suiker 2

Precies een maand geleden begon ik met het schrappen van suiker uit mijn dieet. Met wisselend succes: af en toe ging het dagen achter elkaar goed en dan opeens zwichtte ik en ging helemaal los op chocola, koekjes, poffertjes of cake. En het effect was dan onmiddellijk duidelijk: aanvankelijk een energiepiek en trek in nog meer zoet, gevolgd door een hevig inzak-moment waarbij ik me lethargisch en zelfs een beetje down voelde. Compenseert die snoepbui voor die kater? Nee. Maar ik ben ook niet altijd sterk genoeg om weerstand aan de suiker te bieden.

Mijn andere zwakke plek is brood. Heerlijke, donkere broodsoorten met een knapperige korst, liefst nog een beetje warm bij de bakker vandaan. Laat me een vers brood kopen en de kans is groot dat hij de weg van de bakker naar huis niet overleeft. Er hoeft niet eens iets op; gewoon de structuur van de knapperige buitenkant en het zachte deeg van de binnenkant is voor mij genoeg. Ik begon een patroon te ontdekken: een bord pasta lepel ik namelijk ook met liefde weg, zelfs zonder saus. Zou ik niet gewoon een hardnekkige koolhydratenverslaving hebben ontwikkeld? Omdat ik toch rigoureus bezig was besloot ik ook brood een tijd van mijn dieet te schrappen om te zien of ik me door het beperken van simpele koolhydraten beter in mijn lijf zou gaan voelen.

Inmiddels zijn we een maand verder en is het tijd om de balans op te maken. Om mijn gevoel te staven met bewijsmateriaal heb ik een paar meedogenloze foto's gemaakt, voor en na. Ik heb lang geaarzeld of ik ze hier op mijn weblog zou plaatsen, maar besloten het toch te doen. Als we kunnen afspreken dat we de foto's onder ons kunnen houden dan illustreert het de fysieke effecten van een maandje met weinig simpele koolhydraten :-).

Eerst wat ervaringen uit mijn koolhydraatarme periode:

• De eerste dagen heb ik suiker en brood het meest gemist. Het was echt een fysiek gemis, inclusief water door de mond bij bepaalde geuren. Ik werd er niet chagrijnig van, maar af en toe wel wat prikkelbaarder dan normaal.
• Mijn behoefte aan slaap is ongewijzigd; ik heb eigenlijk 8 á 9 uur per nacht nodig en daar is geen verandering ingekomen. Wat ik overigens wel gehoopt had, want er gaat erg veel tijd in zitten, in dat slapen.
• Ik ben in een maand tijd iets minder dan een kilo afgevallen. Dat is niet veel, maar het was ook niet mijn doel.
• In plaats van brood heb ik me gestort op de havermout als ontbijt en salades met (o.a.) bonen en rijst voor tussen de middag. Daar wordt vooral in de bedrijfskantine wat verbaasd op gereageerd, maar het bleek een prima vervanger. Ik kon na de lunch om 12.30 uur met gemak tot 17 uur door zonder hongerklop die ik normaal wel heel duidelijk heb en die ik dan bestrijd met een Bounty, Twix of gevulde koek. Wel heb ik af en toe een handje amandelen gegeten, die ik standaard in mijn bureaulade heb liggen.
• Mijn huid is niet noemenswaardig veranderd. Ik had hoop dat ik door mijn nieuwe eetgewoontes enorm zou gaan stralen en er wonderbaarlijk veel jonger uit zou gaan zien, maar dat is helaas niet het geval. Ik zie er ook niet ouder uit, overigens.
• Mijn kleding zit iets anders dan voorheen. Mijn buik was tot een maand geleden behoorlijk opgeblazen. Nu is mijn buik aanzienlijk platter geworden; het lijkt alsof de spanning er uit is. Ook mijn heupen lijken op het eerste gezicht wat minder rond dan een maand geleden, maar dat heb ik niet gemeten.

En dan nu, met enige schroom, de voor- en na foto's (excuses voor de slechte kwaliteit, want de na-foto's zijn genomen met mijn gsm op een slecht verlichte plek).

Voor:

Na: