21 juni 2010

radicale huisvrouwen

Op dit moment ben ik het boek Radical Homemakers aan het lezen. Zeker in tijden dat ik me dreig te verliezen in werk en studie zijn dat soort boeken mijn redding. Ze zorgen dat ik met mijn pootjes op de grond blijf en bieden een stevig tegenwicht tegen mijn ambitieuze ego. Want wat vind ik in the end belangrijker? Geld, spullen en aanzien? Of gezin, vriendschappen en authenticiteit? Radical homemakers hebben bewust voor het laatste gekozen en gaan daar ver in. Vaak verder dan ik ooit zal gaan. Maar dat maakt hun verhalen juist zo inspirerend en daarom zetten ze me stevig aan het denken.

Voor een deel draait het in het boek om mensen die zich bewust onttrekken aan de "normale" economie. Ze leven zo zelfvoorzienend mogelijk, niet als individu, maar binnen een gemeenschap. De homemakers leven vaak in een sterk agrarische omgeving in zelf gebouwde (of verbouwde) eenvoudige onderkomens. Soms met meerdere generaties of gezinnen. Ze hebben zich vergeten vaardigheden eigen gemaakt op het gebied van conserveren, slachten en ambachten. Een behoorlijk deel van de homemakers uit het boek onderwijst zijn eigen kinderen, vanuit de veronderstelling dat het (Amerikaanse) onderwijssysteem weinig anders is dan de opstap naar de bekende ratrace en geen aandacht heeft voor normen en waarden waar kinderen écht iets aan hebben, zoals duurzaamheid.

Sommige homemakers gaan naar "onze" normen extreem ver in hun opvattingen en verzekeren zich bijvoorbeeld niet tegen ziektekosten, omdat ze het systeem niet vinden kloppen en/of geloven in de preventieve kracht van gezond leven. Ook zijn er bij die er in slagen om (nagenoeg) zonder geld te leven.

Wat ik verhelderend vind is de boodschap dat je je gemeenschap of omgeving nodig hebt om je een stap verder te brengen in je zelfvoorzienendheid. Daar waar het jou aan vaardigheden of gereedschap ontbreekt kun je elkaar bijstaan. Het investeren in je community betaalt zich meervoudig terug. Maar uiteraard niet in geld.

Verder vind ik het mooie van het boek dat het mijn opvattingen over eenvoudig en authentiek leven behoorlijk op scherp zet. Wanneer is eenvoudig leven nog bevredigend en wanneer schiet eenvoud door naar primitief of oncomfortabel?

6 opmerkingen:

  1. Interessant, ga es kijken of ik het in de bieb kan vinden. En ja, dat laatste dat je zegt ben ik het erg mee eens. Wanneer slaan flexibiliteit en een open mind om in starheid en een tunnelvisie?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Misschien dat zo'n boek het andere uiterste schetst. Aan ieder de keuze om zijn/haar eigen midden te kiezen. Ik ga een kijken in de bieb. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het lijkt me een interessant boek. Bedankt voor de tip!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als ik klaar ben met al die 'groene' boeken ga ik dit zeker ook eens lezen. Ik heb geen plannen in die richting maar vind het wel intressant. Lijkt me ook nauwelijks haalbaar in Nederland. Maar wie weet.....
    Groetjes Sunshine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het klinkt inderdaad wel een beetje extreem. En ik denk dat het voordeel wel is dat ze dan vergeten vaardigheden aanleren, maar het nadeel is dat ze vaardigheden van het heden (oa computergebruik wat ook vele goede kanten kan hebben) niet meer aanleren. Een beetje eenzijdig, ik ga ook voor het midden.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lijkt me boeiend, dat boek.

    Ik ben er zelf van overtuigd dat we inderdaad onze omgeving heel erg nodig hebben (zowel praktisch als emotioneel) maar daarnaast is er ook nog een maatschappij en een wereld waarin we leven, die je ook heel erg nodig hebt.
    Vandaar dat ik het ook wat op het midden zou houden...

    BeantwoordenVerwijderen