armbreien

Met Sinterklaas in aantocht zijn we in huize Bewuste Eenvoud druk bezig met de nodige voorbereidingen. Het is inmiddels een goede gewoonte om niet alle cadeaus (al dan niet tweedehands) te kopen, maar om ook een paar dingen zelf te maken. En daarom ben ik voor het eerst sinds tijden weer aan het breien geslagen. En niet zomaar breien, maar ik ben inmiddels 'hooked'  aan het breien zonder naalden. Op Youtube vond ik dit filmpje met instructies voor het breien van een grove colsjaal (infinity scarf), waarbij je je armen in plaats van je naalden gebruikt. Het was eerst even uitzoeken hoe het precies werkte, maar als je eenmaal de slag te pakken hebt dan gaat het als een tierelier. Echt, in een half uurtje heb je een prima sjaal. Zo heb ik inmiddels op bestelling een knalgele gemaakt en direct er achteraan een grijs-blauwe. Per sjaal nam het hooguit een half uurtje in beslag. Een kleine impressie:

Een maisgeel exemplaar voor mijn nicht (geshowd door mijn dochter die hem vervolgens zelfs in bed om hield)

Arm-breien in actie. Let vooral ook op mijn flitsende pyamabroek

Het grijs-blauwe exemplaar die zo lekker zit dat ik overweeg hem zelf te houden

Het gewone breien ben ik ook nog niet verleerd, maar gaat naar verhouding een stuk trager

En mijn haakproject ligt even te verstoffen in de hoek

Kortom, het huis is op dit moment even omgetoverd tot een wollige werkplaats en je kunt deze winter mijn vrienden en familie op straat herkennen aan de flitsende arm-gebreide sjaals.

gezond eten op een budget

We weten allemaal dat het voor onze gezondheid belangrijk is om vers te eten, schadelijke stoffen en sterk bewerkte producten te vermijden en dat we op zijn minst voorzichtig moeten zijn met genetisch gemodificeerd voedsel. Maar het is niet iedereen gegeven om de dagelijkse boodschappen in de biologische supermarkt te halen of, luxer nog, een biologisch pakket aan huis te laten bezorgen. Met een beperkt budget is het lastig om dagelijks vers en/of gifvrij te eten.

Jaren geleden werkte ik bij de sociale dienst in Den Haag. Armoede was daar aan de orde van de dag en ik hoorde regelmatig van de mensen dat zij nooit vers aten, simpelweg omdat een bloemkool duurder was dan een zak patat. De kinderen leerden daardoor ook niet om gezond voedsel te eten, te bereiden en te waarderen en een hopeloze cirkel van overgewicht, gezondheidsklachten en gebrek aan energie was geboren. Inmiddels zijn we ruim vijftien jaar verder en zie ik ook in mijn omgeving steeds vaker dat werkende mensen geen financiële ruimte meer hebben om consequent gezonde keuzes te maken. Welke strategie hanteer je als het gaat om het voorschotelen van gezonde voeding binnen een beperkt budget?

Ik zoek zelf ook nog steeds naar een goede balans, maar heb wat uitgangspunten voor onze bevoorrading geformuleerd waarmee ik denk de consumptie van schadelijke stoffen beperkt te houden (inderdaad, ik formuleer dit bewust heel voorzichtig, omdat ik nog regelmatig verrast wordt door zaken die bij nader inzien toch niet zo gezond zijn als ik aanvankelijk dacht...)

• Sojamelk koop ik van Alpro of Provamel. Er zijn goedkopere alternatieven, maar deze twee merken bevatten geen genetisch gemodificeerde soja.
• Granen koop ik meestal niet biologisch, maar altijd wel zo onbewerkt mogelijk: quinoa, zilvervliesrijst, boekweit, volkoren pasta. Vaak hebben ze goede bulkaanbiedingen bij de Turkse supermarkt, maar ik volg ook de aanbiedingen bij Ekoplaza. Als daar een aardige aanbieding is kies ik voor biologisch.
• Groenten haal ik vaak bij de Lidl. Het aanbod van fluorescerende verpakkingen van zwaar bewerkt voedsel is schrikbarend maar de Lidl is wel een van mijn geheime wapens als het gaat om goedkope biologische groenten.
• Bonen haal ik bij de biologische supermarkt. Iets duurder dan bij de Turkse supermarkt, maar nog altijd relatief voordelig en worden hier in huis in grote hoeveelheden gegeten als belangrijke proteïnebron.
• De markt is een prima plek om voordelig en lokaal in te slaan. Dat maakt het overigens nog niet biologisch, dus enig kritisch nadenken is nog steeds geboden. Ik weet niet hoe het op andere markten is, maar hier in Den Haag moet je wel goed opletten of de kwaliteit nog zodanig is dat groenten en fruit een paar dagen mee gaan of dat het direct op moet. Meestal geldt: hoe lager de prijs, hoe dichter het bij de houdbaarheidsdatum zit. Dat weerhoudt me er overigens niet van om het aan te schaffen: fruit met een plekje verdwijnt in een smoothie en mijn weekmenu wordt aangepast aan de groenten die als eerste op moeten.
• Ik heb altijd een voorraadje biologische diepvriesgroenten van de Albert Heijn. Het is niet hetzelfde als vers van het land, maar nog altijd een beter alternatief dan een pizza of patat.
• Ik groei nog steeds wat potten met groenten. Mijn tuinseizoen is door een hardnekkig beestje dat mijn tuin over heeft genomen hopeloos mislukt (de taxuskever, iemand ervaring mee?), maar een paar potten met andijvie, sla en boerenkool doen het wel goed.
• Foerageer: raap tamme kastanjes, leer welke paddenstoelen je kunt eten (en waar en hoe je deze mag plukken), kook met wilde kruiden en bladgroenten. Vooral gepofte kastanjes zijn hier op het moment een grote hit.
• De volgende groenten hoeven niet per se biologisch gekocht te worden, omdat er weinig bestrijdingsmiddelen en kunstmest gebruikt worden bij de teelt: asperges, kool, suikermais (verse), aubergine, champignons, uien, erwten, (zoete) aardappelen en bananen.
• Appels, druiven en aardbeien bevatten vaak wel residuen van bestrijdingsmiddelen. Ik kweek zelf druiven en aardbeien. Indien je ze niet biologisch koopt schijnt het te helpen ze even te laten weken in een oplossing van water met baking soda.
• Vergeet trouwens ook niet wat je op je huid smeert: inmiddels zijn er ook voordeliger merken die crèmes, shampoos en lotions zonder toevoegingen als siliconen en parabenen verkopen.  

Ik ben benieuwd naar jullie strategieën om gezond en betaalbaar te eten!

geroosterde pompoen met boekweit en paddenstoelen

in knoflook roergebakken spruitjes met gepofte kastanje en " seitan bourguignon" 

writersblock

De afgelopen tijd had ik geen onderwerpen om over te schrijven. Niet dat ik momenteel niets meemaak, in tegendeel zou ik bijna zeggen, maar op de een of andere manier kwam het er niet uit in de vorm van een blog. Een (geweldige) nieuwe opdracht met alle drukte van dien, een indrukwekkend weekend in Berlijn, interessante discussies met de kinderen, er gebeurde van alles maar het leek alsof ik de vaardigheid kwijt was om het te vertalen in een blog.

Nu is het bijhouden van een weblog voor mij geen doel op zich, zoals ook aan mijn onregelmatige schrijffrequentie te zien is. Maar wat mij een beetje verontrustte was het feit de bron leek op te drogen. Normaal is mijn weblog ook een medium waarin ik mijn gedachten kan ordenen en om duistere redenen kon ik er al een paar weken "niet bij". Ik had geen idee waar dat door kwam.

Een yogaleraar zei me ooit: als je geen tijd hebt om te mediteren, ga dan juist mediteren. Het was eigenlijk het laatste waar mijn hoofd naar stond, maar ik besloot het maar weer eens een kans te geven. Al met al een investering van twintig minuten per dag, die sowieso geen kwaad kan. Dus sinds anderhalve week zit ik weer iedere dag en mijn aanvankelijke weerstand ("Ik heb hier geen tijd voor", "Wat zit ik hier eigenlijk te doen?" en "Ik verveel me te pletter") maakt langzaam aan plaats voor wat meer kalmte en voorzichtige inzichten.

Als ik geen prioriteit geef aan een regelmatig moment van bezinning dan overkomt het leven me en heb ik geen ruimte om te reflecteren. Ik word dan een soort pion die tussen de verschillende gebeurtenissen (gezin, werk, sociaal leven) heen en weer wordt geschoven zonder dat ik daar zelf nog bewust aan deelneem. Dat staat haaks op mijn wens om zo bewust mogelijk te leven. Het verraderlijke is dat dit er heel geleidelijk in sluipt, tot je op een dag beseft dat er "opeens een week voorbij is" en je je bijna niet kan herinneren wat er in die week allemaal gebeurd is.

Toen ik een paar jaar gelden voor het eerst ging mediteren klonk het allemaal zwaar en gewichtig en als iets dat je moet leren en waar je boeken over moet lezen om te snappen hoe het moet. Pas als je al die verwachtingen loslaat blijkt dat het bij mediteren juist niet gaat om heel hard proberen en oefenen, maar om het laten gebeuren. Pas als je een keer de tijd neemt om naar je eigen gedachtestroom te kijken zie je dat het in je hoofd zo mogelijk nog hectischer is dan in de drukke buitenwereld. Maar als je alleen observeert, zonder daar een oordeel over te vellen (zoals: "wat ben ik toch een stresskonijn/piekeraar/ongelofelijke chaoot"), ontstaat er langzaam maar gestaag steeds meer ruimte tussen die gedachten. Voorzichtig ontdek je dan dat jij zelf iets heel anders bent dan de optelsom van je gedachten of van wat anderen van jou vinden.

Er bestaat een erg goede serie geleide meditaties die beginners helpt om de "techniek"  van het mediteren onder de knie te krijgen (ik besef dat dat in tegenspraak lijkt met wat ik hier boven vertel, maar in de praktijk is het een Engelse meneer die je vriendelijk en helder door je meditatie heen spreekt). Deze is als app beschikbaar voor je telefoon of tablet, maar ik zag dat de animaties die ter introductie worden gebruikt ook op Youtube te vinden zijn. Zo vind ik dit filmpje zelf erg verhelderend over hoe meditatie werkt in je hoofd.

En om maar even in de analogie van het filmpje te blijven: in de ruimte die ontstond ontdekte ik de oorzaak van mijn writersblock: ik was zelf in verschillende autootjes gaan zitten en vergeten om regelmatig op het bankje langs de weg plaats te nemen om te observeren. En mijn weblog is meestal het resultaat van het waarnemen van al die autootjes en over dat proces een verhaaltje schrijven.