18 april 2010

voedselkilometers

Tja, daar ga je dan met je goede gedrag... Vandaag las ik een pleidooi van ene Mark Ashurst. Hij betoogt dat je om milieubewust voeding in te kopen niet alleen naar voedselkilometers moet kijken, maar naar de hele cyclus van veld tot bord. De voetafdruk van ons voedsel wordt volgens hem voor 85% bepaald door productie en voor 15% door transport. Volgens Ashurst is een lokale boer ondersteunen alleen correct vanuit milieuperspectief als zijn werkwijze gelijk is aan die van - pak 'm beet - een Keniaanse boer. Met andere woorden: zou ook in Nederland weinig gemechaniseerd en zonder verwarmde kassen worden verbouwd, alleen dán zou de keuze voor een lokale boer beter zijn.

Ashurst geeft aan dat het voor de aarde beter is om groenten van een Afrikaanse boer te kopen dan van lokale boeren. Daar zit ook nog een ethisch kantje aan: door, laten we zeggen, Ethiopische boontjes te kopen help je Afrikaanse landen toegang te krijgen tot de wereldmarkt.

Mooi om weer eens een ander licht op de zaak te krijgen, maar het zet me - zoals vaker bij nieuwe informatie - wel weer voor een dilemma. Hebben "locavoren", zoals hij ze noemt, écht helemaal ongelijk? Zijn ananassen, avocado's en mango's na deze heroverweging weer helemaal "done"? Is er een deskundige in de zaal die me kan helpen bij deze puzzel?

5 opmerkingen:

  1. Dat vind ik dus ook het nadeel van steeds meer weten. Er komen steeds grotere dilemma ´s op je bord te liggen.

    Maar op dit moment is mijn eerste reactie: Ik ga voor het lokaal eten. Waarom?

    Als iedereen dat zou doen, hoeven ze in Afrika ook alleen maar voor zichzelf te zorgen en niet voor de rest van de wereld, die toch al te veel heeft. Dan zouden niet in allerlei derde-wereldlanden bossen het veld moeten ruimen voor koolzaadvelden of mais-akkers (voor veevoeder).

    Toegang tot de wereldeconomie lijkt geweldig, maar schieten de echt armen daar ook echt iets mee op? Hebben ze zelf beter en meer te eten? Of is het alleen maar weer ten voordele van ons?

    Ik zou met wat ik op dit moment weet dus toch kiezen voor lokaal eten. Maar ik weet niet hoeveel ik nog niet weet. (Nog zo´n dilemma)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Voor mijn gevoel is dit appels met peren vergelijken.Die meneer heeft het over kasgroenten. Maar is het niet zo,dat een milieuvriendelijke consument vanzelf al seizoensgroente,zo mogelijk van de koude grond eet?Misschien zou je per product kunnen kiezen. Het is verwarrend. Want in de bio-fruittas zit fruit,dat ingevlogen wordt.De natuurvoedingswinkel in zeeland koopt zijn brood in Ahaus. Die producten neem ik dan niet.Ik koop wel fairtrade thee. Dat bereikt ons altijd met een vliegtuig.Ik ga eens iets van die man googelen. groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. poeh, zo is er eigenlijk overal wel iets mis mee.... het maakt de keuzes er absoluut niet makkelijk op!

    Afrikaanse groente kopen betekent taferelen zoals bij Lake Victoria; vis aan overvloed, maar die worden verkocht aan de europeanen met geld.. de vissenkoppen blijven over voor de mensen in Tanzania. (m.a.w. eten in overvloed en toch honger lijden)

    Lokaal eten betekent inderdaad geen inkomsten voor de afrikaanse boer. Ook nog eens als je bedenkt dat onze overschotten vaak voor dumpprijzen (of onder het mom van 'voedselhulp') naar afrika gaat. De boeren daar kunnen alleen maar tot aan die dag van 'hulp' verkopen, daarna is het eten zó goedkoop (want: te veel) dat ze het aan de straatstenen niet meer kwijtraken....

    al in al is het ook nooit goed eigenlijk :(

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als je op je nieuwjaarstaart aardbeien wil, neem je inderdaad best de vruchten gekweekt in Afrika, want daar kunnen ze het zonder verwarmde serres maken en valt het transport relatief nog mee. Maar de clue is: geen aardbeitaart met nieuwjaar!
    Lokaal kopen en dan ook nog eens seizoensgebonden eten is en blijft het beste (zowel voor de planeet, je budget, sociaal en je gezondheid)

    Wat er wordt gezegd dat mensen in Afrika zouden arm worden als wij hun bonen niet kopen is onzin!
    Ze zouden ten eerste de grond kunnen gebruiken om voor eigen voedsel te zorgen, want ik denk dat er meer ondervoeden zijn in Afrika dan in Europa, toch?
    Dat is best wel simpel geredeneerd, te simpel eigenlijk want het is in feite echt ook wel ingewikkelder.
    Feit is dat de bodem in Afrika niet geschikt is voor de teelten van bij ons (bonen, aardbeien, etc) daar doet men (= westerse investeerders) iets aan dmv doorgedreven irrigatie (tot het land kapotgeirrigeerd is en er geen drinkbaar water meer beschikbaar is voor lokale bevolking, omdat het naar exportlandbouw gaat) en dat er overdreven wordt gewerkt met kunstmest. Samen met de goedkopere werkkrachten in Afrika (of elders) en de zon aldaar komt men tot vrij goedkope importproducten. Maar wie vaart daar wel bij? De lokale gemeenschap in Afrika? De natuur? of vooral de westerse consument die elke groente en elke vrucht op elk moment van het jaar beschikbaar wil hebben, omdat hij daar nu eenmaal zin in heeft, al heeft de consumptie van groenten en fruit die niet bij onze seizoenen passen ook nog eens negatieve gevolgen voor zijn gezondheid (en dat is niet iets dat alleen mensen die macrobiotisch eten zouden moeten weten)

    Heb je 'Home' gezien, de docu van Yann Arthus-Bertrand? Daarin komt oa ook de overirrigatie aan bod.

    En het is ook niet helemaal juist dat daar in Afrika alles manueel gedaan wordt en daardoor milieuvriendelijker is: er worden daar veel landbouwvoertuigen gebruikt die hier afgeschreven zijn.
    En een vliegtuig verbruikt sowieso nog steeds meer dan een traktor...

    Als je het fair en eco en sociaal en lekker en gezond wil houden blijft er dus over: lokaal geteeld biovoedsel wat gecontrolleerd werd en waarvoor je een eerlijke prijs betaalt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. of groenten en fruit uit eigen tuin natuurlijk ;-)

    BeantwoordenVerwijderen