04 augustus 2011

voedselverspilling

Mijn ouders zijn van net na de Tweede wereldoorlog. Ze hebben geen echte honger meegemaakt, maar wel relatieve armoede. Mijn grootouders waren tot het eind van hun leven sterren in het optimaal gebruiken van restjes. Geen aardappel verdween in de prullenbak, geen stukje vlees bleef over. Altijd kon er wel iets in de soep of bij de jus, een aardappeltje werd opgebakken, de pan werd uitgedept met een stukje brood. Het is grappig om te merken hoe mijn moeder die gewoonte naadloos overnam en ook ik nu moeite heb om restjes voedsel weg te gooien. Niet alleen omdat dat me met de paplepel is ingegoten, maar ook omdat de verkwisting verder gaat dan alleen het voedsel dat je weggooit.

Wij Nederlanders gooien per jaar ongeveer voor 125 Euro aan eten weg waar niets mis mee is. Iedere kilo die je weggooit betekent gemiddeld ook een liter brandstof voor het produceren, verpakken en vervoeren van het voedsel. En daarnaast ook nog de enorme hoeveelheden water die er nodig zijn geweest voor het verbouwen van de gewassen of het fokken van het vee. Voor het produceren van een kilo biefstuk is ongeveer 10 á 15.000 liter water nodig geweest, dus reken maar uit.

Ik ben zeker geen heilig boontje op dit punt, maar ik probeer wel bewust verspilling tegen te gaan. Ondanks mijn pogingen verdwijnt er vrijwel wekelijks wel iets uit de koelkast of van de fruitschaal dat eenvoudigweg niet op tijd verwerkt is in een maaltijd. Toch zijn er wat uitgangspunten die ik bij mijn boodschappenplanning hanteer die moeten voorkomen dat er teveel in de gft- of vuilnisbak verdwijnt met alle verspilling die daar mee samenhangt:

- Ik eet zoveel mogelijk Nederlandse seizoensgroenten, liefst uit eigen tuin
- Ik probeer realistisch te zijn bij het inkopen: geen artisjokken of grote blokken tofu als ik niet zeker weet dat ik daar mijn gezin  of mezelf een plezier mee doe
- Ik koop zoveel mogelijk plantaardig voedsel (groenten en fruit) en beperk de aankoop van dierlijke eiwitten (zuivel, vlees, vis)
- Ik kook kleinere porties. De verleiding is altijd groot om genoeg te koken zodat iedereen nog een keer kan opscheppen. In de praktijk komt het er dan op neer dat je ofwel teveel eet (slecht voor de lijn), ofwel dat je het weggooit (zonde)
- Ik kies producten met zo min mogelijk vliegkilometers. Boontjes uit Frankrijk zijn naar mijn idee een betere optie dan boontjes uit Ethiopië
- Plan je maaltijden vooruit. Een weekmenu helpt je precies genoeg in te kopen en scheelt stress als je na een drukke dag werken nog moet bedenken wat je wilt koken en vervolgens naar de winkel moet
- Denk in je planning vooruit over de kliekjes. Wat extra pasta of broccoli vormen al snel een mooie basis voor een lunch voor de volgende dag.
- Soms houden we een kliekjesavond. Vaak is er van één maaltijd niet genoeg over om nog een hele avond met het gezin van te eten. Maar een aantal kliekjes bij elkaar maken een interessante maaltijd, dat we hier thuis blijmoedig "hutsieflutsie" noemen (en waar vooral de kinderen heel blij van worden)

- Vries alleen voedsel in dat je echt gaat eten en eet dat dan ook. Ik heb een lijst met de inhoud van mijn vriezer op de deur hangen, zodat ik niet vergeet wat er achterin weggestopt staat.
- Lees over het thema. Op Wasted food maakt Jonathan Bloom duidelijk op welke manieren we voedsel verspillen en wat je er tegen kunt doen. The Frugal Girl heeft de vaste gewoonte om iedere vrijdag meedogenloos vast te leggen welke dingen zij die week heeft weggegooid (en een groot aantal collega-bloggers volgt haar voorbeeld). Op Love food, hate waste staan allerlei handige tools om je te helpen verspilling terug te dringen.

Wat doe jij om voedselverspilling tegen te gaan?

9 opmerkingen:

  1. Het is ook hier een probleem. Soms omdat ik te optimistisch inkoop, soms omdat groente en fruit toch net sneller bederven dan ik verwachtte. Maar de grootste sprong vooruit hebben we hier gemaakt, door iedereen zijn eigen brood klaar te laten maken. Die gezellige - door moeders gesmeerde stapels - die bleven vaak over omdat de een dit niet lustte, de ander dat niet enzovoorts. Vaak kwam daar veel van in de prullenbak terecht. Sinds iedereen voor zichzelf smeert wordt er geen brood meer weggegooid. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik probeer voedselverspilling z.v.m. te vermijden door niet te veel in te kopen en veel in te vriezen. Als ik teveel heb gekookt, probeer ik het toch allemaal op te eten. Desnoods alles in een schaaltje en het gedachteloos opeten voor de tv. Dan is het op voordat je het weet.

    Klinkt vast erg slecht, maar ik ben van mezelf al vrij tenger. Er mag wel een paar kilo bij, dus hoe meer ik eet, hoe beter. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wij hebben gelukkig een hond. Ik houd niet zo van invriezen.Dus gaan etensresten,die echt over zijn in de hondenbak.Doordat ik mijn groenten en fruit via internet bestel loop ik wel tegen te grote hoeveelheden aan. Maar zelfs dat lust de hond meestal. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De beste herinneringen aan vroeger zijn inderdaad de zaterdagmaaltijd wanneer we gebakken aardappelen (allemaal over gebleven gedurende de week) aten met alle restjes die nog in de koelkast stonden. Voordeel was dat er altijd wel iets tussen zat wat je erg lekker vond, en het nooit zoveel was dat je iets moest eten wat je eigenlijk niet lustte.
    Heerlijk!

    Tegenwoordig kook ik zoveel mogelijk iets wat ik ook kan invriezen. Dan verdeel ik het direct in porties wat dan ook weer het voordeel heeft dat ik bij geen zin zo iets uit de diepvries kan pakken.
    Ondanks dat ben ik altijd mwel veel te optimistisch met kopen en gooi ik veel te veel weg. Heel zonde.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wees ook realistisch bij het maken van een voorraad in de diepvries of weck. Als je een groente niet echt heel lekker vindt hoef je ook geen super grote voorraad aan te leggen. We hebben slechts 52 weken in een jaar en de meeste mensen willen een bepaalde groente hooguit een keer per week eten. Als je dus meer dan 50 porties maakt, is dat te veel voor een jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Op smulweb.nl kun je een recept zoeken o.b.v. een aantal ingredienten die je nog over hebt.

    Restjes van een maaltijd vries ik in in kleine bakjes, als 'nood'maaltijd voor onze (kleine) kinderen. Voor als we laat eten (kunnen zij vast eten), of als we iets eten wat ze niet lusten. Wel een etiketje erop wat er in zit.

    Toen ze nog baby's waren maakte ik van de overgebleven groente en aardappels babyvoeding met de staafmixer (en beetje melk/water) en dat bewaarde ik op dezelfde manier.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bij ons gaat alles wat over blijft de diepvries in. Mijn man eet op zijn werk altijd een diepvriesmaaltijd van thuis. Dit werkt heel goed, en ik vind het knap van mijn man dat hij gewoon zo'n diepvriesmaaltijd eet, terwijl veel van zijn collega's een snack gaan kopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Voor mij persoonlijk is het toetsen aan realisme de grootste uitdaging. Vooral als ik eters krijg: niets zo'n vervelend idee dan wanneer je je gasten op een houtje moet laten bijten. En in de praktijk is het nog nooit voorgekomen. In tegendeel zelfs. Daar moet ik écht nog handiger in worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja, lastig he! Het gaat hier steeds beter, door bewust inkopen en vooral ook door goed te kijken wat het eerst opgegeten moet worden bij het koken.
    Vlees koop ik per 3 kg (helaas helaas, door zuivel/noten/peulvruchten/granenallergie moet ik wel vlees eten) en vries het in porties klaargemaakt in. Brood eet alleen echtgenoot, en die krijgt zo'n brood wel op :)
    Maar toch ligt er een halve komkommer op de fruitschaal beschuldigend naar mij te staren "Ik ben echt te zacht om te eten en moet dan ook linea recta in de groenbak!". Toch nog beter plannen dus :)

    Groetjes,

    Anke

    BeantwoordenVerwijderen