herfsttuin

Wie denkt dat er in de herfst weinig meer te doen is in de tuin, heeft het mis. Althans, als ik bekijk wat er op mijn lapje grond allemaal moet gebeuren.

Ik heb mijn tuintje in maart van dit jaar overgenomen van een Turkse meneer met een grote voorliefde voor knoflook. Een kwart van de tuin stond er vol mee en dat is nogal wat op ruim 100 vierkante meter. Omdat het tuinseizoen al volop begonnen was, heb ik niet al te lang nagedacht over wat ik in de rest van de tuin wilde planten en ben zonder plan aan de slag gegaan. Dat heb ik geweten. Alles was zo'n beetje tegelijk oogstrijp, waardoor ik van gekkigheid niet wist waar ik nog courgettes, sla, boontjes of tomaten in moest verwerken. De oogsttijd viel bovendien in de periode dat ik op vakantie was. Tijdens mijn vakantie heb ik - zoals bekend - een ongeluk gehad, waardoor de rest van de zomer en een goed deel van de herfst in het teken stonden van mijn revalidatie. Daarom zag ik vanaf augustus vrijwel geen kans om nog iets in de tuin te betekenen.

Gelukkig deel ik de tuin met Carolien. Niet alleen is dat erg gezellig, maar zij beschikt ook nog eens over een heel ander soort vaardigheden dan ik. Zo verdiep ik me graag in dingen als compost en wisselteelt en Carolien - voorheen decorbouwer - weet van aanpakken als het gaat om het grove werk als het repareren van hekken of het afzagen van grote takken. Wat we gemeen hebben is dat we beiden geen perfectionisten zijn als het op tuinieren aan komt. Er mag best wat onkruid staan en wat plekjes op de groenten zijn geen probleem. We proberen dus ook niet panisch alle beestjes uit de tuin te houden, want dat is nu eenmaal ook natuur (over het luie tuinieren zal ik een andere keer wat uitgebreider bloggen).

Nu de herfst de tuin in rust heeft gebracht overzien we wat er allemaal moet gebeuren, en dat is niet gering. Het snoeien van de fruitbomen, druiven en gewenste bramen. Het uitgraven van de ongewenste, woekerende bramen. Het omspitten van de plantvakken en het (planmatig!) inrichten voor het nieuwe seizoen. Hekken repareren en paden leggen. De jonge stekken van de aardbeienplant een (beschutte) winterplek toedelen. De composthoop keren. Resten van planten van het afgelopen seizoen opgraven en wegbrengen.

Gelukkig kunnen we daarbij altijd rekenen op één van onze vele Marokkaanse buurmannen (die toevallig allemaal "buurman" blijken te heten. Althans, zo noemen ze elkaar), die onze beginnersfouten niet aan kunnen zien en ons voorzien van nuttige adviezen.


Carolien en Buurman


Ons tuin-motto