voedselverspilling

Mijn ouders zijn van net na de Tweede wereldoorlog. Ze hebben geen echte honger meegemaakt, maar wel relatieve armoede. Mijn grootouders waren tot het eind van hun leven sterren in het optimaal gebruiken van restjes. Geen aardappel verdween in de prullenbak, geen stukje vlees bleef over. Altijd kon er wel iets in de soep of bij de jus, een aardappeltje werd opgebakken, de pan werd uitgedept met een stukje brood. Het is grappig om te merken hoe mijn moeder die gewoonte naadloos overnam en ook ik nu moeite heb om restjes voedsel weg te gooien. Niet alleen omdat dat me met de paplepel is ingegoten, maar ook omdat de verkwisting verder gaat dan alleen het voedsel dat je weggooit.

Wij Nederlanders gooien per jaar ongeveer voor 125 Euro aan eten weg waar niets mis mee is. Iedere kilo die je weggooit betekent gemiddeld ook een liter brandstof voor het produceren, verpakken en vervoeren van het voedsel. En daarnaast ook nog de enorme hoeveelheden water die er nodig zijn geweest voor het verbouwen van de gewassen of het fokken van het vee. Voor het produceren van een kilo biefstuk is ongeveer 10 á 15.000 liter water nodig geweest, dus reken maar uit.

Ik ben zeker geen heilig boontje op dit punt, maar ik probeer wel bewust verspilling tegen te gaan. Ondanks mijn pogingen verdwijnt er vrijwel wekelijks wel iets uit de koelkast of van de fruitschaal dat eenvoudigweg niet op tijd verwerkt is in een maaltijd. Toch zijn er wat uitgangspunten die ik bij mijn boodschappenplanning hanteer die moeten voorkomen dat er teveel in de gft- of vuilnisbak verdwijnt met alle verspilling die daar mee samenhangt:

- Ik eet zoveel mogelijk Nederlandse seizoensgroenten, liefst uit eigen tuin
- Ik probeer realistisch te zijn bij het inkopen: geen artisjokken of grote blokken tofu als ik niet zeker weet dat ik daar mijn gezin  of mezelf een plezier mee doe
- Ik koop zoveel mogelijk plantaardig voedsel (groenten en fruit) en beperk de aankoop van dierlijke eiwitten (zuivel, vlees, vis)
- Ik kook kleinere porties. De verleiding is altijd groot om genoeg te koken zodat iedereen nog een keer kan opscheppen. In de praktijk komt het er dan op neer dat je ofwel teveel eet (slecht voor de lijn), ofwel dat je het weggooit (zonde)
- Ik kies producten met zo min mogelijk vliegkilometers. Boontjes uit Frankrijk zijn naar mijn idee een betere optie dan boontjes uit Ethiopië
- Plan je maaltijden vooruit. Een weekmenu helpt je precies genoeg in te kopen en scheelt stress als je na een drukke dag werken nog moet bedenken wat je wilt koken en vervolgens naar de winkel moet
- Denk in je planning vooruit over de kliekjes. Wat extra pasta of broccoli vormen al snel een mooie basis voor een lunch voor de volgende dag.
- Soms houden we een kliekjesavond. Vaak is er van één maaltijd niet genoeg over om nog een hele avond met het gezin van te eten. Maar een aantal kliekjes bij elkaar maken een interessante maaltijd, dat we hier thuis blijmoedig "hutsieflutsie" noemen (en waar vooral de kinderen heel blij van worden)

- Vries alleen voedsel in dat je echt gaat eten en eet dat dan ook. Ik heb een lijst met de inhoud van mijn vriezer op de deur hangen, zodat ik niet vergeet wat er achterin weggestopt staat.
- Lees over het thema. Op Wasted food maakt Jonathan Bloom duidelijk op welke manieren we voedsel verspillen en wat je er tegen kunt doen. The Frugal Girl heeft de vaste gewoonte om iedere vrijdag meedogenloos vast te leggen welke dingen zij die week heeft weggegooid (en een groot aantal collega-bloggers volgt haar voorbeeld). Op Love food, hate waste staan allerlei handige tools om je te helpen verspilling terug te dringen.

Wat doe jij om voedselverspilling tegen te gaan?