Er is geen goede Nederlandse vertaling van het mooie Engelse woord "homemaker". Huisvrouw (M/V) doet dit woord geen recht. Bovendien is het een begrip dat, zeker in Nederland, erg gedevalueerd is. Ik kom uit een generatie vrouwen die in theorie keuzevrijheid had om te gaan werken of thuis te zijn en te zorgen, mits er sprake is van een relatie met een werkende (en dus verdienende) partner. Ik zeg bewust in theorie, omdat de keuze om thuis te blijven om te zorgen, voor kinderen, een huishouden, een partner, er niet een is die zonder meer geaccepteerd wordt door de omgeving. Het heeft weinig status, het brengt geen brood op de plank en er komt bovendien nooit een eind aan. In een samenleving die hecht aan geld, materie en "de maatschappelijke ladder" wordt huisvrouwschap gewoonweg niet relevant gevonden.
Op dit moment zit ik "in between jobs" en ik heb mezelf voorgenomen om deze periode te wijden aan de edele kunst van homemaking: ik concentreer me op het creëren en onderhouden van een prettig en gezond thuis voor mijn gezin en mezelf. Dat omvat veel meer dan opruimen en schoonmaken - alhoewel dat nog steeds een aardig deel van de dag in beslag neemt. Het gaat over het organiseren en runnen van het huishouden. Het zo voordelig mogelijk inkopen van boodschappen en het op peil houden van de voorraden. Koken zonder kunstmatige toevoegingen, pakjes en zakjes. Het meegeven van een gezonde lunch naar school. Onderhouden van de (groenten)tuin.
Ik ben geen professioneel homemaker, maar ik kan er van genieten dat ik me een tijdje bewust kan concentreren op de overzichtelijke omgeving van mijn huis. Hoe kijk jij aan tegen de (vrije?) keuze om voor het huishouden te zorgen? Hoe kijkt je omgeving er tegenaan als je zelf bewust thuis blijft om voor het gezin en/of het huishouden te zorgen?
 |
| red beans & rice in wording |
 |
| wintervoorraden aanleggen met de zomerse oogst |
 |
| boekenkaft marathon aan het begin van het schooljaar |
 |
| vers speltbrood uit de römertopf |
 |
| werk in uitvoering: een plaid van grannysquares |
 |
| gezond ontbijtje met havermout, verse frambozen en een beetje amandelpasta |
 |
| verse groenten kopen op de markt |
 |
| de ingrediënten voor deze week |
 |
| eindelijk weer geroosterde pompoen! |
 |
| salade van boekweit, paddestoelen en pompoen |
Als je het goed bekijkt is het toch best grappig dat de wereld in een generatie veranderd is. Ik moet me steeds verantwoorden als huisvrouw, ik noem mezelf thuisblijfmoeder. Want ik sta echt niet de hele dag in huis te poetsen. Ik krijg inderdaad ook vaak te horen "wanneer ga je weer werken?" enz. Waar aan voorbij wordt gegaan dat mijn man zijn beroep kan uitoefenen omdat ik de zorg van de kinderen en het huishouden voor mijn rekening neem. Of als er iets is op school krijg ik vaak om de oren dat andere moeders niet kunnen en eigenlijk van mij verwachten dat ik op school help want zij hebben werk...jaja.
BeantwoordenVerwijderenMaar wat homemaking betreft: Ja, heerlijk! Lekker inkopen doen, kokkerellen. Genieten van en met de kids.
VerwijderenDe was etc. doen we gewoon tussendoor!
Wanneer ik iemand hoor over huisvrouw kijken mensen er omheen altijd een beetje na ja hoe moet je dat zeggen, ze vinden dat het niks voorstelt. Maar juist op die manier dat jij het bedrijft vind ik het prachtig.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben het hier ook al over gehad, maar willen dit dan combineren met eigen moestuin, voeding en kids. Dus een klein beetje zelf voorziening qua voeding.
Maar hier is de tijd daar nog lang niet, en we genieten nog van alles. Ik ben alles nog aan het ontdekken. Maar vind wel mooi dat langzaam alles een beetje veranderd. Minder materialistisch.
En alles zelf maken zorgt er toch voor dat alles nog wat lekkerder is :)
Nou ik ervaar het zoals jij beschrijft. Het heeft weinig status. En ik krijg vaak te horen dat het zo zonde is voor mijn opleiding/pensioen/capaciteiten. Om dat laatste heb ik naast het thuisblijfmoederschap nog een vrij zware bestuurlijke functie.
BeantwoordenVerwijderenVerkeerd gedacht dus want in praktijk is het veel werk en kijk uit naar de afloop van de periode. Ondanks dat ik het erg leuk vind en mijn netwerk daardoor kan onderhouden. Net zo lief ben ik gewoon altijd thuis. Qua homemaking en huishouden wat veel tijd opslokt maak ik inderdaad vrijwel alles zelf. En zonder kunstmatige troep. Ik geniet er verschrikkelijk van.
meis geniet van wat je doet, alles is goed, zolang het echt bij je past en er heerlijk van kan genieten, proffessioneel of niet, geniet ervan , liefs marion
BeantwoordenVerwijderenNu ik gepensioneerd ben,kan ik uitgebreid genieten van al die huishoudelijke taken,die vroeger snel na het werken gedaan moesten worden. Een verschil met jou is,dat de buitenwereld het van een gepensioneerde accepteert en veel minder de bewuste keuze van iemand als jij. Doe alles,wat je doet met aandacht en plezier.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk is dat, vind ik: een fris huis, kind dat blij uit school komt en lekker thuis kan eten, gezond en lekker eten maken, beetje tegen de planten praten... zo doe ik heel de dag niks bijzonders volgens sommigen, maar ben toch heel nuttig bezig vind ik zelf.
BeantwoordenVerwijderenIk maak me weinig druk om wat anderen vinden. Ze mogen me best lui vinden als ik een keer buiten in de zon zit met een bak thee voor het huis. Of als ze in hun mini-autootjes voorbij komen jakkeren, terwijl ik lekker op de fiets zit en de eerste zonnestralen opvang. Of regenbuien, maar daar hou ik ook van.
Maar tegenwoordig lijkt het niet meer dat je 'mag' werken, zoals waarvoor werd gestreden, het is nu zo dat je onafhankelijk (wat dat ook moge wezen) MOET zijn. Al moet je je in 66 bochten wringen.
Nee hoor, ben nog niet relaxter en blijer en productiever geweest dan sinds ik niet meer werk op kantoor, maar voor mijzelf.... :D
Ik vind het een prima keuze. Op 18jarige leeftijd koos ik ervoor met mijn toenmalige vriend, om samen te gaan wonen. Vanzelfsprekend bleef ik werken. Toen mijn dochter kwam 10 jaar geleden, was het ook vanzelfsprekend dat ik weer aan de slag zou gaan, welliswaar parttime. We hadden tenslotte een koopwoning wat daarop was afgestemd (nog elke dag jammer dat we niet in onze huurwoning zijn gebleven...). Na een aantal jaren hebben we de beslissing genomen dat mijn man ook parttime zou gaan werken. We konden goed rondkomen op 2 parttime salarissen, maar never nooit niet op 1 fulltime salaris (vreemd eigenlijk he?). Anno 2013, ben ik 35 en had nu dolgraag huisvrouw geworden. Nu kan het alleen niet meer, door een hypotheek... en een man die never nooit meer fulltime wil werken, als het nit persé nodig is. Ik zeg maar zo, het leven bestaat uit keuzes, alleen heb ik die keuzes helaas voor mezelf jaren geleden al vastgezet, waardoor ik nu geen keuze meer heb. Mijn lijkt het heerlijk om thuis te zijn en me alleen te concentreren op het welzijn van mijn gezin.
BeantwoordenVerwijderenAf en toe bespeur ik bij mijn werkende buurvrouwen een lichte afgunst - ik heb de tijd om de koopjes te jagen en ben actief op school zodat ik veel van wat daar gebeurt meekrijg.
BeantwoordenVerwijderenDat zouden zij soms ook wel willen. Net zoals ik soms lichtelijk jaloers ben op hen omdat zij collega's hebben en een inkomen (en dus vaker op vakantie gaan e.d.).
Maar ach - dat heb ik ook gehad en ik ben er echt van overtuigd dat mijn kinderen meer aan hun eigen behoeften toekomen dan ze anders (op de TSO, NSO etc) gehad hadden. Dus per saldo ben ik gewoon tevreden met wat ik heb.
Ik ben er helemaal niet zo gelukkig mee :( Ook "in between jobs", en ik kan er niet van genieten. Geen werk is voor mij ook geen vrije tijd, en ik kan mijn prestatiedrang nergens in kwijt dan in de vele "taakjes" die ik mijzelf opleg. Het continu rond en doordraaiende cirkeltje van het huishouden levert me niet veel voldoening. Werk wel, de contacten, de feedback. Creatieve projecten ook, maar dan nog, het is nooit af.
BeantwoordenVerwijderenIk kan zeker genieten van bijv koken en de (moes-)tuin, maar niet als het "moet" ofzo. Ik heb veel minder in de tuin gedaan dan vorig jaar! Ik bedacht vandaag toevallig dat ik daar eens over moest bloggen.
Ik moet zeggen dat het wel een project voor mij is geweest om er voldoening in te vinden. Zeker omdat ik gewend ben om voldoening te halen uit (betaald) werk en de collegialiteit, feedback en faciliteiten die daarbij horen.
BeantwoordenVerwijderenNu ik meer thuis ben haal ik de intellectuele uitdaging vooral ook uit contemplatie en schrijven (hier en hier: http://pippeinst.wordpress.com/). Ik blijf mezelf ontwikkelen door nieuwe dingen te leren. Hetzij op het creatieve vlak, hetzij via bijvoorbeeld https://www.coursera.org/.
De grote "klik" die ik voor mezelf heb moeten maken is dat ik afstand moet nemen van mijn eigen vooroordelen en niet overgevoelig moet zijn voor de reacties van anderen.
Ik vind het belangrijk dat fulltime zorgen en opvoeden een optie blijft. En niet iets waarop wordt neergekeken.
BeantwoordenVerwijderenWel fijn om te lezen hoor. Ik heb geloof ik niet zo'n last van vooroordelen/reacties, maar dat is misschien omdat ik er zelf nog niet toe over ben gegaan mij thuisblijfmoeder oid te gaan noemen. Stap voor stap, desnoods, maar liever vandaag dan morgen weer aan het werk. (En thuis leuke dingen blijven doen!)
BeantwoordenVerwijderenHet gaat je goed af het home making...ziet er allemaal heerlijk huiselijk uit!
BeantwoordenVerwijderenIk heb niet zo lang geleden 'thuisblijfmoeder' in mijn profiel veranderd in 'huisvrouw'. Jaren heb ik tegen die laatste term gestreden. 'Ik ben niet thuis voor het huishouden, maar voor de kinderen' blah, blah. Stiekem keek ik zelf ook neer op het woord. Deze jaren is het huis ook zeker niet spik en span met vier jonge kinderen ;). Als de jongste naar de kleuterschool gaat zie ik dat ook niet als mijn ambitie. Dan hoop ik het leven financieel makkelijker te gaan maken voor ons, maar tot die tijd geniet ik erg van het thuis zijn en daar de boel draaiende te houden. Gezinsmanager? Thuisblijfmoeder? Huisvrouw? What's in a name. Mooiste vind ik dat ik deze jaren ervoor heb kunnen zorgen dat we bewuster en eenvoudiger leven. Nog meer genieten van kleine dingen. Er op een dag als vandaag helemaal zijn voor een ziek kind. Niet stiekem balen en op mijn werkplek willen zijn.
O ja omslagpunt voor mij was dat Bussemaker ging bepalen dat ik mij schuldig moest voelen ten opzichte van de maatschappij. Ja sorry. We hebben ook de auto weg bezuinigd en hebben veel te weinig geld om de economie er bovenop te helpen. Een niet materialistische huisvrouw, maar ambitieuze moeder hihi.
Ik vond het Down to Earth blog via jouw links. Over legitimatie van de keuze om thuis te blijven gesproken...
Straks noem ik mij graag deeltijdprinsesje :P.
VerwijderenGeniet van deze periode. Onze generatie mag nog lang genoeg werken!
Ik vind het super wat je doet. Echt een bron van inspiratie voor mij :)
BeantwoordenVerwijderenZelf ben ik moeder van twee kleine kinderen, ook homemaker. Mijn werk liep steeds stuk op lichamelijke beperkingen dus in eerste instantie was het niet een bewuste keuze om thuis te blijven. En dan nog krijg je rare reacties. Inmiddels laat het me koud wat anderen ervan vinden. Zij doen het op hun manier en laat mij mijn eigen gang maar gaan. Straks helemaal een wereld van verschil want we gaan van huur naar een koopwoning. Ik verwacht dan helemaal uit de toon te vallen door niet te werken. Maar het boeit me niet. Ik vind het fijn om eenvoudig te leven en weinig uit te geven. Mijn man kan zich richten op zijn werk en ik op de kinderen, het huishouden en andere zaken. Ik vind die taakverdeling duidelijk en fijn en mijn man ook.
Ik kijk weer uit naar je volgende blog :)
Ik ben sinds een paar jaar ook huisvrouw na ontslag op mijn werk. Ik zorg nu voor 3 kids en het huishouden. En ik merk ook dat het erg weinig waardering krijgt op het schoolplein. Als je gevraagd wordt wat voor werk je doet en je zegt dat je huisvrouw bent, ben je blijkbaar opeens uitgepraat. Alsof er dan niets meer te praten valt. Ik vind het soms nog steeds kwetsend. Maar eenmaal in mijn eigen huis, maakt het me niet meer uit. Zoals iemand hierboven eerder noemde: men vergeet dat ook mijn man zijn intensieve baan kan doen omdat ik thuis ben. En ik vind het ook prima zo.
BeantwoordenVerwijderenZelf vind ik de term thuisvrouw/thuisman wel passend. Het gaat volgens mij meer om het creeeren van een ffijn thuis dan om het huis zelf. Toch?
BeantwoordenVerwijderenErg leuk om te lezen!
BeantwoordenVerwijderen