In een tent heb je alleen de meest basale benodigdheden. De dag draait om simpele activiteiten: een stukje wandelen, wat praten, wat lezen, wat mijmeren. Koken op één simpel pitje, zonder stromend warm water uit de kraan en zonder apparaten die thuis tot je beschikking staan. Een handwasje doen, wat afwassen en verder geen zware huishoudelijke klussen. De indeling van de dag wordt niet bepaald door je agenda maar door het weer. In de koele ochtend maak je een wandeling. De warmste uren van de dag breng je met een boek in de schaduw door. In de namiddag drink je een wijntje of maak je ergens een praatje terwijl de kinderen hout en brem verzamelen voor het kampvuur van die avond.
De verleiding is groot om te denken dat dit ook thuis een ideaal leven zou zijn. Met een dagindeling die gebaseerd is op het natuurlijke ritme, ontdaan van alle franje en in totale eenvoud. En tot op zekere hoogte is het dat natuurlijk ook. Maar mijn vakantie ervaringen geven vooral aanknopingspunten voor hoe ik mijn dagelijkse, drukke, stadse leven kan downshiften. Een paar conclusies die ik voor mezelf getrokken heb tijdens deze vakantie:
- ik ga vaker de tijd nemen om gewoon te zitten en te niksen. Vanuit die absolute niksigheid borrelen de beste ideeën naar boven.
- ik wil meer tijd voor speelsheid in mijn leven. Alle verplichtingen vanuit het werk en mijn opleiding hebben mijn agenda het laatste jaar nogal verzwaard. Ik mis de lichtheid van een hut bouwen, bloemen plukken of schelpen zoeken. Eerlijk gezegd was ik gewoon vergeten dat dat ook nog bestond.
- ik lees alleen nog boeken die me aan het denken zetten. De tijd van de chicklit is definitief voorbij, ik voel me na zo'n boek alsof ik uit de muur gegeten heb. Zonde.
- wat ik doe, wil ik met aandacht doen. Op vakantie is zelfs het doen van een afwasje prettig, omdat je er helemaal in op gaat terwijl het zonnetje er lekker bij schijnt en het sop fijn aan je handen voelt.
- ik wil mijn perfectionisme leren loslaten. Op vakantie kan ik goed leven met een gekreukt shirt of een tent die niet waterpas staat. Het zou mijn leven aanzienlijk vergemakkelijken als ik thuis ook wat lossere normen voor mezelf hanteer.
Ik herken je overwegingen. Maar terwijl je je perfectionisme wilt loslaten heb je nu alweer een uitgestippeld plan en doel, waar je aan wilt gaan voldoen. :-)
BeantwoordenVerwijderenOok herkenbaar. Ik ben echt net zo. :-)
@Meibloempje: Hm. Betrapt dus :-D. Zo had ik er nog niet naar gekeken, maar je hebt helemaal gelijk. Zou je je daar tegen in kunnen laten enten? ;-)
BeantwoordenVerwijderenHaha...het is gewoon je kracht en je zwakte tegelijk (en die van mij). We houden van aanpakken en als er veranderd moet worden (minder perfectionisme?) hup, dan maken we daar meteen een plan voor. Want we willen het wel goed doen, natuurlijk, dat niet-zo-perfectionistisch meer zijn.
BeantwoordenVerwijderenHet is de aard van het beestje. Ik heb er echt ook moeite mee. Loslaten, is ook zoiets waar ik me altijd op wil storten. Gaat niet werken, vrees ik.
Maar ik ben het met je eens dat vakantie heel fijn is om je eens anders naar de dingen te laten kijken. Dat is wat mij betreft ook wel het enige leuke van vakantie, want verder vind ik het vooral hard werken (vóór die tijd, en in de vakantie moet je meestal ook heel veel, en na die tijd heb ik nog weken nodig om eroverheen te komen).
Misschien, als ik het allemaal ook wat makkelijker opnam, dat vakantie dan ook vakantie zou zijn. :)
Inderdaad waar wat meibloempje zegt: je hebt al weer een plan. Maar het besef dat je dingen anders wilt doen is wel al een mooie start. En zonder plannetje kom je nergens...toch?
BeantwoordenVerwijderenIk herken wat je zegt en toch beland je al weer snel in de sleur van alle dag.
Maar de intentie is er tenminste...nu er nog naar gaan handelen. Of dus juist niet meer handelen maar de dingen laten gaan zoals ze gaan.
Zomerse groet
Leuk dat je er weer bent, ik miste je stukjes. Mijn ervaring is dat als je jezelf blijft spiegelen, je steeds meer in balans komt. Als je je best blijft doen (noem het perfectionisme) kom je echt verder en dat voelt heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat besef en die voornemens. Houd ze een poos vast,maar wel met een glimlach.Ik hoop,dat je leert niksen,dat is heerlijk. Vooral in de winter,als het schemert.Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderen@Meibloempje: ik durf het bijna niet te zeggen, maar sinds ik een prima vakantie-to-do lijstje heb om de boel voor te bereiden is het werk vooraf veel minder stressvol en kan ik zelfs van het inpakken genieten. Maar inderdaad: een ontwikkelpunt zit nog in het streven om mijn non-perfectionisme minder perfectionistisch aan te pakken. Zucht.
BeantwoordenVerwijderen@Franse Lelie: om te beginnen ben ik rustig aan begonnen met werken: een paar uurtjes per dag zolang de kinderen nog vakantie hebben. Zo hou ik die vakantievibe lekker nog even vol.
@Wendy: je hebt gelijk: je best doen is iets anders dan perfectionisme. Maar het is een dun lijntje...
En spiegelen is iets waar ik op vakantie nou eenmaal meer aan toe kom dan in die heksenketel thuis. En het opschrijven en reacties daar op krijgen is een mooi stok achter de deur. Als ik nu verslap word ik vanzelf op de vingers getikt ;-)
@Izerina: Ik ben best jaloers op mensen die dat van nature kunnen (zoals mijn lief...). Niksen in de zon is een begin. Alhoewel je het dan nog "zonnen" zou kunnen noemen. Niksen in de winter is voor gevorderden. Maar er wordt aan gewerkt!
Ook voor mij heel herkenbaar. Het loslaten van oude gewoonten gaat het beste in stapjes. Zo is het bijvoorbeeld ook met haar wassen zonder shampoo, dat lukt niet in één keer.
BeantwoordenVerwijderenAls je gewend bent om zaken te plannen is het plannen van meer rust en genieten van simpele dingen moeilijk want er komt in ons hectische leven vaak iets tussendoor: een vergadering, boodschappen doen want de koelkast is leeg, onverwacht visite enz. De kunst is om daar relaxed mee om te gaan en als dat niet in je zit wordt het zwaar. Ook hier een perfectionist en vaak maak ik plannen om meer te ontspannen en me over te geven aan het niks, maar moeilijk moeilijk.....Succes!
Dagmar, http://bewustconsumeren.web-log.nl/
@Dagmar: ik vind het een hele troost dat er veel meer van zulke perfectionistische types rondlopen, zoals uit de reacties blijkt. Misschien kunnen we elkaar scherp houden dat we het leven met een flinke korrel zout nemen ;-)
BeantwoordenVerwijderen