Nu is werken en wonen in één stad redelijk ideaal en speelt ons sociale leven zich voornamelijk hier in de stad af, dus voorlopig zijn alle verhuisplannen in de koelkast gezet. Maar om toch het beste van twee werelden te verenigen slepen we zoveel mogelijk buiten naar ons huis. Zo is ons optrekje langzaam maar zeker aan het omvormen tot een soort bescheiden stadsboerderij.
Voor degenen die - net als ik - verlangen naar "buiten", maar door wat voor omstandigheden dan ook voorlopig nog in de stad moeten blijven, een paar suggesties:
- Zet eetbare groenten in bakken en potten, zodat je regelmatig uit eigen tuin/van eigen balkon kunt eten. Een eetbare druif tegen een zonnige muur neemt weinig plek in en is een echte verwennerij. Ook tussen sierplanten kun je makkelijk wat eetbaars kwijt: tussen mijn hosta's en campanula's staan rode biet en raapstelen!
- Als je een kleine tuin hebt: maak gebruik van zogenaamde "coulissenwerking": door niet in één keer de hele (bescheiden!) tuin te kunnen overzien, lijkt de tuin optisch groter. In mijn tuin heb ik dit effect bereikt door een begroeide pergola en een flinke toef reuzengras die de schijn wekt alsof daarachter de tuin nog een heel eind door loopt.
- Kleine (zelfbestuivende) stamfruitboompjes doen het prima in speciekuipen. Goed mulchen tegen de verdamping en vaak water geven, dan is een aardige oogst gegarandeerd.
- Water in de tuin geeft een heerlijk Zen-achtig buitengevoel. Mijn tuin is te klein voor zelfs de meest bescheiden standaardvijver, dus is het in mijn geval een rechthoekige ingegraven speciekuip, waar straks als ze groter zijn de kikkervisjes in worden losgelaten. Wel regelmatig het water verversen, want in een kleine vijver warmt het sneller op.
- Hang nestkasjes op en voer regelmatig de vogels bij. Zet vlinderlokkende planten neer en zorg voor genoeg bloemen. Door al het gefladder en gezoem om je heen vergeet je dat je in de stad woont.
- Een klein hoekje van de tuin kan ingezaaid worden met snijbloemen. Pure luxe om wat bloemen uit eigen tuin in een vaas op de (tuin)tafel te kunnen zetten.
 |
| tuintafel met tomatenplanten, beginnende ananaskers en palmkool en...kikkervisjes! |
Heerlijk he dat stadstuinieren! Hier hebben we wel de stap genomen om uit de stad te trekken. Dat heeft ook wel wat.
BeantwoordenVerwijderenHet is ook heel belangrijk,hoe rustig je buurt is. De laatste jaren is de herrie,die het buitenzitten soms verpestte gestopt. En zit ik rustig,als in de natuur in eigen tuin. groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenWat jij beschrijft hebben wij voor een groot deel gerealiseerd. In 6 jaar tijd is onze nieuwbouwtuin aardig vol en heeft allerlei doorkijkjes. Onze vijver is een ronde speciekuip vol irissen en een kikkerfamilie. De groenten staan her en der en ik loop geregeld naar buiten voor wat bieslook, peterselie of tijm. Er is maar 1 nadeel en dat zijn onze buren. (zeer luidruchtig)En daarom eten we zelden buiten en da's best jammer.
BeantwoordenVerwijderenWat kan ik me dan gelukkig prijzen dat ik in een hoekwoning woon in een dorp en dat mijn tuin ruim genoeg is om al onze dromen en wensen te realiseren. Maar ook dan begin je op kleine schaal hoor. Eerst leren hoe het moet en dan uitbreiden zeggen we hier.
BeantwoordenVerwijderenWe leven hier midden in de natuur, direct achter ons huis begint een natuurgebied en 1 minuut fietsen vanaf ons huis hebben we een grote volkstuin. Toch zou ik er meer tijd in willen doorbrengen dan we op dit moment doen, er zijn zoveel dingen die je aandacht van al dat prachtigs afhalen, jammer is dat. 'k Ga toch proberen om er elke dag weer van te genieten. Leuk dat je zoveel manieren hebt verzonnen om de natuur bij je huis te brengen.
BeantwoordenVerwijderen(Gaat het al wat beter met je?)
Ik herken de voordelen van de stad! Wij gaan wel verhuizen naar het platteland, en dat vind ik best spannend. Ik groeide op op het platteland, en heb ontzettend moeten wennen aan de stad. Maar nu zie ik daar zeker de voordelen van in.
BeantwoordenVerwijderenEn toch lokt het platteland wel: de rust en de stilte.
Tja, het is geen geheim dat ik op den duur écht de stap wil maken om meer buiten te wonen, maar nu slaat de balans nog door naar de kinderen en het werk in de buurt. En tot die tijd geniet ik van mijn piepkleine stadsjungle met kikkervisjes en stap ik op de fiets om écht buiten te zijn.
BeantwoordenVerwijderen