Laatst kwam ik een stukje tekst tegen wat zo treffend verwoordde hoe ik tegenwoordig (over)consumeren ervaar, dat ik het hier graag wil delen. Om niet af te doen aan de schoonheid van de door haar gekozen woorden, houd ik de tekst in de oorspronkelijke taal.
"When we overconsume, we’re like bulls running through a china shop—leaving a destructive path of downed forests, dirty waterways, and overflowing landfills in our wake. In our quest for more goods and unfettered growth, we break the Earth’s fragile ecosystems, shatter the lives of indigenous peoples, and leave future generations to clean up the mess.
As minsumers, we want to do the opposite. Instead of being bulls, we strive to be butterflies—living as lightly, gracefully, and beautifully as possible. We want to flit through life with little baggage, unencumbered by excess stuff. We want to leave the Earth and its resources whole and intact, as if we alighted just for a moment and barely touched them.
The Earth has a finite number of resources for a growing number of people; and as more countries become industrialized, the greater the pressure on the system. When we act like bulls, we grab more than our fair share. We feel entitled to support our consumptive lifestyles at any cost, and worry little about the effects on the environment. We don’t give a second thought to what’s left over for others, or whether we’ll have enough land, food, water, and energy to go around. What’s worse: in a “growth at all costs” economy, such behavior becomes the norm. Imagine hundreds, thousands, even millions of bulls stomping through the world and stripping it bare of its bounty.
When we act like butterflies, on the other hand, we’re satisfied with the barest of essentials. We consume as little as possible, conscious of the fact that resources are limited. We celebrate the gifts of nature—a spring breeze, a clear stream, a fragrant flower—rather than trampling them. We’re aware that we’re stewards of the Earth, and have a responsibility to nourish and nurture it for future generations. We exist harmoniously with each other, and within the ecosystem."
(bron: the joy of less, Francine Jay)
mooi!!:))
BeantwoordenVerwijderenHeel erg bedankt Mieb voor dit mooie stukje .Net wat ik nu even nodig had.Gisteren een rondje kringloopwinkels gedaan en word altijd nogal beroerd van al "die afgedankt meuk"Eenerzijds aangrijpend dat ik in al dat overschot altijd kan slagen met m,n wensen lijstje.Deze keer:Gele keukengordijnen,gele verf voor planken,radiotordroogrekje en een klok voor in de douche(douchetijd in de gaten houden) en een wekker.Erg toch eigenlijk.Anderzijds ging ik me er zo "muf"van voelen en kreeg zo,n zin in nieuw en snel, zei zij met nog zere tenen van de nieuwe cowbowlaarzen.Waar zijn we (ik) mee bezig denk ik dan.Daarom ben ik ook zo blij met blogs als die van jou.Grote stimulans dat het echt anders kan en moet.Nogmaals dank daar voor.Maamke
BeantwoordenVerwijderenMooi! Ik kijk meteen anders naar vlinders!
BeantwoordenVerwijderen@Maamke:
BeantwoordenVerwijderenach, niets menselijks is ons vreemd en de verleiding kan altijd opborrelen. Af en toe moet je er ook gewoon aan toegeven, als het ongebrijdeld consumeren maar niet de overhand krijgt. Het afwisselen van gebruikt en fonkelnieuw is beter voor het milieu dan alleen maar wegwerpcultuur, en door af en toe zelf ook iets nieuws te kopen bied je anderen ook de kans om later een "goede tweedehands" te scoren ;-)