internetrantsoen

Door een stevige internetstoring in huize Bewuste Eenvoud was het een tijdje erg rustig op mijn weblog. Eigenlijk was de internetloze periode niet meer dan een weekje, maar ik schrok van de effecten ervan. We hadden als gezin min of meer last van afkick-verschijnselen: niet bij mails kunnen, geen geld kunnen overmaken, niet snel iets op kunnen zoeken, niet op de hoogte blijven van het wel en wee van echte en digitale bekenden. We hadden collectief last van gevoelens van onrust en de neiging om op het werk of op school de informatieachterstand in te halen.

Het werd me pas na een paar dagen duidelijk dat hier iets grondig mis was: mijn digitale leven speelt zo'n grote rol dat ik er min of meer van afhankelijk ben geworden. Voor een deel heb ik internet om praktische redenen nodig: om te kunnen werken, voor mijn betalingen en administratie. De rest van mijn internetgebruik is puur recreatief.

Via internet zijn prikkels 24 uur per dag, 7 dagen per week beschikbaar. Je hoeft je er niet voor aan te kleden, je hoeft er de deur niet voor uit en als je zou willen hoef je geen enkel menselijk contact meer aan te gaan in het echte leven. In tegenstelling tot de tv (die andere vrijetijdsvampier) is er altijd iets leuks op te vinden en kun je op internet zelf op zoek naar anders, interessanter of spannender. De televisiezapcultuur is voor watjes; via internet heb je volledig de regie over de prikkels die je opzoekt en kun je alle filmpjes, muziek of informatie vinden die je wilt en verder zappen als je het zat bent. Al surfend rol je van de ene prikkel naar de volgende en voor je het weet is het laat.

Hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik tot de conclusie kom dat mijn internetgebruik vaak een soort verkapte verveling is. Ik heb als ik 's avonds laat de laptop uitzet onterecht het idee dat ik met anderen heb gecommuniceerd, dat ik "bij" ben en dat ik me ontspannen heb. Maar als ik eens kritisch bijhoud wat ik nou daadwerkelijk doe op internet kom ik tot de conclusie dat al mijn niet-zakelijk gebruik grotendeels tijdverspilling is. En een tijdverspilling waar ik klaarblijkelijk zo lastig zonder kan dat ik me onrustig voel als ik er een tijdje niet bij kan. Internet maakt me overprikkeld, zonder dat ik het door heb. En kennelijk zijn deze prikkels op een bepaalde manier verslavend; je hoeft nooit de confrontatie met de stilte en daarmee de confrontatie met jezelf aan.

Vandaar dat het hier rustig is geweest: ik heb mezelf op rantsoen gezet. Of anders gezegd: ik heb een tijdje een bewust internet-vasten ingebouwd. In mijn streven om onafhankelijk te zijn past het niet om een internetverslaving te ontwikkelen. Het is niet zo dat ik in het vervolg internet helemaal afschaf (zo ernstig is het nou ook weer niet met me), maar ik probeer mijn internetgebruik te beperken tot een paar avonden per week een uurtje. Dat is net een mooie balans tussen bewust inspiratie opdoen op een paar sites die écht iets toevoegen en het verdwalen in een digitaal woud van slappe filmpjes en informatie waar ik niet naar op zoek was. Dat betekent overigens niet dat ik het bloggen opgeef. In tegendeel: voor het eerst sinds tijden heb ik de afgelopen weken een paar heuse boeken uitgelezen en daarmee zoveel inspiratie opgedaan dat ik weer voor weken genoeg stof heb om over na te denken en te schrijven!

Hoe zit dat met jullie internetgebruik? Herkennen jullie het dat je soms zomaar een avond kwijt bent? En hoe ga je in het algemeen met internetgebruik om?