dromen

Vandaag was ik bij de opening van het nieuwe bedrijf van een oude kennis. Al jaren verkondigde zij dat ze "later als ze groot is" buiten wilde wonen aan het water met een bootje en twee honden. Alleen woonde ze in hartje Rotterdam. Inmiddels is later aangebroken en heeft ze de sprong gewaagd. Ze woont met man en twee jonge labradors in een schattig huisje in Zeeland, omgeven door water. Naast haar huis heeft ze een oud werkmagazijn omgebouwd tot een sfeervol trainingscentrum met bed & breakfast.

Mijn dromen zijn een stuk minder concreet. Iets met een klein huis met grote tuin en kippen, een beetje werken en verder zo zelfvoorzienend mogelijk leven. Een wat mistige toekomstdroom, die nog niet veel meer is dan een vage stip aan de horizon. Als ik, zoals vanmiddag, van dichtbij zie hoe iemand met liefde, geduld en volharding het roer heeft omgegooid en haar dromen in vervulling heeft laten gaan, geeft dat een hoop om over te mijmeren. En dat ga ik dan ook doen, met mijn lief en een glaasje wijn.