Je scheidt je papier, glas en plastic en vermijdt het aanschaffen van spullen met veel verpakkingsmateriaal. Al je groene afval wordt gecomposteerd in een wormenbak, bokashibak en op de composthoop. Je verbouwt zoveel mogelijk van je groenten, fruit en kruiden zelf in je achtertuintje en voor het overige kies je vooral lokaal en/of biologisch. Je gebruikt geen chemische meststoffen of pesticiden; je vangt regenwater op om je tuintje in droge tijden van voldoende vocht te voorzien. Je staat kort onder de douche en vangt grijs water op om handwasjes te doen. Je wast alleen bij een volle trommel. Je eet vegetarisch en bant zuivel zoveel mogelijk uit je dieet. Waar maar mogelijk pak je de fiets of ga je lopend. Je koopt vrijwel al je kleding tweedehands en leent je boeken bij de bibliotheek. Je koopt alleen spullen die je écht "nodig hebt" en dan bij voorkeur op rommelmarkten of via Marktplaats. Op het dak staan zonnepanelen. In de winter is het huis een paar graden kouder dan in een gemiddeld huishouden en in de zomer een paar graden warmer.
En toch. Toch bekruipt mij regelmatig het idee dat ik meer zou moeten doen of laten om mijn voetafdruk kleiner te maken. Ik ben dit jaar al twee keer met het vliegtuig geweest. Ik rij dagelijks met mijn auto door Nederland voor mijn werk (weliswaar CO2 gecompenseerd, maar toch....). Ik gebruik uit tijdgebrek toch nog regelmatig de droogtrommel. Op geen van mijn werklokaties wordt afval - papier uitgezonderd - gescheiden en verdwijnen plastic, koffiecupjes en etensresten dus in de vuilnisbak. Ik doe daar dan ook gewoon aan mee, zij het met een sluimerend schuldgevoel.
Ik leef met overtuiging zo groen mogelijk, maar toch voel ik me regelmatig een beetje hypocriet. Hoeveel zin heeft het om met de auto naar de biologische winkel of naar een rommelmarkt te rijden? Wat voegen die zonnepanelen toe als ik vervolgens de droogtrommel laat draaien? In hoeverre mag comfort ten koste gaan van groen bewustzijn? Hoe zit dat met jullie groene schuldgevoel?
Grappige vraag, nee ik heb geen last van een groen schuldgevoel. Ik denk dat als je doet wat mogelijk is in je eigen situatie je ook geen schuldgevoel hoeft te hebben. Alle beetjes helpen dus als jij de wasdroger laat draaien maar je eet wel biologisch en vega dan kom je per saldo toch beter uit om het zo maar even te zeggen.
BeantwoordenVerwijderenJe bewust worden van en daar vervolgens ook nog is iets mee te doen dan ben je toch al goed bezig.
Ik-wij doe ook wat in mijn-ons vermogen ligt om onze voetafdruk zo laag mogelijk te houden. We hebben geen wasdroger, geen vaatwasser, gebruiken de houtkachel (ook om op te koken in de winter) hebben een fruit en groente tuin. Vangen water op uit de douche om elders te gebruiken eten bio en vega, wassen op 30 graden en met volle trommel enz enz. Maar wij hebben weer geen zonnepanelen, die zouden we wel willen hebben maar ze zijn nog al duur. Plus dat als we ze aanschaffen we ook graag accu's erbij willen hebben om het opgewekte stroom zelf op te slaan.
Wat ik eigelijk wil zeggen is, dat iedereen die bewust consumeerd en bewust met het milieu bezig is goed bezig is. Ook als dat voor de 1 wat anders betekent dan voor de ander.
Groetjes Dreadlocks
Hmmmm, ik snap wat je bedoelt. Maar toch doe je al zoveel dingen niet, die anderen nog wel gewoon doen. Bij jou is het dus eerder of/of en bij de meesten nog steeds en/en. Afval scheiden is er zo eentje, dat zie ik nog veel te weinig om me heen.
BeantwoordenVerwijderenDat je op je werk niet zo groen kunt zijn als je zou willen is ook herkenbaar. Het doet mij ook pijn als ik zie dat men alles maar in 1 bak gooit. Maar ja, als dat niet anders kan, omdat er maar 1 bak staat.....
Bedrijven zijn gewoon nog steeds niet zo ver, zo vind ik dat plastic tasjes in winkels echt verboden moeten worden.
En de auto, tja, OV zou ook wat gebruiksvriendelijker moeten worden. Vliegen doen wij niet meer sinds we een hond hebben. Die kunnen we niet twee weken ergens onderbrengen dus blijven we in Nederland. Mooie stok achter de deur :)
Maar hoe dan ook: ik vind dat je het heel goed doet hoor, daar kunnen veel mensen nog een voorbeeld aan nemen.
Ik heb niet echt last van een schuldgevoel daarin, maar ik merk wel dat als je steeds meer doet, dat je dan ook steeds meer ziet wat je nog aan dingen laat liggen. En dat kan inderdaad wel een beetje een rotgevoel geven. Ik heb dat overigens wel weer meer met b.v. opruimen en besparen, dat ligt me waarschijnlijk iets nader aan het hart...
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar hoor...Ik ben verzot op India en ik was niet van plan om erheen te lopen. Maar er knaagt wel iets in mijn geweten dat het zeer slecht is voor ons milieu.
BeantwoordenVerwijderenMaar.
Het is nog altijd zo, dat we dit alles niet voor de aarde doen maar voor de overleving van onszelf als soort. De aarde heeft al voor hetere vuren gestaan en kan ons heus wel aan. De overleving van onszelf als soort is een iets grotere opdracht en daar ben jij natuurlijk niet alleen verantwoordelijk voor. Ik denk zelfs dat schuldgevoel daar niet aan mee draagt, omdat het negatief is en je kunt die energie beter inzetten voor een positieve actie. Daar wordt je zelf beter van, en dus de wereld om je heen.
Blijf bij jezelf... (overigens kun je bijvoorbeeld best een mok mee naar je werk nemen hoor...:-) )
Mijn groene schuldgevoel valt gelukkig wel mee: ik rijd heel weinig met de auto, ga nooit op vakantie en vlieg dus nooit, en leef op kleine voet.
BeantwoordenVerwijderenop mijn werk is het helaas niet mogelijk om groen te zijn , ik werk in de schoonmaak en proberen zo min mogelijk plastic zakjes te gebruiken is uit tijdgebrek helaas niet mogelijk, wel probeer ik spullen die klakkeloos weggegooid worden te redden en ze zelf te gebruiken of aan anderen te geven en anders naar de kringloop te brengen, zou veel meer willen doen ,maar ja tijd is een schaars goed in onze branche en omdat we steeds meer moeten doen in liefst minder tijd , lijd het milieu daar wel onder.
BeantwoordenVerwijderenEen schuldgevoel heb ik niet gelukkig.Ik doe,wat ik kan in elke situatie. Al is die oplossing niet ideaal volgens het boekje,op dat moment is het het beste voor mij.En kun je op je werk niet een verandering beginnen? Met collega's die denken zoals jij. Ik ben ooit vroeger met twee collega's papier scheiden begonnen. En de mogelijkheid om eigen kopjes te gebruiken.Gezonder "kantine-voer"is helaas nooit gelukt.
BeantwoordenVerwijderen