23 augustus 2012

minder

Toen ik besloot om bewust eenvoudiger te gaan leven was één van mijn belangrijkste wensen om onafhankelijk te worden. Onafhankelijk van de consumptiecultuur, van het statusgevoel dat wordt geplakt aan het bezitten van een dure auto of de nieuwste gadgets. Ik wilde uit die hamstermolen stappen waarin je vooral werkt om je imago te kunnen blijven betalen. Het besef drong door dat het daar te onbelangrijk en te oppervlakkig voor is, dat het me er van weerhield beleven wat er écht toe doet.

Het onderhouden van je status is meer dan een fulltime job: het heeft te maken met carrière, kleding, woninginrichting, vriendenkring, eetpatroon, vervoer, vrijetijdsbesteding; het is gewoonweg nooit af. Status is een veeleisende partner die de hele dag met je meereist, doorlopend aandacht vraagt en alleen (kortstondig) tevreden is als hij of zij door de buitenwereld bevestigd wordt. Erg vermoeiend.

"Too many people spend money they haven't earned, to buy things they don't want, to impress people they don't like."

Maar omschakelen naar eenvoudig leven is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het loslaten van consumentisme is misschien wel te vergelijken met het afkicken van een verslaving. Het is zo diep geworteld in je dagelijkse handelen, dat je jezelf min of meer opnieuw moet uitvinden. Want wat vind ik belangrijk? Wat vind ik mooi? Wat vind ik prettig om in mijn vrije tijd te doen? Als er geen externe drijver is om hier voor te kiezen (zoals financiële tegenslag, ontslag, dubbele woonlasten of iets dergelijks), dan is het voor de buitenwereld bovendien lastig te begrijpen waarom je deze koers gaat varen. Onderweg ben ik dan ook best wel wat mensen verloren waarmee ik geen overeenkomsten meer had nu mijn manier van leven voor hen zo onherkenbaar was geworden. Maar er zijn ook mensen voor teruggekomen, waarmee de relatie veel oprechter en dieper is. Mensen die ik in mijn vorige leven niet tegen zou zijn gekomen of niet herkend zou hebben als gelijk gestemden.

Deze zomer is het vier jaar geleden dat het roer is omgegaan en ik mag rond die tijd van het jaar altijd graag een beetje filosoferen en evalueren. Wat heeft het me gebracht? Wat heeft het me gekost? Voel ik me nog senang bij de manier waarop ons leven is ingericht? Wat definieert eigenlijk "deze manier van leven"?

Uiteindelijk deint de invulling van onze bewuste eenvoud mee met de schommelingen in ons leven. Soms is er genoeg tijd en aandacht om iedere dag zelf groenten uit de tuin te halen, rustig te koken of Marktplaats af te speuren naar goedkope "nieuwe" laarzen. Regelmatig is die tijd er niet en pendel ik heen en weer tussen werk, gezin en sociaal leven en red ik het niet om ook nog zelf brood te bakken of de buitenboel te schilderen. Tijd is voor mij een cruciale factor om bewust te kunnen leven, dus in periodes van drukte moet ik bewust de agenda blokkeren om weer met beide pootjes in de klei te landen.

Waar ik in het begin van ons proces nog min of meer probeerde het thema in gesprekken te mijden uit angst voor onbegrip of vervelende reacties ben ik inmiddels de schaamte ver voorbij. Onze manier van leven wordt vaak niet begrepen ("Maar je verdient toch genoeg?" of: "Door jullie soort komt de economie nooit uit het slop!"), maar ik ben er gelukkig mee en het leven met minder heeft me ongelofelijk veel gebracht. Aldus begin ik tevreden aan mijn vijfde consuminderjaar.



13 opmerkingen:

  1. En zo is het maar net;) Ik heb het echt moeten leren, maar meer omdat de omstandigheden daartoe dwongen. Minder inkomen en een zeer duur jaar door allerlei omstandigheden dwongen me om echt zuiniger aan te doen, terwijl ik daarvoor altijd dacht; het valt wel mee wat we uitgeven... Kan nu na ruim een half jaar wel zeggen; we zijn echt op de goede weg:) En het geeft gewoon meer rust. Ik heb nog genoeg te leren hierin, maar dat mág ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Herkenbaar. Jij bent (veel) verder in dit proces dan ik maar ik vind het zo herkenbaar. Hier ook niet de noodzaak financieel bezien. Maar wel vanuit mijn kijk op de wereld en hoe ik wil zijn deze veranderde visie. Dank je wel weer eens ...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi stukje! Ik heb met status nooit zoveel gehad, maar heb door de jaren heen wel ontzettend veel troep verzameld, zonder erbij na te denken dat dat ook anders kan. En dat 'anders', daar ben ik nu mee bezig. Dat geeft een hoop vrijheid!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik herken het tijdsaspect. Voor eenvoudig leven heb je ook rust nodig en tijd. Dat is allemaal met elkaar verbonden. Rust en tijd staan voor mijn gevoel ook weer haaks op consumeren.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vroeger had ik veel meer te besteden, tegenwoordig aardig wat minder , ik koop eigenlijk bijna alles 2ehands, maar heb nu wel een leuke buffer op de bank en als ik iets wel graag nieuw nodig heb, kan ik het zonder problemen aanschaffen zoals vorig jaar een nieuwe fiets, aangezien ik geen rijbewijs heb en elke dag 80 minuten fiets om naar mijn werk te gaan is dat voor mij geen luxe en door mijn consuminder levenstijl kon ik die nieuwe fiets kopen. ook in mijn omgeving kijkt men mij raar aan als ik vertel over mijn levenstijl,maar alhoewel ik een veel lager inkomen heb dan de rest, ben ik ook een van de weinigen die daar prima van kan rondkomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb het ook willen merken. Om goed te kunnen consuminderen heb ik tijd nodig. Daarom heb ik bewust gekozen minder te gaan werken. Hierdoor heb ik meer tijd om te doen wat voor mij echt belankrijk is en dat geeft heel veel rust.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel mooi geschreven! Zo voelt dat bij mij ook vaak. De rust nemen om te kunnen consuminderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Consuminderen,terwijl er geen financiele noodzaak is,vraagt een ander bewustzijn merk ik. Vroeger,toen we met minder moesten rondkomen, kon ik niet anders. Nu wil ik dat niet meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ik vind het op dit moment moeilijk om geen kringloop aankopen te doen. En dan niet de gewone kopjes, schoteltjes of frutsels (ben ik gelukkig niet van, het moet bij mij echt een gebruiksvoorwerp zijn), maar de echte juweeltjes die je niet meer ziet in de reguliere winkels en geen onderdeel zijn van 13 in een dozijn, Maar waar stopt het? Tot nog toe ben ik echt blij met m'n kringloopaankopen. Maar op een gegeven moment staat alles 'vol'
    Groet, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Beste,

    Bij toevalg kwam ik terecht op je blog voor het recept van speculoospasta. Na het lezen van een paar blogposts, ben ik erg gegrepen door je manier van schrijven, maar vooral ook door jullie ogenschijnlijk bijzondere levensvisie. Ik zal je blog dan ook blijven volgen en wellicht ....

    BeantwoordenVerwijderen
  11. 'k Was al zo'n eind op weg: minder kopen, overbodige spullen bijna allemaal weggedaan/verkocht, gezonder eten, enz. Daardoor kreeg ik zoveel ruimte in m'n hoofd, daardoor veel nieuwe plannen/hobby's die toch weer spullen met zich meebrachten, piepklein baantje die weer tijd vraagt, het gaat tóch de andere kant weer op. Na drie jaren van rust, merk ik dat ik ook weer moet gaan bezinnen, wil ik de rust niet kwijt raken. Dus dit is ook voor mij een goed tijdstip om dit te gaan doen...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik ben nog maar net begonnen en merk dat ik inderdaad nog steeds meega in die ratrace. Nieuwe spullen koop en dan later denk van had ik die wel nodig. Ik wordt ook nog erg onrustig als ik teveel tijd heb om na te denken. Maar ik blijf het toch proberen. Ik merk af en toe in mijn omgeving dat mensen ons nu saai vinden omdat we het prettig vinden om rustig thuis te zijn en niet veel uitgaan (behalve naar ons vakantiehuisje op de veluwe).

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik heb deze manier van leven er vroeger met de paplepel ingegoten gekregen, vooral mijn vader was altijd erg zuinig op z'n spullen en kocht alleen het broodnodige, maar dan wel altijd kwaliteit. Hij gooide ook nooit iets weg als het nog goed was.

    Ik woon nu een tijdje op mezelf en ik ben ook erg selectief met het aanschaffen van spullen. Veel mensen in mijn omgeving vinden het ook vreemd dat ik zo zuinig ben omdat ze weten dat ik veel meer geld te besteden heb, maar ik denk altijd, dat je ergens genoeg geld voor hebt, betekend toch niet automatisch dat je dat ook moet uitgeven?

    BeantwoordenVerwijderen