vakantie wijsheid

We zijn weer terug in Nederland na een paar heerlijke weken kamperen in de vrije natuur. Het mooie van vakantie vind ik dat het je een andere blik gunt op het dagelijkse leven thuis. Als alle afspraken, taken en luxe uit je normale leven wegvallen opent dat een heel nieuw perspectief.

In een tent heb je alleen de meest basale benodigdheden. De dag draait om simpele activiteiten: een stukje wandelen, wat praten, wat lezen, wat mijmeren. Koken op één simpel pitje, zonder stromend warm water uit de kraan en zonder apparaten die thuis tot je beschikking staan. Een handwasje doen, wat afwassen en verder geen zware huishoudelijke klussen. De indeling van de dag wordt niet bepaald door je agenda maar door het weer. In de koele ochtend maak je een wandeling. De warmste uren van de dag breng je met een boek in de schaduw door. In de namiddag drink je een wijntje of maak je ergens een praatje terwijl de kinderen hout en brem verzamelen voor het kampvuur van die avond.

De verleiding is groot om te denken dat dit ook thuis een ideaal leven zou zijn. Met een dagindeling die gebaseerd is op het natuurlijke ritme, ontdaan van alle franje en in totale eenvoud. En tot op zekere hoogte is het dat natuurlijk ook. Maar mijn vakantie ervaringen geven vooral aanknopingspunten voor hoe ik mijn dagelijkse, drukke, stadse leven kan downshiften. Een paar conclusies die ik voor mezelf getrokken heb tijdens deze vakantie:

- ik ga vaker de tijd nemen om gewoon te zitten en te niksen. Vanuit die absolute niksigheid borrelen de beste ideeën naar boven.
- ik wil meer tijd voor speelsheid in mijn leven. Alle verplichtingen vanuit het werk en mijn opleiding hebben mijn agenda het laatste jaar nogal verzwaard. Ik mis de lichtheid van een hut bouwen, bloemen plukken of schelpen zoeken. Eerlijk gezegd was ik gewoon vergeten dat dat ook nog bestond.
- ik lees alleen nog boeken die me aan het denken zetten. De tijd van de chicklit is definitief voorbij, ik voel me na zo'n boek alsof ik uit de muur gegeten heb. Zonde.
- wat ik doe, wil ik met aandacht doen. Op vakantie is zelfs het doen van een afwasje prettig, omdat je er helemaal in op gaat terwijl het zonnetje er lekker bij schijnt en het sop fijn aan je handen voelt.
- ik wil mijn perfectionisme leren loslaten. Op vakantie kan ik goed leven met een gekreukt shirt of een tent die niet waterpas staat. Het zou mijn leven aanzienlijk vergemakkelijken als ik thuis ook wat lossere normen voor mezelf hanteer.

even weg

Mijn scriptie is ingeleverd, mijn werk afgerond, het huis is aan kant, de tent is ingepakt en de oogst voor een last-minute gezonde lunch is binnen gehaald:



Het gezin Bewuste Eenvoud gaat een paar weken met het tentje rondtrekken. Iedereen een fijne vakantie en tot over een paar weken!

baba ganoush recept

De aubergines zijn goedkoop en dat betekent: baba ganoush-tijd!

Lekker met wat sla en tomaat op een stuk Turks brood met deze warme dagen.

Nodig:
1 aubergine
1 teen knoflook
1 eetlepel tahin
halve eetlepel citroensap
1 eetlepel olijfolie
1 theelepel komijnpoeder
1 theelepel gemalen korianderpoeder (ketoembar)
beetje peper en zout

- Prik de schil van de aubergine op een paar plaatsen in met een vork. Leg hem in een hete oven (zo'n 250 graden) en laat hem roosteren tot de schil zwart is en de binnenkant helemaal zacht (reken op ongeveer 40 minuten). Wel af en toe draaien!
- Prak in een schaaltje de knoflook, tahin, citroensap, olijfolie en specerijen zodat het goed gemengd is.
- Lepel het vruchtvlees van de aubergine uit de schil en druk het iets uit in een vergiet om de sappen weg te laten lopen.
- Meng het knoflookmengsel met het auberginemengsel. Als het te dik is eventueel wat aanlengen met een scheutje water.

Eventueel wat verse peterselie of koriander erdoor scheppen en serveren met stukken Turks brood en verse groenten om mee te dippen.

hooikoorts 2

Ergens in april, toen de lente net van zich liet horen, maakte ik voor mezelf een actieplan om mijn hardnekkige hooikoorts verschijnselen binnen de perken te houden. Ik bestelde een netipot en kocht een extra wasrekje om mijn kleding binnen te laten drogen and off we went.

Van alle plannen die ik had, heb ik er uiteindelijk maar twee ten uitvoer gebracht: ik heb de afgelopen maanden veel water gedronken. Althans, voor mijn doen. Er zijn mensen die fluitend aan een liter of anderhalf per dag komen, maar ik moet daar erg mijn best voor doen. Bovendien moet ik van elk glas water twee keer plassen, dus dan gaat de lol er snel af.

Mijn andere anti-hooikoortsactie was consequent alle zuivel vermijden. Geen cappuccino, geen slagroom, geen kaas op de pizza, geen scheutje yoghurt door de saus. Gewoon geen zuivel. Nada. Maar... (tromgeroffel): ik heb dit seizoen dan ook geen hooikoorts gehad. En ook niets wat er op leek. Ik was niet eens verkouden, geen jeuk, geen tranende ogen, geen onophoudelijk genies, geen geïrriteerd en moe gevoel. Mooier nog: ik kon voor het eerst sinds mijn prille jeugd weer bos-in-de-zomer ruiken. En gemaaid gras. En de bloemen in mijn tuin. En ik kon appels eten en perziken en meloen, zonder dat ik last kreeg van een opgezet en rauw gehemelte.

Door verschillende mensen ben ik gewaarschuwd niet te vroeg te juichen: het klimaat doet raar dit jaar en de pollen komen kennelijk langzaam op gang. En dat ik één seizoen succes heb gehad met mijn aanpak wil nog niet zeggen dat ik voortaan elk voorjaar snottebel-loos doorkom. Maar lieve mensen, ik ben inmiddels hooikoortsvrij in juli aanbeland, dus durf ik het succes te vieren met een groot stuk appeltaart. Zonder slagroom, want je moet het lot niet tarten.