Toch aarzel ik om mezelf veganist te noemen. Ik omschrijf het liever als: ik ben hoofdzakelijk vegetariër, maar ik vermijd zuivel. Zo heb ik bijvoorbeeld niet zoveel moeite met het gebruik van honing of wol. Ik zal niet snel kaas voor mezelf kopen, maar als mij een blokje oude brokkelkaas wordt aangeboden zal ik die niet per definitie af slaan. Ook ben ik niet consequent in het lezen van etiketten of ergens echt geen dierlijke additieven in zitten. En als ik zelf kippen zou hebben, dan zou ik zeker de eieren eten.
Het probleem met etiketten als "vegetariër", "veganist" of "raw-foodie" is dat ze zo rigide zijn. Op het moment dat ik mezelf veganist noem en "betrapt" word op het eten van een stukje kwarktaart of het dragen van een leren riem, dan beïnvloed ik daarmee ongewild het beeld over echte veganisten. Noem ik mezelf echter vegetariër dan is de kans groot dat ik bij een etentje alternatieven voor vlees krijg voorgeschoteld die hoofdzakelijk bestaan uit kaas. Daarnaast wordt het etiket vaak geassocieerd met restricties en verboden: je "mag" zoveel niet. Het fijne van mijn persoonlijke variant is, dat ik alles kan eten. Mijn menu is opgebouwd uit de talloze mogelijkheden die er zijn om dierlijke producten te vervangen door plantaardige. Maar zou ik opeens enorme trek krijgen in een uitsmijter, dan is er niemand die me tegenhoudt.
De term flextariër is inmiddels aardig in zwang voor part-time vegetariërs en dat vind ik een prima ontwikkeling. Ik gun iedereen om optimaal te kunnen genieten van eten, maar door alleen al te minderen met vlees bewijs je het milieu een grote dienst. Er is echter nog geen goed Nederlands woord voor flexibele veganisten. Ik hoorde Oprah vorige week de term "veganish" gebruiken voor haar dieet. Een prima woord wat mij betreft, maar ik zoek nog naar een adequate Nederlandse variant die mij helpt uit te leggen dat ik zoveel mogelijk plantaardig eet, maar daar vooral pragmatisch mee omga. Iemand een suggestie?
Er bestaat toch zoiets als ovo- en lactovegetariër? Zie wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vegetarisme
BeantwoordenVerwijderenIk ben zelf bijna 8 jaar veganist geweest, tot het moment dat ik vond dat ik mezelf te veel beperkingen oplegde. Eigenlijk herken ik me wel heel erg in jouw verhaal.
Het meest vervelende vond ik het gevoel uit te móéten leggen aan vrienden die nog steeds diehard veganist zijn dat en waarom je het niet meer zo nauw neemt en dat je gewoon wil genieten van het leven met de dingen die het brengt (qua eten dan). Laat ieder lekker zijn eigen ding doen!
Wel koop ik nog steeds diervriendelijk en milieuvriendelijk. Dus alleen biologisch als het om zuivel of ei gaat.
Wol meed ik dus altijd, maar sinds ik ben gaan vilten ging er een wereld voor me open. Wat is dat leuk zeg!
En ik voel me er happy bij :)
Liefs, Yvonne
Vroeg of laat bedenkt iemand een goed woord voor mensen zoals jij.Ik denk dat er vele "tussenin-eters"zijn.Zelf kan ik maanden vegetarisch eten en ineens zin krijgen in een kippensoepje of haché. Dan maak ik dat.Misschien heeft mijn lichaam dat nodig op dat moment. Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat flexitariër of veganish toch nog de betere woorden zijn. Of het toch plantaardig noemen?
BeantwoordenVerwijderenIk heb net die VPRO documentaire bekeken, was een erg goede documentaire!
Tot slot complimenten voor je blog. Het is diepzinnig, je schrijft bedachtzaam en het gaat ook altijd ergens over. Een verademing vergeleken met andere blogs die vaak toch vrij oppervlakkig zijn.
@Yvonne: zodra iets als een harnas gaat voelen dan is het niet goed; het zou fijn zijn als niemand zijn/haar eetpatroon naar een ander zou hoeven verantwoorden, maar ik ben bang dat dat nooit gaat gebeuren. En inderdaad, je hebt lacto-/ovovegetariërs, die respectievelijk wel zuivel en eieren gebruiken. Dat maakt mij een parttime flexlacto-ovoveganist :-)
BeantwoordenVerwijderenIzerina: ik geloof inderdaad ook dat je lichaam kan "vragen" om bepaalde voedingsmiddelen. Ik vraag me dan altijd wel af of het écht fysieke behoefte is, of troost tegen iets als verveling, verdriet of melancholie. Vaak blijkt het bij mij vooral het laatste (als ik behoefte heb aan chocola weet ik eigenlijk genoeg ;-))
@Oryx: dank voor het mooie compliment! Plantaardig is inderdaad ook treffend; het klinkt wat minder "politiek" dan veganist.
Het is best lastig om het juiste etiket te vinden! En tegelijkertijd houd ik eigenlijk niet zo van etiketten.
BeantwoordenVerwijderenWij eten ondertussen ook minder vlees dan vroeger: vroeger iedere dag, nu maximaal 4 keer per week.
Ik eet/leef zo ongeveer hetzelfde als jij. Als mensen er naar vragen zeg ik dat ik voornamelijk plantaardig leef. Dit voelt veel vrijer dan vegan. Voor de B12 eet ik namelijk ook wel eens een ei. En af en toe geniet ik heerlijk van wat geitenkaas.
BeantwoordenVerwijderenZelf ben ik ook veel bezig met raw food/ living foods. Heb je je daar wel eens in verdiept? Ik schat zo in dat je daar ook (heel) veel inspiratie op doet.
Heyya
Wat dacht je van een vrijheidseter?
BeantwoordenVerwijderenJij bent vrij te eten wat en wanneer je wilt met respect voor de vrijheid van dieren. Zoiets?
als we dieren niet in een hokje willen zien hoeven we onszelf er ook niet in te stoppen! ;) ikzelf heb half jaar vegan geleefd maar noem mezelf nu flexitarier, en past bij me......ben een stricte vegetarier, die vooral vegan eet en heel af en toe eens iets dierlijks. ik heb ook geen bezwaar tegen wol, spin en verf mijn eigen garens en vilt ook...
BeantwoordenVerwijderenwe zijn verdorie geen jehova's, en als eten ons geloof is, laten we dan vooral iedereen vrij laten :)
Mooi dat ik zo vaak het woord "vrij" zie terug komen. Dat is precies wat ik bedoel! Hear hear!
BeantwoordenVerwijderenIk heb hetzelfde, eet vrijwel vegan maar ik zal niet navragen wat er in een koekje zit als iemand me die aanbiedt... Maar, moet er per se een naam voor zijn? Je maakt je eigen regels, eet waar je je prettig bij voelt. Het is lastiger uit te leggen aan mensen, maar dat hoef je alleen maar soms te doen. Zolang je je happy voelt bij je je keuzes, dat is denk ik het belangrijkste.
BeantwoordenVerwijderenIk wil wel graag strikt plantaardig eten. Op zich gaat dat prima alleen uit eten is een lastige geworden en dat vind ik heel erg jammer. Het sociale aspect van uit eten gaan vind ik erg belangrijk. Dus, offer ik een deel van mijn principes op of ga ik iedere keer voor mijn vrienden koken? :-) Ben er nog niet uit.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het zelf al prima verwoord met 'ik eet zo veel mogelijk plantaardig'.
BeantwoordenVerwijderenDe ervaring in ons gezin als je bij een etentje aangeeft dat je vegetarisch eet resulteert meestal gek genoeg in een etentje met vis. Een vis is blijkbaar geen dier.
Als je zoveel plantaardig eet is het wel verstandig om B12 te slikken. Je hebt meestal wel een voorraadje voor een aantal jaren, maar een tekort kan nare onomkeerbare gevolgen voor je zenuwstelsel hebben.
Vleeseters krijgen het trouwens ook als supplement, want het wordt toegevoegd aan diervoeders.
Groetjes, Monica