tag:blogger.com,1999:blog-6060808106557145972.post5901186294393100992..comments2024-03-29T01:29:25.634+01:00Comments on Bewuste eenvoud: venus en marsMiebhttp://www.blogger.com/profile/11216318410526789667noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6060808106557145972.post-25275360843676327592010-09-22T18:03:59.004+02:002010-09-22T18:03:59.004+02:00Ik heb van kennissen ook al enthousiaste verhalen ...Ik heb van kennissen ook al enthousiaste verhalen gehoord over deze voorstelling. Bij ons is het juist omgekeerd: ik zoek liever eerst zelf, voor ik het ga vragen, en mijn man schiet juist meteen iemand aan.Vlijtig Liesjehttp://www.huisvlijt.blogspot.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6060808106557145972.post-87631663605360368072010-09-21T08:57:46.744+02:002010-09-21T08:57:46.744+02:00Ik denk niet dat het met de rollenpatronen te make...Ik denk niet dat het met de rollenpatronen te maken heeft; eerder met het karakter. Ik kan natuurlijk alleen uit eigen ervaring spreken, maar thuis hebben wij zogezegd een 'zéér traditioneel rollenpatroon' (d.w.z. manlief werkt en ik ben thuis met de kindjes en doe 't huishouden)<br /><br />Maarre.. die vooroordelen tegen vrouwen heb ik lang en breed achter me gelaten.. ik kan me er gewoonweg niet in vinden! Ik ben altijd degene die de weg niet wil vragen, ik houd niet van winkelen, niet van bellen met vriendinnen en als ik een probleem heb wil ik gewoon zo snel mogelijk een oplossing en niet 'erover praten'....<br /><br />hahaha.. zal wel aan mij liggen denk ik?<br /><br />En toch.. als ik kijk naar de generatie van mijn oma (waar de rollenpatronen nog zeer traditioneel waren bij zo ongeveer iedereen) dan zie ik ook weinig terug van al die 'kenmerken'. Misschien was er toen nog geen tijd voor?Lindahttps://www.blogger.com/profile/06021892170202864510noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6060808106557145972.post-63315118320966940542010-09-20T09:03:25.394+02:002010-09-20T09:03:25.394+02:00Ik heb het boek ooit lang lang geleden gelezen, er...Ik heb het boek ooit lang lang geleden gelezen, ergens als ik 17 was als keuzeboek voor school (in de les godsdienst)<br />Wat ik me ervan herinner waren idd wel grappige anekdotes maar uiteindelijk denk ik dat veel berust op een soort van taboe. Waar je niet over praat wordt al gauw grappig als je het in een theater openbaart. Onze generatie is veel opener en communicatiever (heb ik de indruk) waardoor voor een stuk ook taboe wegvalt en we van zo een boek niet zo heel veel meer leren.<br />Toen ik het boek eerst las vond ik het boeiend en grappig. Het was ook een soort inkijk in het dagelijkse leven van mannen en vrouwen terwijl ik zelf nog niet eens een echt lief had gehad, er was dus nog een stuk dat onbekende en het was ook erg grappig omdat ik de situaties herkende van bij mijn ouders, niet mijzelf.<br />Toen ik stukken uit het boek later, met wat echte ervaring met mannen, herlas, vond ik er geen zak meer aan.**Sabine**https://www.blogger.com/profile/05256652768996929912noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6060808106557145972.post-69227960515825591412010-09-19T15:00:05.312+02:002010-09-19T15:00:05.312+02:00Je zou gelijk kunnen hebben. Dat door het loslaten...Je zou gelijk kunnen hebben. Dat door het loslaten van de rolpatronen de reakties van manen en vrouwen meer naar elkaar toe zijn gegroeid. Voor mij (60+er) was vroeger dat eerste boek van Mars en Veus een eye-opener.En nog,als bv mijn man meteen met een oplossing komt,als ik alleen een luisterend oor nodig heb,denk ik aan dat boek. En reageer niet meer geirriteerd.groeten IzerinaAnonymousnoreply@blogger.com