.
- Sok hecht niet aan luxe. Simpele brokken en water, een doos met een kussentje om te slapen, een pluisje, papiertje of mug om mee te spelen en een lekker warm baasje om door geaaid te worden.
- Sok laat ons elke dag opnieuw merken hoe blij hij is om bij ons te zijn. En dat genoegen is geheel wederzijds.
Weet je,dat ik dat ook zo voel met onze hond? Vooral haar vermogen om in het moment te leven,geeft me dan een duwtje om dat ook te doen.Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenHee, dat lijkt wel een foto van onze poes! Grappig, als twee druppels water. Maar helaas heeft onze kat wat minder rust in 't gat dan jullie Sok: sinds een aantal maanden pendelt ze heen en weer tussen de buren (die altijd schaaltjes met eten hebben staan) en ons. En gewone brokken en water zijn sindsdien ook niet meer goed genoeg voor de dame, want bij de buren krijgt ze luxe voer uit van die aluminium kuipjes?!
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar, daarom heb ik er vijf!
BeantwoordenVerwijderen@Izerina: ik denk eigenlijk dat elk huisdier dat talent wel heeft. Ik had vroeger een parkietje dat ontzettend kon genieten als je een bord water voor hem neerzette om in te badderen en meeliftte op de breinaalden van mijn moeder. Een schitterend gezicht.
BeantwoordenVerwijderen@Yvonne: Ik heb al eens gemerkt dat Sok een tamelijk universeel uiterlijk heeft. Dan fiets je ergens en denk je: "het kan toch niet dat hij hier helemaal is?" Hiervoor hadden we een poes en die was qua temperament een stuk pittiger. Misschien een vrouwendingetje?
@Anoniem: 5? En mag jij zomaar bij ze wonen? :-D
Wat een prachtige beschrijving.
BeantwoordenVerwijderenOnze Sarah is precies Sok, ook ik kom tot rust met een snorrende Saar op schoot en kan hiervan leren.