project 333 en eerste lentedag

Geïnspireerd door Project 333 ben ik vandaag eens grondig door mijn kledingkast gegaan. De stapels kleding balanceerden als een soort gammele toren van Pisa in de kast en bij het openschuiven van de deuren liep je het gevaar een kledinglawine over je heen te krijgen. Het jurkje dat ik aan had naar mijn ouders 25-jarige bruiloft van 3 maten geleden hing er nog in (afgelopen september waren ze 40 jaar getrouwd), een stapel hemdjes en shirts was door het vele wassen vervormd en heel breed en kort geworden en ik was verrast nog een paar truien te treffen die er verdacht jaren-80 uit zagen. Ik ben normaal vrij rigoreus met spullen elimineren, maar kleding is (klaarblijkelijk) een ander verhaal.

Wat is het idee van Project 333? Je stelt je garderobe zo samen dat je 33 items hebt waarmee je je gedurende 3 maanden kunt kleden. Dat is inclusief schoenen, accessoires en jassen, maar exclusief sportkleding, loungekleren voor in huis, juwelen die je nooit af doet, slaapspullen en ondergoed. Ik heb geprobeerd of ik mijn kledingkast zo kon organiseren dat ik op deze 33 items uit kon komen, en het is me na grondig ruimen op een haar na gelukt.

Wat ik nu nog in mijn kast heb:
3 nette (werk)broeken
2 spijkerbroeken (1 skinny en 1 wijd)
5 casual shirts (lange en korte mouw)
4 nette shirts
2 truien
1 vest-voor-netjes
1 casual vest
2 jurkjes
2 rokken
1 bolero
3 colberts
2 paar laarzen (bruin en zwart)
2 jassen (lang en kort)
1 paar pumps
2 sjaaltjes
1 ketting

De rest is in de zak voor de spullenhulp verdwenen, de echte seizoenskleding ligt nog op zolder (het leek me wat optimistisch om nu al de zomerwissel te doen) en een kleine voorraad twijfelgevallen zit in de zogenaamde "misschien-doos". En mijn garderobe beperkt zich nu toe een paar hangertjes en een luttele twee planken in mijn wandvullende kast. Heeeeeeerlijk.

schrik niet: dit is de voor-foto

de na-foto, inclusief de "misschien-doos"

Verder was het vandaag zulk heerlijk weer dat we eens even op het strand zijn gaan kijken of de strandtenten alweer staan. Er wordt al volop gewerkt en met een beetje geluk kan ik al volgende week mijn eerste kopje thee op het terras drinken! Maar de zee is natuurlijk ook zonder strandtenten de moeite waard...

in een waterig zonnetje zeilt het schip de haven in

zomaar een plaatje van een meisje met een muts die bij haar fietstas past. Kan ik erg vrolijk van worden.