Hier ligt een ingewikkeld systeem aan ten grondslag met to do-lijstjes voor korte en lange termijn, huishoudschema's, weekmenu's en een wensenlijstje met dingen die ik ooit nog wil doen of leren. Het probleem is echter dat de dag maar 24 uur telt, dat ik - tot mijn frustratie - redelijk veel slaap nodig heb en dat huishouden en werk het grootste deel van mijn wakkere 15 uur opslokken. Ja, ik krijg veel gedaan in die wakkere uren, maar veel daarvan gebeurt op de automatische piloot door middel van multitasken. Ontbijten en ondertussen de lunchtrommels van de kinderen vullen? Geen probleem. E-mails beantwoorden tijdens het koken? Draai ik mijn hand niet voor om. Even snel de weekboodschappen doen nadat ik zoonlief bij tennisles heb afgezet? Lekker efficiënt toch?
Er zit een zekere geruststelling in deze manier van leven: ik heb het gevoel alles onder controle te hebben en voor ik naar bed ga kijk ik - steevast uitgeput - terug op een productieve dag. Maar waar ik steeds meer achter kom is dat ik zelden de tijd neem om na te denken of de dingen die ik op de automaat doe, ook de dingen zijn die ik het liefste doe. Ik smijt met energie en denk er zelden over na of ik de zaken waar ik die energie in steek allemaal nog steeds de moeite waard vind. Bovendien wordt het wensenlijstje met dingen die ik nog wil doen of leren steeds langer en ik blijk er met alle andere to do-dingetjes gewoonweg niet aan toe te komen.
En daar komt het nieuwe boek van Leo Babauta van Zenhabits.net om de hoek kijken. Het heet - heel treffend - Focus en een gratis versie ervan is hier te downloaden (ik ben gek op het internet en op mensen die het gebruiken om belangenloos hun ervaring, kennis of ideeën te delen!). Ik heb het dit weekend gelezen en het gaf me het belangrijke inzicht dat het me ontbreekt aan focus. Mijn multitask-talent maakt me niet productiever. Alleen maar drukker en inefficiënter door het continu schakelen en wisselen van focus. Bovendien draai ik door mijn eeuwige to do-lijstjes op routine en vergeet ik stil te staan bij waar ik écht mijn energie in wil steken.
Ik besef dat ik niet zomaar van mijn diepgewortelde systeem van to do-lijstjes af ben, maar ik wil er de komende tijd wel mee aan de slag. Het boek heeft een mooi beginnetje gepeuterd in een denkproces. En de komende tijd ga ik bekijken hoe ik meer focus kan aanbrengen op een beperkt aantal taken, zonder toe te geven aan de lichte paniek die ik krijg als ik vrees de controle kwijt te raken.
Heel herkenbaar! Vooral die to-do lijstjes. Ben benieuwd of het boek je helpt!
BeantwoordenVerwijderenHandig! Bedankt voor de tip, ik ga het zeker eens lezen!
BeantwoordenVerwijderen"...eenvoudig is zo simpel niet..."
BeantwoordenVerwijderenWat een eye-opener deze post van jou!
Ik doe precies hetzelfde maar ben niet eens bij stilgestaan...
Uitgaande van jouw posts, denk je veel meer dan de meeste van ons! En gelukkig (voor ons) kun je het ook onder worden brengen!
Groetjes,
Jezus!!!!!
BeantwoordenVerwijderenGeweldig!Jouw reflecteren in het openbaar,geeft anderen de gelegenheid mee te denken over hun eigen leven.Je bent wat mij betreft,al in een hogere staat van bewustzijn gekomen,door kritisch naar je eigen gedragspatronen te kijken. Veranderen hoeft niet in 1 keer,maar je er bewust van zijn hoe het patroon is,is al een hele stap.Kleine stappen nemen kan ook heel goed werken,bijvoorbeeld twee momenten per dag inbouwen (hoeft maar 5 minuten te zijn) , waarin je bewust kijkt naar wat je aan het doen bent. Dat kun je langzaam uitbreiden en noteren (lekker toch een lijstje)wat je wil veranderen.
BeantwoordenVerwijderenSucces,en bedankt voor het delen.
Ik word duizelig van het plaatje! Ik heb alles ook vrij strak gepland, en wilde vervolgens meer in het moment leven, en mindful zijn. Prompt liep er van alles in de soep. Plannen, en in het moment leven gaat best moeilijk samen...
BeantwoordenVerwijderenHeeft je retraite ook met dit doorbrekend inzicht te maken?Ik denk,dat dit voornemen je goed gaat doen. Multitasken lijkt energiebesparend. Maar ik denk,dat het onze eigen energie slurpt. En bovendien een stukje voldoening welneemt,omdat het zo automatisch gebeurt.
BeantwoordenVerwijderenHeb je je manier van leven wel eens onder de loep genomen?Alles,wat langzaam gegroeid is of gewoon een conditionering. Moet dat wel op die manier gebeuren? Valt daar te versimpelen?Ik ben benieuwd naar volgende blogs. Groeten Izerina
O, heel herkenbaar wederom. Gisteren had ik ook zo'n dag dat ik maar aanrommelde, van alles tegelijk deed, en ik aan het eind van de dag bekaf was. Vanmorgen heb ik een planning gemaakt (een planning die ruim van opzet was qua tijd, dus goed haalbaar) en focuste echt per activiteit. Heel rustgevend.
BeantwoordenVerwijderenPas heb ik ook een eye-opener gehad: de lijst met dingen die ik nog wilde en waar ik al mee bezig was, was veeeeeeel te lang. Het paste gewoon niet in 1 mensenleven. Dus ik heb de lijst drastisch ingekort, door simpelweg keuzes te maken. Is dat misschien ook een idee voor jou? Kies 5 dingen die je het allerbelangrijkste vind in je leven en schrap gewoon de rest. Soms moet je de rest afbouwen en lukt ineens schrappen niet, maar focus op de echt belangrijke dingen en geniet van het dingen NIET DOEN.
Veel succes!
Wow, wat een mooie reacties weer. Dank, allemaal voor het meeleven en meedenken.
BeantwoordenVerwijderen@Gusta: wat een goede toevoeging: even een paar keer per dag mindfulness beoefenen en dat steeds verder uitbreiden. Zo hoef ik niet "cold turkey" van mijn lijstjes af :-D
@Vlijtig Liesje: Dat doet me denken aan een verhaal wat ik een tijd geleden las over Eckhart Tolle. Hij leeft zó in het moment, dat hij een batterij aan assistenten heeft om hem op tijd op lezingen te krijgen en te zorgen dat hij contractuele afspraken met zijn uitgever nakomt. Op zo'n moment schiet in het nu leven een beetje zijn doel voorbij; één verlichte geest en een bataljon aan overspannen assistenten klinkt niet heel effectief... Een beetje plannen zal dus altijd wel nodig blijven.
@Izerina: ik denk inderdaad dat dit nog voortkomt uit de retraite. Ik ben weliswaar weer meteen in het snelle leven geland, maar de rust werkt nog wel een beetje door. De grap is dat je jezelf de rust om na te denken ontneemt door alles in lijstjes en planningen te gieten. Het vereist wat afstand om te reflecteren op waarom dingen zijn zoals ze zijn. En dat moet je bewust inbouwen, anders blijf je maar in die hamstermolen rennen.
Maar het lijkt ook wel een soort "drukteverslaving". Als ik kijk naar vandaag: ik werk vandaag maar een halve dag, maar ik moet eerst dochterlief naar school brengen (zit in het gips, kan niet zelf fietsen), dan heb ik in die 4 uur werken 3 vergaderingen en een sollicitatiegesprek. Daarna snel naar huis om zoon op te vangen die uit school komt, hem naar tennis brengen, dochter weer uit school halen, weekboodschappen, etc. Als dagen zich zo aan elkaar rijgen dan schiet de tijd voor nadenken en reflecteren er als eerste bij in. En ik heb zelf de sleutel tot het antwoord: zoals je aangeeft af en toe een break inlassen om mijn leven eens onder de loep te nemen.
@Wendy: Dat klinkt weldadig, om mijn lijstje te beperken tot 5 dingen. Daar ga ik eens over nadenken; het betekent namelijk dat er zo'n 63 andere dingen komen te sneuvelen en dat wordt geen eenvoudige opgave. Maar wel een erg verhelderende. Over focus gesproken!
Dankzij jouw post over dit boek heeft het mij zo'n week bezig gehouden...ook door de foto die je erbij had gezet hihi, ik werd er misselijk van , stom he?
BeantwoordenVerwijderenMaar het boek heb ik net besteld!! Ik ben zo benieuwd...
Groetjes, Veronique
@Veronique:
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook heel benieuwd hoe je het boek vindt. Laat je een keer iets weten?
Mieb