27 april 2010

jubileum

Morgen wordt mijn dochter twaalf. En stiekem vier ik die dag niet alleen haar verjaardag maar ook mijn twaalfjarig jubileum als moeder. Dat is natuurlijk ongepast om te zeggen tegen de jarige (die dat meteen afdoet als "tragisch"), maar ik vind het elk jaar weer een behoorlijke mijlpaal. Als ik kijk wat we in die twaalf jaar allemaal met elkaar hebben meegemaakt, hoe ze zich ontwikkeld heeft van een klein roze murmeltje naar een pittige mini-vrouw, dan ben ik erg trots op hoe we het hebben gedaan, met elkaar.

Toen ik net moeder werd vond ik dat een behoorlijke aardverschuiving. Ik kwam redelijk vers uit een vrij studentenwereldje, werkte bij mijn eerste werkgever, reisde veel, ging vaak uit en opeens was ik moeder. In het begin denk je nog dat je je leven gewoon door kunt zetten "maar dan met eentje extra", maar al snel blijkt dat een kind - hoe ouderwets! - écht behoefte heeft aan reinheid, rust en regelmaat. En heb je je te schikken in je nieuwe rol. We deden dat met liefde, maar als eerste in onze omgeving met een kind was het wel behoorlijk aanpassen. En naast de vele roze wolkverhalen hoor je daar zelden iemand over.

We zijn met elkaar opgegroeid, die eerste jaren. Zij werd groter, er kwam een broertje en we werden met elkaar een echt gezin. Hadden jullie dat ook, dat je je tussen al die échte ouders op het schoolplein een beetje een amateur voelde? Ik kan met enige trots melden, dat dat gevoel eindelijk verdwenen is en dat ik soms de neiging heb om tegen "verse" schoolpleinmoeders te vertellen dat ze zich misschien onzeker voelen, maar dat achteraf zal blijken dat zij dé expert zijn als het gaat om hun eigen kind. Het is alleen zo jammer dat dat pas achteraf doordringt.

Nu wordt ze twaalf en is ze behoorlijk zelfstandig. Maar ze heeft ons nog steeds nodig, zij het op een andere manier. Het worden spannende jaren die vast niet vlekkeloos zullen verlopen, maar ik heb er zin in.

Morgen gaan we lekker haar verjaardag vieren en vanavond vier ik mijn eigen mijlpaal: met twee grotere kinderen gaat eindelijk mijn wens in vervulling om weer te gaan studeren. Straks begint mijn eerste studie-avond; wat een mooie manier om mijn jubileum te vieren!

10 opmerkingen:

  1. Leuk hoor! Ja, je blijft zelf ook steeds groeien. Alles is toch nieuw, moeders zijn net zo goed pas op de wereld als de baby. Maar ach, je komt er vanzelf. :)

    Ik kan het weten, mijn oudste is alweer 16.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooi en lief bericht. Geniet van jullie verjaardag en je studie!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat is dat herkenbaar zeg, van die onzekerhei op het schoolplein tot en met de behoefte om weer te gaan studeren! Leuk, wat ga je doen?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat zou het mooi zijn,als je dochter dit lieve stukje later eens kon lezen. Succes met je studie. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtig beschreven, ik herken er veel in. Mijn meid is pas tweeenhalf, dus ik moet nog mijn weg vinden. En iedere dag gaat het weer beter en beter. Bedankt voor het delen van deze wijsheid en hartelijk gefeliciteerd met je jubileum en alvast met de verjaardag van je dochter!

    Groet Kopka

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Haha, hoe herkenbaar :)
    Maar dat heb ik zo vaak als ik jou lees.

    Gefeliciteerd met je 12-jarig moederschap en met je groei.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. gefeliciteerd, jullie beiden! :)

    En ja, ik herken me helemaal in het verhaal.. wij zijn ook de 'eersten' van iedereen (familie van beide kanten, vrienden, etc.) met kinderen. En soms zorgt dat wel voor onbegrip of suffe probleempjes..

    En ook wat betreft die schoolpleinmoeders, hihi.. Mijn oudste gaat dit jaar voor 't eerst naar school en bijna alle kinderen in haar klas zijn ~kind #4 of #5 in hun gezin.. dat helpt dus niet echt ;)

    Groetjes en een fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi hoor. Ik hoop dat ik later ook zo met tevredenheid kan terugkijken. Voorlopig is het nog niet zo ver, eerst maar eens ouders worden. :-)

    En wat ga je studeren? Heb je al een idee?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Alvast gefeliciteerd met jullie grote dochter. Een hele fijne dag en wat je schrijft klinkt heel herkenbaar. Ik had een stel schoonzussen met grotere kinderen (met ééntje scheel ik met haar dochter scheel ik 4 jr) en die gingen ons vertellen hoe we de kinderen op moesten voeden.Lastig maar we hebben altijd onze eigen gang gegaan. Dus jonge ouders doe wat jezelf het beste lijkt en voor jullie goed voelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dank voor de felicitaties! We hebben een erg leuke dag gisteren gehad en vandaag weer back to normal. Voor de nieuwsgierigen: ik ben dinsdagavond begonnen aan een Master Culture & Change. Een hoop werk, maar ik vind het heeeeeeeeeeeerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen