Vroeger was ik dol op films met een diep zwart randje. Vrijwel alles van Tarantino, cult-achtige films als C'est arrivé près de chez vous of Trainspotting, ik vond het fantastisch om in die duistere wereld te stappen en daar flink door elkaar geschud te worden.
De laatste tijd merk ik dat ik slecht tegen geweld of harde actie in films of tv-series kan. Het maakt me onrustig, het dringt diep door in mijn systeem en ik ben dat na afloop ook niet zomaar kwijt. Steeds meer realiseer ik me: het kijken van dergelijke films of series ontspant me niet, maar maakt juist dat ik gespannen raak. Tot groot verdriet van R., die wel houdt van een pittige actiefilm op zijn tijd.
En toch, er zijn zó veel pareltjes van films waarvan je wel een goed gevoel overhoudt. Deze week gekeken naar Sunshine Cleaning en voor dit weekend staat Up (de nieuwste Disney Pixar) in de planning. Ik houd mezelf niet langer stoer: ik kijk niet meer naar gewelddadige actiefilms maar besteed mijn tijd liever aan films en series waar ik een goed gevoel aan over hou. Dat scheelt weer een heleboel tijd per week.
Die ommezwaai heb ik ook gemaakt... Ben die Van Damme echt zat, ga wel op mijn hobbiehokje zitten als manlief kijkt -)
BeantwoordenVerwijderenMet een relax-muziekje erbij en een stapel tijdschriften.